Τοπικά
Το Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων» είναι στα μαύρα του τα χάλια και περνώντας από έξω, διασχίζοντας την στοά του νεοκλασικού αυτού κτιρίου, είναι αλήθεια ότι σε πιάνει θλίψη.
Το σημείο όμως που πραγματικά σου προκαλεί οργή για την κατάντια αυτού του «στολιδιού» της Πάτρας είναι οι ξύλινες πόρτες του που έχουν βανδαλιστεί από κάθε άποψη.
Οι πόρτες αυτές είναι φτιαγμένες από μασίφ δρύς και τα σκαλίσματα τους είναι στο χέρι, έχοντας φτιαχτεί στην πιο πρόσφατη αποκατάσταση - συντήρηση του κτιρίου, το 1971. Από τότε έχει να γίνει ένα ουσιαστικό έργο συντήρησης του νεοκλασικού.
Τις πόρτες όμως εκτός από το ότι τις έχουν βάψει, έχουν βγάλει το τσιμέντο από γύρω τους, το ξύλο έχει σχεδόν σαπίσει, ενώ στο κάτω μέρος το μάρμαρο από άσπρο έχει γίνει καφέ από τις ακαθαρσίες που αφήνουν όσοι κατά καιρούς κάθονται εκεί.
Κι κάθονται διάφοροι, αυτή είναι η αλήθεια. Από παρέες νεαρών που πίνουν τις μπύρες τους και καπνίζουν, από αστέγους που κοιμούνται τα βράδια εκεί, έως και άτομα που έχουν θέματα με ουσίες, δίνοντας εκεί ραντεβού. Για να μην αναφερθούμε στις διάφορες ομάδες και οικογένειες ρομά που έχουμε δει κατά καιρούς εκεί.
Το ζήτημα είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει, δεν πάει άλλο με την κατάντια αυτή του νεοκλασικού στολιδιού της Πάτρας. Όσο για τις ξύλινες πόρτες πιστεύουμε ότι με το έργο της συντήρησης του κτιρίου θα πρέπει να γίνει κάτι και για αυτές.
Όμως επί της ουσίας δύσκολα οι πόρτες αυτές θα είναι ίδιες, έτσι όπως ήταν παλιότερα. Άλλωστε, στην εποχή μας δύσκολα θα βρεις τέτοιους τεχνίτες, να σκαλίζουν το ξύλο στο χέρι.
(Οι φωτογραφίες είναι του Άρη Μπετχαβά).
