Διασκέδαση
Η σκηνοθέτης Άρτεμις Γρύμπλα διασκευάζει και σκηνοθετεί στο θέατρο Act τέσσερις σπονδυλωτές ιστορίες που περιστρέφονται γύρω από γλυκά, θάλασσα, αναμνήσεις, έρωτες και πίκρες. Οι ιστορίες προέρχονται από την συλλογή διηγημάτων του Τηλέμαχου Τσαρδάκα «Αυτός που έτρωγε όλο το γλυκό του (εκδ. Σοκόλη).
Η ιστορία των δίδυμων αδερφών είναι ίσως η πιο ολοκληρωμένη, με μια αποκάλυψη που αφενός δένει την αφήγηση, αφετέρου προσφέρει αβίαστη συγκίνηση. Η ιστορία του παράξενου ειδυλλίου της σερβιτόρας με τον αμίλητο πελάτη αποτελεί σίγουρα την πιο σουρεαλιστική, μια ιστορία που ταιριάζει άψογα στο ύφος του «μαγικού ρεαλισμού». Οι άλλες δύο ιστορίες, μιας σχέσης χωρίς πραγματική ψυχική σύνδεση και μιας τυχαίας γνωριμίας ενός άνδρα με μια γυμνή χειμερινή κολυμβήτρια (φέρνοντας στο μυαλό κάτι από Παπαδιαμάντη), αποτελούν περισσότερο στιγμιότυπα ενός παρόντος, χωρίς να οδηγούν σε μια τελική λύση. Το ανοικτό τέλος τους αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, καθώς η ελπίδα συνυπάρχει με την ανησυχία για το μέλλον των ηρώων.
Για τον συγγραφέα, αλλά και για τους ήρωές του, δεν είναι μόνο η όραση και η ακοή σημαντικές. Εξίσου βασικό ρόλο παίζουν η όσφρηση, η αφή και κυρίως η γεύση. Οι περιγραφές βυθίζονται ενίοτε στα σκοτεινά νερά της συνείδησης και του ασυνείδητου, τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια του θεατή, εκπλήσσοντας τον και πιθανώς αναστατώνοντάς τον. Ο Τσαρδάκας δεν στοχεύει στο καθημερινό και φανερό αλλά στο απρόσμενο και κρυφό, ως απάντηση στην αβάσταχτη ελαφρότητα της καθημερινότητας.
Οι χαρακτήρες είναι άνθρωποι οικείοι, τρωτοί κι ευάλωτοι, με αδυναμίες, πράγμα που βοηθά στην ταύτιση του κοινού μαζί τους. Επ’ουδενί δεν βλέπει ο θεατής ένα τοίχο ανάμεσα σε αυτόν και τον ρόλο επί σκηνής, αντίθετα νιώθει σαν να κοιτά σε καθρέφτη. Σημαντική συμβολή σε αυτό έχει η γλώσσα, τα κωμικά λογοπαίγνια, το χιούμορ, που είναι απόλυτα εναρμονισμένο με τη λαϊκή κουλτούρα των χαρακτήρων.
Η διασκευή της Άρτεμις Γρύμπλα έχει συνδέσει με έμπνευση τις τέσσερις ιστορίες σε ένα παράλληλο «μοντάζ». Η μεταπήδηση από την μια ιστορία στην άλλη κρατά διαρκώς σε εγρήγορση τον θεατή και εξαλείφει τους νεκρούς αφηγηματικούς χρόνους. Η σκηνοθεσία της είναι σύγχρονη και δυναμική, ενσωματώνοντας οργανικά μοντέρνα στοιχεία θεατρικής αφήγησης, χωρίς να απαρνείται την στέρεα παρουσίαση των χαρακτήρων. Καταφέρνει να απευθυνθεί και στο μάτι και στη καρδιά του κοινού και αποσπά ερμηνείες καλοζυγισμένες και εναρμονισμένες με το γενικότερο ύφος.
