Γνώμες
Νόρα Δράκου, είναι σίγουρα θα έλεγε κανείς ένα κορίτσι με πάθος και επιμονή. Πάθος για αυτό που αγαπά να κάνει δηλαδή να κολυμπά και επιμονή για να κατακτά τους στόχους της, να ξεπερνά τα όρια και να μας κάνει περήφανους!
Η Νόρα Δράκου αποτελεί κορυφαία αθλήτρια στον χώρο της κολύμβησης με διακρίσεις, μετάλλια και πολλά χρόνια πλέον κάτω από το νερό. Μια πορεία που έχει γράψει χιλιόμετρα στην κολύμβηση και όλο αυτό με τον σεβασμό και την γλυκύτητα που την διακρίνει, δε πρέπει άλλωστε να χάνει το χαμόγελό της ή τουλάχιστον δε μας αφήνει να το δούμε. Θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί πηγή έμπνευσης για νέους αθλητές και αθλήτριες.
Από νεαρή ηλικία, το δικό μας κορίτσι , η Πατρινή Νόρα έδειξε ιδιαίτερο ταλέντο και πάθος για το άθλημα της κολύμβησης και η αφοσίωσή της στην προπόνηση και η πειθαρχία που επιδεικνύει την έχουν καταστήσει μια από τις κορυφαίες πρωταθλήτριες της χώρας.
Εμείς την βρήκαμε και λίγο πριν ταξιδέψει στην Σιγκαπούρη, είχαμε την ευκαιρία να την γνωρίσουμε λίγο καλύτερα και να μας "ανοίξει" την καρδιά της.
-Ποια είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή της καριέρας σας στη κολύμβηση και γιατί είναι τόσο σημαντική για εσάς;
Η αλήθεια είναι ότι έχω χαραγμένες στο μυαλό μου 3 πολύ έντονες στιγμές. Αλλά αν πρέπει να διαλέξω θα διαλέξω την πιο πρόσφατη. Και δεν είναι άλλη από το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Βελιγράδι. Αυτή η στιγμή πέρα από την κατάκτηση των μεταλλίων που ήταν ένας στόχος που τον είχα καιρό στο μυαλό μου και που πάντα πίστευα ότι μπορώ να τον υλοποιήσω ήταν και μια στιγμή που τη γιόρτασα με όλους τους ανθρώπους που αγαπώ. Αν όχι όλους όλους αρκετούς από αυτούς. Η στιγμή που γύρισα, είδα το κόσμο και την οικογένεια μου να κλαίει και να αγκαλιάζεται ήταν από τις πιο όμορφες εικόνες που έχω ζήσει.
-Τα μετάλλια πολλά, αλήθεια πόσα είναι στον αριθμό; Ξεχωρίζετε κάποιο από αυτά και αν ναι γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να σας πω πόσα είναι. Είναι σχεδόν μια 20αετία που κολυμπάω σε υψηλό επίπεδο οπότε καταλαβαίνετε ότι είναι δύσκολο να μπω στη διαδικασία να τα μετρήσω. Σίγουρα ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου έχει το πρώτο μου ευρωπαϊκό μετάλλιο που το πήρα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων το 2008. Είναι αυτό που μου άνοιξε το δρόμο για να ασχοληθώ επαγγελματικά με το άθλημα και να κυνηγήσω ακόμα μεγαλύτερα πράγματα. Αλλά αυτό που θα το θυμάμαι για πάντα είναι το ασημένιο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό του Παρισίου το 2024. Είναι ένα μετάλλιο που κυνηγούσα χρόνια και ένα μετάλλιο που πέρασα από 40 κύματα για να το κατακτήσω. Όταν λοιπόν ανέβηκα στο βάθρο ήταν μια στιγμή αθλητικής πληρότητας για μένα.
