Ο Ιβάν Σβιτάιλο έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και στην Σίσσυ Μενεγάτου και μίλησε για τον ρατσισμό που βίωσε τα πρώτα χρόνια που ήρθε στην Ελλάδα.

Όταν ήρθες στην Ελλάδα βίωσες ρατσισμό;

Τώρα που τα θυμάμαι, τα παιδιά έχουν μια φοβερή ικανότητα να προσπερνούν τα δύσκολα. Να τα φιλτράρουν με ένα δικό τους μαγικό, αγνό τρόπο και να βρίσκουν λύσεις να βιώνουν ένα καλύτερο παρόν. Γιατί τα παιδιά βρίσκονται στο παρόν κι, όσο μεγαλώνουμε, αρχίζουμε και φεύγουμε λίγο πιο πίσω ή πιο μπροστά απ’ όσο πρέπει. Βρίσκουν χρώματα παντού.

Ήμουν στην ομάδα μπάσκετ και δεν μπορούσα να παίζω σε αγώνες. γιατί δεν είχα δελτίο ταυτότητας. Την ελληνική ιθαγένεια την πήραμε έπειτα από 6 χρόνια, ύστερα από μία πολύ δύσκολη διαδικασία με παλινόστηση κι αφού έπρεπε να αποδειχτεί ότι είμαστε επαναπατρισθέντες Έλληνες. Δηλαδή, γύρω στα 17 μου ανακάλυψα ότι το όνομά μου είναι Ιβάν κι όχι Γιάννης, όπως με φώναζαν στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και στο λύκειο.

Ένιωσα ρατσισμό όταν ήρθα. Ήμουν ο Αλβανός και δεν καταλάβαινα γιατί με φώναζαν έτσι. Απλώς διέφερα γιατί το χρώμα των μαλλιών μου ήταν πιο ανοιχτό. Εκείνη την περίοδο βιώναμε στην Ελλάδα την έντονη μετανάστευση από την Αλβανία και τις πρώτες κλοπές, μία κοινωνική αλλαγή στην οποία αντιδρούσε ο κόσμος. Τότε το θέμα δεν ήταν ο Ουκρανός ή ο Ρώσος αλλά ο Αλβανός. Παρόλα αυτά δεν θεωρώ ότι στην πορεία έζησα ρατσισμό. Μπορεί το πρώτο διάστημα να μου φάνηκε η διαφορά στο πόσο εύκολα μπορεί να ειπωθεί το μα@@@ας, ενώ στην Ρωσία αυτό δεν είναι στην κουλτούρα μας. Οι βρισιές που λέγονται εδώ στην Ελλάδα δεν λέγονται εκεί. Είναι αδιανόητο.

zappit.gr