Το 2024, ο κόσμος συνεχίζει να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα της βίας, ιδιαίτερα ανάμεσα σε ανηλίκους. Το φαινόμενο της βίας δεν είναι νέο, αλλά ο τρόπος που εξελίσσεται και επηρεάζει την κοινωνία μας είναι ανησυχητικός. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών που καταδεικνύουν τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Ένα από τα πιο σοκαριστικά παραδείγματα είναι ο ξυλοδαρμός μιας 14χρονης κοπέλας στην Αθήνα από συνομήλικη της. Αυτό το περιστατικό δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη κοινωνική τάση, όπου η βία φαίνεται να αποτελεί επιλογή επίλυσης διαφορών μεταξύ παιδιών. Η ψυχολογική και σωματική βία, που κανονικά θα έπρεπε να είναι απορριπτέες συμπεριφορές, βρίσκουν έδαφος σε όλο και μικρότερες ηλικίες.

Ακόμη πιο σοκαριστικό είναι το περιστατικό του βιασμού ενός 5χρονου παιδιού στην Αλεξανδρούπολη από συμμαθητή του. Αυτό το γεγονός προκαλεί ανατριχίλα και φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη για άμεση δράση, τόσο από την πλευρά της κοινωνίας όσο και των θεσμών που είναι επιφορτισμένοι με την προστασία των παιδιών. Η έλλειψη κατάλληλης πρόληψης, εκπαίδευσης και στήριξης στα σχολεία και στις οικογένειες οδηγεί σε τέτοιες δραματικές καταστάσεις.

Στο ίδιο πλαίσιο, ένα ακόμα περιστατικό αφορά έναν 13χρονο στο Κρανίδι που προσπάθησε να πετάξει συμμαθητή του από τον πρώτο όροφο του σχολείου κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Η σωματική επίθεση αποτράπηκε την τελευταία στιγμή, όμως το συμβάν αναδεικνύει την κλιμάκωση της βίας και την έλλειψη ελέγχου σε σχολικά περιβάλλοντα.

Παράλληλα, στη Θεσσαλονίκη σημειώθηκε ένα ακόμα σοκαριστικό περιστατικό, όπου τέσσερις ανήλικες επιτέθηκαν σε μια 13χρονη, την ξυλοκόπησαν και την έκλεψαν. Το κίνητρο των δραστριών ήταν ερωτική αντιζηλία, γεγονός που αποκαλύπτει πως ακόμα και προσωπικές διαφορές μεταξύ παιδιών καταλήγουν σε βίαιες πράξεις.

Μακάρι να τελείωναν τα περιστατικά ΕΔΩ! Παρατηρούνται καθημερινά όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στην επαρχία.

Πού είναι η οικογένεια και το σχολείο;

Η οικογένεια και το σχολείο διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών, όμως φαίνεται πως σε πολλές περιπτώσεις η παρέμβασή τους είναι ελλιπής ή καθυστερημένη. Η οικογένεια είναι το πρώτο κοινωνικό περιβάλλον όπου τα παιδιά διαμορφώνουν αξίες και συμπεριφορές, και η έλλειψη επικοινωνίας ή η αμέλεια μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όπως η εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών.

Το σχολείο, από την άλλη, δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην ακαδημαϊκή γνώση. Χρειάζεται να εκπαιδεύσει τα παιδιά σε θέματα συναισθηματικής νοημοσύνης, επίλυσης συγκρούσεων και αλληλοσεβασμού. Όταν το σχολείο αποτυγχάνει να παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον ή να διαχειριστεί εγκαίρως τα περιστατικά εκφοβισμού, τότε η βία γίνεται ανεξέλεγκτη.

Ανάγκη για άμεση δράση

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει και απαιτείται άμεση παρέμβαση. Χρειάζονται συγκεκριμένες δράσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας μεταξύ ανηλίκων. Αυτές οι δράσεις περιλαμβάνουν:1. Εκπαίδευση των γονέων: Οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται και να εκπαιδεύονται για να κατανοούν τα σημάδια εκφοβισμού και βίας στα παιδιά τους. Πρέπει να είναι σε θέση να καθοδηγούν τα παιδιά τους στη σωστή κατεύθυνση.

2. Προγράμματα στα σχολεία: Τα σχολεία πρέπει να εφαρμόσουν εκπαιδευτικά προγράμματα που θα ενισχύουν τις αξίες του σεβασμού, της συνεργασίας και της ενσυναίσθησης. Ο ρόλος των καθηγητών είναι ζωτικής σημασίας στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου οι μαθητές θα νιώθουν ασφαλείς και θα μάθουν να διαχειρίζονται τις διαφορές τους χωρίς βία.

3. Υποστήριξη θυμάτων και δράση κατά των επιθετικών συμπεριφορών: Χρειάζεται άμεση ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη για τα θύματα βίας, καθώς και αυστηρότερη πειθαρχία για τους δράστες, ώστε να προλαμβάνονται μελλοντικά περιστατικά.

Η βία μεταξύ ανηλίκων αποτελεί ένα βαθύ κοινωνικό πρόβλημα που απαιτεί συνεργασία από όλους τους φορείς της κοινωνίας. Η οικογένεια, το σχολείο και η πολιτεία πρέπει να δράσουν συντονισμένα για να δημιουργήσουν ασφαλή περιβάλλοντα όπου η βία δεν έχει θέση.