Ave Maria, Μαρία Κάλλας, ή κάτι ανάμεσα σε αυτά τα δύο; Η ιστορία του θανάτου της καλλιτεχνικής φυσιογνωμίας από μια διαφορετική οπτική, με την Αντζελίνα Τζολί στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ενώ συνήθως στις βιογραφικού τύπου ταινίες κεντρικό θέμα είναι η ζωή ενός προσώπου, διάσημου ή μη, στην συγκεκριμένη βιογραφία το θέμα είναι ο θάνατος της γνωστής ερμηνεύτριας της όπερας, Μαρίας Κάλλας.
Όντας σε μια φάση της ζωής της όπου το ασπρόμαυρο της ιδιωτικότητας και το έγχρωμο της επιτυχίας έχουν υποκατασταθεί από το γκρίζο της εμπειρίας και της ανεξέλεγκτης φαρμακευτικής αγωγής, η Μαρία και όχι τόσο η Κάλλας,ανατρέχει στις στιγμές που την καθόρισαν. Όσο προσπαθεί να αφηγηθεί στον εαυτό της την ιστορία του αυτοπροσδιορισμού της, τόσο αγωνίζεται να κρύψει όσα τελικά την καθόρισαν. Ήταν τραύματα της νεανικής της ζωής, τότε που η μητέρα της της έλεγε να τραγουδήσει και αυτή το έκανε, ή τότε που ο Αριστοτέλης Ωνάσης της έλεγε να μην τραγουδήσει και πάλι το έκανε.
Γιατί τώρα; Αυτό την ρώτησε η φαντασιακή φιγούρα που ενσάρκωνε τον ρόλο του ρεπόρτερ στα φανταστικά πλάνα της.
Γιατί τώρα, εγώ έχω τον έλεγχο. Τον έλεγχο του τέλους, είπε εκείνη.
Ο τρόπος με τον οποίο τελικά έφυγε από την ζωή, εκτός από απόσπασμα όμοιο με τραγικό θέατρο, μοιάζει και με πηγή αυτό έκφρασης, η οποία την συνόδευε από την αρχή ως το τέλος της πορείας της, ανεξαρτήτως ταλέντου.
Κάπου στα συντρίμμια της Μαρίας, ήρθε η Κάλλας, να της υπενθυμίσει ότι έχει φωνή και κυρίως, ότι έχει δύναμη να είναι όσα οι λέξεις ποτέ δεν αρκούν για να εκφράσει.
Η συγκεκριμένη παραγωγή, τόσο μέσα από την σκηνοθεσία, όσο και από τις ερμηνείες, θίγει το θέμα του θανάτου από πολλές οπτικές γωνίες. Από μια σκοπιά βγαλμένη από το κλασικό κάλλος (που θυμίζει και την ελληνική καταγωγή της), από σκηνές περιπλάνησης στο Παρίσι της φήμης και της δόξας αλλά και από μια συνάντηση δύναμης, εξουσίας και απλότητας με την νέα Υόρκη και τον εκπρόσωπο αυτής (εκεί γεννήθηκε, αλλά δεν σημαίνει ότι εκεί ανήκε).
Πλάνα κοντινά, πλάνα ασπρόμαυρα, μακρινά και χρωματιστά, η σκηνή που καίει τα ρούχα της από το θέατρο και τα στιγμιότυπα με τις πρόβες άνευ αιτιολογίας, φανερώνουν ένα ταξίδι εξερεύνησης του παρελθόντος σε ένα
παρόν χωρίς όρια.
Ποια ήταν τελικά η Μαρία Κάλλας; Ποιος ήταν ο φόρτος των ταυτοτήτων που είχε, ως επαγγελματίας, ως σύντροφος, ως οικογένεια;
Και ποια στα αλήθεια ήταν η δύναμή της;
Αντλήσαμε μερικά μόνο δεδομένα από μια ταινία στην οποία η Angelina Jolie και οι συμπρωταγωνιστές της, προσπάθησαν να συνδυάσουν την κλασική ευπρέπεια με την σύγχρονη καλά στολισμένη απλότητα μιας προσωπικότητας που τελικά ποτέ δεν ξεδίπλωσε όλα τα κομμάτια της μπροστά στα μάτια του κοινού νου.
Ή, μήπως, τελικά, το έκανε για όσους θέλησαν να ακούσουν;
Η σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση περνά γρήγορα από τον κινηματογραφικό φακό, σχεδόν φευγαλέα, σαν μια υπόσχεση με άνω τελεία.
Σαν μια συμφωνία για ένα πριβέ ραντεβού μετά θάνατον, χωμένο σε ένα κοινό άγγιγμα, που έλαβε χώρα λίγο πριν κλείσει η πίσω πόρτα και επιστρέψει η ζωή.
Σαν τον θάνατο.
Σαν το τραγούδι.
Είτε είναι επί σκηνής, είτε σε ένα δωμάτιο λίγο πριν από τα τραγικά τελευταία της λεπτά.
Η ταινία τελειώνει με μια αγκαλιά.
Εσείς οι δύο να μείνετε μαζί, ακόμα και όταν θα φύγω.
Τα σχόλια δικά σας.
Στην Veso Mare, στα Options Cinemas και αυτή την εβδομάδα.
Σκηνοθεσία: Pablo Larrain
Σενάριο: Stephen Knight
Πρωταγωνιστές: Angelina Jolie, Alba Rohrwasher, Haluk Bilginer,
Pierfrancesco Favino
Είδος: Βιογραφία, Δράμα
Διάρκεια: 2 ώρες και 3 λεπτά
Γλώσσα Παραγωγής: Αγγλικά
Έτος Παραγωγής: 2024