Για την Ελλάδα, για την Ελπίδα, για τη Δημοκρατία, για το Λαό!
Έτσι ξεκίνησε το 1974 το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Με ένα όραμα που ένωσε και αγκάλιασε το λαό μετά από πολλά δεινά και διχασμούς.
Με ένα όραμα για μία Ελλάδα δυνατή που οι πολίτες της θα ζούσαν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια, χωρίς διακρίσεις.
Αυτό το όραμα που το ΠΑΣΟΚ έκανε πράξη πριν από χρόνια, σήμερα που το πολιτικό σύστημα έχει εκφυλιστεί είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που ένωσε τους Έλληνες το 1981 ήταν η πίστη σε αξίες. Σε αυτές πρέπει να επιστρέψουμε για να επιτύχουμε την Αναγέννηση της παράταξής μας, μέσα από την οποία θα έρθει και η Αναγέννηση της χώρας.
Για τη δικιά μας γενιά, που βίωσε και βιώνει την παρακμή του πολιτικού συστήματος είναι μονόδρομος να παλέψουμε μόνο με τον ίδιο μας τον εαυτό. Πρέπει να πείσουμε τον ελληνικό λαό που έχει χορτάσει από λόγια, και που δικαίως είναι καχύποπτος, ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ο λαός πρέπει να γνωρίζει ότι το πλήρως ξεχαρβαλωμένο κράτος δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί από επίδοξους μαθητευόμενους μάγους που μοιράζουν ψεύτικες υποσχέσεις.
Το μέγεθος της συρρίκνωσης του εισοδήματος των πολιτών και η φτωχοποίηση τους δεν έχει προηγούμενο με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη να εμμένει στην αποτυχημένη επιδοματική πολιτική των «καλαθιών». Απέτυχε η παρούσα κυβέρνηση να αλλάξει το «παραγωγικό μοντέλο της χώρας», να δημιουργήσει μια δυνατή οικονομία, να στηρίξει τα ευάλωτα νοικοκυριά.
Αυτή η κυβέρνηση κάνει μόνο αυτό που ξέρει καλά: προστατεύει, με το αζημίωτο, συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα δημιουργώντας ολιγοπώλια καταστροφικά για το μέλλον της χώρας. Όπου κι αν κοιτάξει κανείς, σπατάλες, συσσώρευση πλούτου σε λίγους, απειλές.
Από την άλλη η τοξικότητα που έχει κυριεύσει τον πολιτικό λόγο εντείνει τον ανορθολογισμό της κοινωνίας.
Τα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τον αμετροεπή λαϊκισμό που θέριευε την αγανάκτηση των πολιτών με «κωλοτούμπες», κατασκευή εχθρών και διχασμό, ξεγύμνωσε την πολιτιστική ανεπάρκεια των ηγετικών του στελεχών. Φτάσαμε σήμερα στην πλήρη αποδόμηση μιας ομάδας που δεν είχε καμία πολιτική υπόσταση, καμία συνοχή, κανένα πρόγραμμα.
Σήμερα δε χρειαζόμαστε άλλους σωτήρες!
Σε αυτή την αλλοπρόσαλλη συγκυρία με τις ανισότητες να μας πνίγουν πρέπει να βρούμε τη δύναμη να αντιδράσουμε με σύνεση. Να πάρουμε τη γενναία απόφαση να κλείσουμε τις πληγές μας και να προτάξουμε την ενότητα. Να χτίσουμε από την αρχή σχέσεις εμπιστοσύνης.
Αλήθεια, ελπίδα και αισιοδοξία. Το ΠΑΣΟΚ έχει ρίζες και έχει μέλλον. Είναι ο μόνος πολιτικός χώρος που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας.