Τι έχει γίνει με εκείνο το έργο της συντήρησης της πλατείας Γεωργίου που είναι στην δημοπράτηση εδώ και κάτι μήνες;
Θα ανέβει άραγε ο διαγωνισμός για να βγει επιτέλους ένας ανάδοχος και να ξεκινήσουν οι εργασίες σε μια πλατεία που εκπέμπει SOS και τυγχάνει να βρίσκεται στο κέντρο της Πάτρας;
Η εικόνα της πλατείας Γεωργίου έχει φτάσει στον… πάτο. Δεν το λέμε εμείς, το λένε όλοι όσοι περνάνε από εκεί είτε να πάνε στη δουλειά τους, είτε για να κάτσουν για λίγο. Αν και το τελευταίο είναι δύσκολο πια με τις συνθήκες που επικρατούν εκεί και το ύφος που έχει πάρει η πλατεία.
Μόνο αν είσαι στα 18 με 20, είναι βράδυ και θες να συναντήσεις τους φίλους σου. Μόνο τότε κάθεσαι, αυτή είναι η αλήθεια. Στο μεταξύ τα μαγαζιά που δραστηριοποιούνται γύρω από αυτή υποφέρουν από την παρακμή της πλατείας και την εικόνα της.
Πληρώνουν ένα υψηλό μίσθωμα γιατί βρίσκονται γύρω από μια πλατεία που υποτίθεται ότι επειδή βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, έχει και την ανάλογη δυναμική.
Δεν την έχει όμως. Πρόσφατα έκλεισε και ένα καφέ - ζαχαροπλαστείο της πλατείας. Δεν μιλάμε για την κατάσταση των συντριβανιών και των εξωτερικών χώρων του Δημοτικού Θεάτρου που είναι στα μαύρα τους τα χάλια.
Μιλάμε για τα σπασμένα παγκάκια, για τα βαμμένα μάρμαρα, για το πράσινο που δεν υπάρχει, για τους πίδακες που έχουν μετατραπεί σε εστίες μόλυνσης και τόσα ακόμα.
Είναι ανάγκη λοιπόν επιτέλους να προχωρήσει το έργο της συντήρησης και της ανακαίνισης της πλατείας. Άμεσα. Πριν το καλοκαίρι…