Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΕΛ ΟΥΓΚΩ του Φρανσουά Τρυφώ
(L' Histoire d'Adèle H. - François Truffaut, βιογραφικό κοινωνικό δράμα, έγχρωμο, Γαλλικά/Αγγλικά, 1975, 96')
ΥΠΟΘΕΣΗ
Το 1863, η Αντέλ, κόρη του Βίκτορα Ουγκώ, ερωτευμένη μ' έναν Άγγλο υπολοχαγό, τον ακολουθεί στο Χάλιφαξ, αλλά εκείνος την απορρίπτει ερωτικά και την οδηγεί στην τρέλα.
Βασισμένη στο ημερολόγιο της Αντέλ Ουγκώ.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Ήταν ψυχικά ασθενής η Αντέλ Ουγκώ? Ή μήπως ολοκληρωτικά ερωτευμένη?
Η ιστορία της κόρης του κορυφαίου Γάλλου συγγραφέα και του μανιασμένου -και αναπάντητου- έρωτά της για έναν Βρεττανό αξιωματικό είναι μια λαμπρή ευκαιρία για τον Φρανσουά Τρυφώ, στην ως τότε (και ίσως ανέκαθεν) σκοτεινότερη στιγμή του, να αντιπαρατάξει ως προς την αποτίμηση της πραγματικότητας την ευαισθησία της Τέχνης έναντι της ψυχρότητας της Ιστορίας.
Κάπως έτσι ο Τρυφώ, με ανεπανάληπτο όχημα μια κυριευμένη Ιζαμπέλ Ατζανί, στην αφετηρία σχεδόν 15 θρυλικών ερμηνευτικών ετών, ξεκινά την διατριβή του.
Διατριβή όπως μόνο αυτός ήξερε να κάνει, με εκείνη την νεοκυματική απουσία στόμφου, την ακατάπαυστη ροή των γεγονότων, την πληθωρική αφήγηση, την αδυναμία μη συγκατάνευσης σε κάθε ρομαντική απαίτηση.
Ίσως στην καμπή του κοινωνικού χρόνου, που διάγουμε όλο αυτό να είναι μια παρωχημένη εξομολόγηση, όμως ένα βήμα πιό δίπλα καθισμένοι (κίνηση υποχρεωτική στην απόλαυση της Τέχνης), καραδοκεί ο απαράμιλλος "παραλογισμός" του Τριφό.
Και σύμφωνα με αυτόν η ιστορία της Αντέλ Ο. δεν είναι παρά μια -οπωσδήποτε δραματική- καταβύθιση στην άβυσσο του Έρωτα, εκεί, που η πραγματικότητα εξαχνώνεται, η ύλη περνά σε τελευταία μοίρα και το πάθος ξεχωρίζει τους δειλούς από τους τρελούς. - Ηλίας Δημόπουλος