-Πώς καταφέρνετε να ισορροπήσετε την προσωπική σας ζωή με τις απαιτητικές προετοιμασίες των αγώνων;
Παλιότερα δεν συνήθιζα να ισορροπώ την ζωή μου εκτός νερού με τη ζωή μου εντός νερού. Με απορροφούσε πολύ η ρουτίνα μου και το κυνήγι του στόχου που πολλές φορές αδυνατούσα να δω οτιδήποτε άλλο πέρα από την προπόνηση και το πως θα βελτιωθώ αθλητικά. Μεγαλώνοντας και συζητώντας με το περιβάλλον μου κατάλαβα ότι όλο αυτό δεν οδηγούσε πουθενά ότι έχανα ανθρώπους από δίπλα μου και ότι δεν εξελισσόμουν σε άλλους τομείς πέρα του αθλητικού. Έτσι τα τελευταία χρόνια είμαι πολύ πιο κοινωνική, πιο δοτική δίνω χρόνο και χώρο στη ζωή εκτός αθλητισμού και ισορροπώ πολύ καλύτερα τις δύο ζωές μου οι οποίες πια έχουν μπει σε μια σωστή βάση.
-Υπάρχει κάτι ή κάποιος που σας επηρεάζει ιδιαίτερα στην αθλητική σας πορεία;
Δεν θα το έλεγα. Πάντα ακούω την ομάδα μου, τους φίλους μου , τους γονείς μου και γενικότερα είμαι ανοιχτή σε οποιοδήποτε σχόλιο είτε αρνητικό είτε θετικό. Θεωρώ ότι από όλες τις συναναστροφές του ο άνθρωπος μπορεί
να πάρει πράγματα μπορεί να προβληματιστεί και μπορεί να τον βοηθήσει να αλλάξει κάτι η να διορθώσει κάτι ή και να μην κάνει τίποτα από τα δυο. Απλά να παραμείνει στην πορεία του. Έτσι έκανα κι εγώ. Σε όλη μου την πορεία έχω τα μάτια μου και τα αυτιά μου ανοιχτά. Ακούω, βλέπω, σκέφτομαι αλλά στο τέλος της ημέρας τις αποφάσεις της παίρνω εγώ.
-Ποιες είναι οι μεγαλύτερες θυσίες που κάνετε για να πετύχετε τους στόχους σας στην κολύμβηση;
Το έχω πει πολλές φορές ότι δεν θεωρείται θυσία κάτι που το κάνεις από επιλογή και σε κάνει χαρούμενο και ευτυχισμένο. Δεν μου έχει βάλει κανείς το μαχαίρι στο λαιμό για να είμαι μέσα στο νερό 5 ώρες την ημέρα. Το έχω επιλέξει και το έχω στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια. Στη ζωή όποιο δρόμο και να διαλέξεις κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα 100% ικανοποιημένα. Άρα έτσι κι εγώ σε μια τόσο μακρά πορεία μέσα στο χώρο έχω κερδίσει πολλά αλλά σίγουρα έχω χάσει και κάποια.
-Πώς αντιμετωπίζετε την πίεση και το άγχος πριν από σημαντικούς αγώνες;
Το άγχος είναι σαν μια πλαστελίνη. Όσο πιο πολύ τη δουλεύεις τόσο πιο μαλακή και εύκολη να τη διαχειριστείς είναι. Όσο την αφήνεις έτσι σε μια γωνία γίνεται σκληρή και απροσπέλαστη. Έτσι λοιπόν το άγχος θέλει δουλειά. Καθημερινή προπόνηση όπως κάνεις τα σετ σου στο νερό για να γίνεις καλύτερος. Ακολουθώ κάποιες τεχνικές αναπνοής κάνω προσομοίωση του αγώνα στο μυαλό μου ενώ είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και σκέφτομαι συνέχεια θετικά και ότι έχω βγάλει τη δουλειά που πρέπει μέσα στη χρονιά και απλά τώρα πρέπει μόνο να εκτελέσω σωστά.
-Τι σας παρακινεί να συνεχίσετε να αγωνίζεστε και να βελτιώνεστε ως αθλήτρια;
Για μένα ξεκινάει αρχικά από την αγάπη μου για το άθλημα. Απολαμβάνω το ότι κάνω το χόμπι μου επάγγελμα και ότι έχω ένα στόχο στο μυαλό μου για να ξυπνάω κάθε πρωί με όρεξη και κίνητρο. Σίγουρα δεν πίστευα με τίποτα ότι θα αγωνιζόμουν σε υψηλό επίπεδο μέχρι αυτή την ηλικία όμως αφού για διάφορους λόγους συνέβη και αφού ακόμα νιώθω την ίδια χαρά κάθε φορά που βουτάω στο νερό δεν βλέπω το λόγο να το αφήσω.
-Τι θα λέγατε σε κάποιον που σκέφτεται να ασχοληθεί με την κολύμβηση καθώς ένα άθλημα δεν έχει μόνο νίκες, έχει και στιγμές αγωνίας, κούρασης, απογοήτευσης…υπήρξε ποτέ στιγμή που είπατε τα παρατάω;
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στη βάση του είναι δύσκολος στην Ελλάδα. Δεν έχει μεγάλη οικονομική στήριξη , δεν έχει δημοσιότητα και δεν θα σου εξασφαλίσει εύκολα το μέλλον. Παρόλα αυτά αυτό που λέω πάντα στα παιδιά που είναι στα αρχικά τους βήματα και μου λένε ότι δυσκολεύονται, ότι κουράζονται, ότι δεν έχει νόημα, είναι το να έχουν υπομονή και να αγαπούν αυτό που κάνουν. Όταν ασχολείσαι με κάποιο ερασιτεχνικό άθλημα δεν πρέπει η πρώτη σου σκέψη να είναι πώς θα βγάλω χρήματα ή πως θα γίνω διάσημος. Η πρώτη σου μέριμνα πρέπει να είναι να περνάς όμορφα να κάνεις φίλους και να βάζεις ένα στόχο και να παλεύεις να τον πλησιάσεις. Η διαδρομή μέχρι να φτάσεις στον στόχο που έχεις θέσει είναι αυτή που θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο πιο συγκροτημένο και πιο έτοιμο να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις που θα σου φέρει η ζωή μεγαλώνοντας.
-Το μεγαλύτερο ευχαριστώ που θα το λέγατε;
Είναι ερώτηση δύσκολη αυτή γιατί πραγματικά έχουν περάσει πολλοί καλοί άνθρωποι από τον δρόμο μου όλα αυτά τα χρόνια και όλοι μου έχουν δώσει κάτι όμορφο για να συνεχίσω να πορεύομαι.
Υπάρχουν άνθρωποι όπως ο γιατρός μου ο Μάνος Ο Φναδρίδης που με χειρούργησε το 2013 στον ώμο και χάρη σε αυτόν κατάφερα να συνεχίσω να κολυμπάω. Υπάρχουν άνθρωποι που με πλήγωσαν μου ανέτρεψαν τη ζωή μου αλλά στο τέλος της ημέρας μου έκαναν καλό. Όμως νομίζω ότι το πιο μεγάλο ευχαριστώ ανήκει στην οικογένεια μου. Και όχι μόνο στους γονείς μου και τον αδερφό μου αλλά στην οικογένεια μου με τον ευρύτερο όρο. Είναι οι άνθρωποι που στάθηκαν όσο κανείς δίπλα μου που με στήριξαν σε όλα μου τα όνειρα και που συνεχίζουν να είναι το καλά στρωμένο έδαφος που πατώντας επάνω του μπορώ ανέβω το βουνό.
-Επόμενος σταθμός και στόχος;
Επόμενος σταθμός είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σιγκαπούρης τον Ιούλιο. Θα είναι αισίως το 8ο παγκόσμιο
πρωτάθλημα που λαμβάνω μέρος και στόχος είναι η κατάρριψη των πανελληνίων ρεκόρ με ότι αυτό συνεπάγεται.
Εμείς να της ευχηθούμε και στην Σιγκαπούρη να πιάσει τους στόχους της αν και είμαστε σίγουροι ότι θα κάνει όχι μόνο την Πάτρα αλλά και όλη την Ελλάδα να νιώσει περηφάνια!
Καλή επιτυχία Νόρα...