Το οπτικό-ακουστικό κομμάτι της παράστασης είναι το κερασάκι στην τούρτα. Το video wall, υπό την επιμέλεια της Σοφίας Σφυρή, είναι υπόδειγμα στο πως η χρήση αυτού του μέσου ανεβάζει το θέαμα μιας παράστασης. Εξαιρετικά επιλεγμένες εικόνες, οι οποίες φωτίζονται εμπνευσμένα από τον Ιωάννη Αναστασόπουλο και συνοδεύονται με μαγικό τρόπο από τις μουσικές συνθέσεις του Διονύση Μπάστα. Τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα σηματοδοτούν απλά και πειστικά τους ήρωες, σχηματίζοντας ασυνείδητες γέφυρες με το κοινό. Το σκηνικό της Μαρίας Βασιλάκη θυμίζει ζωντανό ηθογραφικό πίνακα, με το μεγάλο τραπέζι που ξεχειλίζει από γλυκά, παραπέμποντας σε ένα πλαίσιο επαρχίας και ανεμελιάς και ξυπνώντας οικίες αναμνήσεις και βιώματα στον θεατή.
Οι ηθοποιοί υπηρετούν το σκηνοθετικό πλάνο της Άρτεμις Γρύμπλα, συνδυάζοντας την ωραία κίνηση (επιμέλεια από την Μαρίζα Τσίγκα) με τις γλαφυρές και ζωντανές περιγραφές. Κύριο προσόν και των τεσσάρων η αφοπλιστική αμεσότητά τους και η αβίαστη σύνδεση με το κοινό. Η Παναγιώτα Παπαδημητρίου, πηγαία κι αυθεντική στην ομιλία και τις εκφράσεις της, ενσάρκωσε ιδανικά την ρομαντική νεαρή κοπέλα, με τα αγνά αισθήματα και το πείσμα για τον έρωτα. Ο Ντίνος Ποντικόπουλος ερμήνευσε με ζεστασιά και τρυφερότητα τον εμβρόντητο άνδρα, του οποίου η ζωή αλλάζει από την ξαφνική οπτασία μιας γυμνής κολυμβήτριας. Ο Παλαιολόγος Χαλίδας φανέρωσε πειστικά και σταδιακά την θλίψη και το βαρύ συναισθηματικό φορτίο που έκρυβε τόσα χρόνια ο χαρακτήρας του, τηρώντας μια ισορροπία στο ανάλαφρο και το δραματικό. Η Αγγέλικα Σταυροπούλου παίζει με δυναμισμό μια θλιμμένη γυναίκα, η οποία χρησιμοποιεί το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό ως άμυνα εναντίον των φόβων και των ανασφαλειών της.
Η παράσταση έκανε πρεμιέρα την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2025 στις 21.30 και θα παίζεται στο θέατρο act στις Σκάλες Γεροκωστοπούλου 65 στο κέντρο της Πάτρας κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή έως τις 13 Απριλίου.
Οι συγκεκριμένες μέρες και ώρες των παραστάσεων έχουν ως εξής:
Παρασκευή 28 Μαρτίου στις 21.30
Σάββατο 29 Μαρτίου στις 21.30
Κυριακή 30 Μαρτίου στις 20.30
Παρασκευή 4 Απριλίου στις 21.30
Σάββατο 5 Απριλίου στις 21.30
Κυριακή 6 Απριλίου στις 20.30
Παρασκευή 11 Απριλίου στις 21.30
Σάββατο 12 Απριλίου στις 21.30
Κυριακή 13 Απριλίου στις 20.30
Η παράσταση έχει διάρκεια 75 λεπτά και είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 12 ετών.
Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Συντελεστές παράστασης
Κείμενα: Τηλέμαχος Τσαρδάκας
Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα
Επιμέλεια βίντεο: Σοφία Σφυρή
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σκηνογραφία: Μαρία Βασιλάκη
Μουσική σύνθεση: Διονύσης Μπάστας
Σχεδιασμός φωτισμών: Ιωάννης Αναστασόπουλος
Επιμέλεια κίνησης Μαρίζα Τσίγκα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλίας Πολυχρονίδης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Σπηλιωτοπούλου
Χειρισμός κονσόλας – βοηθός φωτιστή: Κατερίνα Βουτσά
Ταμείο – φροντιστήριο: Γεωργία Ηλιοπούλου
Κατασκευές: Γιώργος Νταής, Πάρης Σπηλιωτόπουλος
Παραγωγή: ΑΜΚΕ Κάνθαρος - Θέατρο act
Ερμηνεύουν: Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνος Ποντικόπουλος, Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγος Χαλίδας
