Δεν είναι λίγοι οι πατρινοί που ταξιδεύουν τα Σαββατοκύριακα έως στην Ηλεία για να κάνουν εκεί τα μπάνια τους και να χαρούν τον ήλιο και τη θάλασσα.

Όχι βέβαια ότι η Αχαΐα υστερεί σε παραλίες και δεν έχει το ίδιο όμορφα μέρη. Όμως η παράκτια γραμμή της Ηλείας με τις δεκάδες παραλίες, με τα ζεστά και τα ρηχά νερά (ως επί τα πλείστον) είναι το κάτι άλλο.

Ο γειτονικός νομός διαθέτει ίσως και την ομορφότερη παράκτια γραμμή στην ηπειρωτική χώρα, ξεκινώντας από την Αμαλιάδα και την Κουρούτα στα βόρεια του νομού και φτάνοντας στην Μεσσηνία και στην νότια Πελοπόννησο. 

Βλέπετε, δεν είναι τυχαίο αυτό που υποστηρίζουν ότι από την Κάτω Αχαγιά και νοτιοδυτικά, φτάνοντας στη Μεσσήνη και στην Πύλο, υπάρχει ένας παράκτιος τουριστικός παράδεισος που μπορεί να εξελιχθεί στην Μύκονο της ηπειρωτικής χώρας.

Η Ηλεία και οι παραλίες της βρίσκονται στην καρδιά αυτού του παραδείσου και η φήμη της έχει περάσει τα στενά όρια της χώρας. Άλλωστε, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των επιβατών - τουριστών που καταφτάνουν στο αεροδρόμιο του Αράξου στο Κατάκολο, στην Σκαφιδιά, στις Θίνες, στην Κουρούτα, στον Άγιο Ανδρέα, στην Ζαχάρω κτλ έχουν ως προορισμό να πάνε.

Για αυτό και εμείς εδώ στην Αχαΐα, αλλά και γενικότερα στη Δυτική Ελλάδα την Ηλεία πρέπει να την προσέχουμε. Σαν τα μάτια μας…