Διασκέδαση
H Δώρα Τσάγκα είναι ένα κορίτσι που προέρχεται από την Δραματική Σχολή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας, έχοντας κάνει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ενδιαφέρονται και αξιόλογα πράγματα τόσο στην πόλη μας, όσο και στην Αθήνα όπου ήταν μόνιμα μετά το τέλος των σπουδών της.
Πλέον έχει επιστρέψει στην Πάτρα και την βλέπουμε στο θέατρο act σε μία παράσταση του Τηλέμαχου Τσαρδάκα που έχει κερδίσει ήδη το κοινό, τα «Νυχτερινά μαθήματα», σε ένα έργο που βασίζεται στη δεκαετία του ’80, στα μπουζούκια και στη χρυσή εποχή της νυχτερινής διασκέδασης.
Η νεαρή πατρινή ηθοποιός (και σκηνοθέτης) μιλώντας για το έργο στο patrasevents.gr τονίζει: «Πρόκειται για μία πρωτότυπη θεατρική κωμωδία που εξερευνά την αντρική φιλία μέσα από μια σειρά ποικίλων θεμάτων και συναισθημάτων.
Το έργο φωτίζει διάφορες πτυχές της ανθρώπινης ζωής, όπως ο έρωτας, οι συγκρούσεις, η οικογένεια και ο φόβος του θανάτου κι όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον νυχτερινής διασκέδασης, αφού το θέατρο έχει μεταμορφωθεί σε νυχτερινό κέντρο, προσφέροντας έτσι και μια ιδιαίτερη εμπειρία στο θεατή».
Το κοινό αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή την παράσταση, όπως τονίζει. «Το κοινό αγκάλιασε θερμά την παράσταση μας ήδη από την πρεμιέρα. Ο συνδυασμός του νυχτερινού κέντρου με τα θέματα που πραγματεύεται η παράσταση αγγίζουν τους θεατές και επικοινωνούν μαζί τους με έναν άμεσο και ταυτόχρονα βαθύ τρόπο».
Η ίδια ήταν αγέννητη τη δεκαετία του ’80, ωστόσο, μέσα από το έργο, έχει συνειδητοποιήσει πράγματα για την εποχή. «Τα μπουζούκια εκείνης της εποχής είχαν αδιαμφισβήτητα την δική τους κουλτούρα.
Αν και αγέννητη τότε, ακούγοντας αφηγήσεις μεγαλύτερων μπορεί κανείς να το διαπιστώσει πολύ εύκολα. Μία δεκαετία που η νυχτερινή διασκέδαση ήταν στα πολύ καλά της, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά διαμορφωμένη, μουσικά και κοινωνικά. Ήταν μια εποχή άλλωστε που σημάδεψε την Ελλάδα».
Στο έργο έχει δύο ρόλους. «Στην παράσταση παίζω δύο ρόλους, θα αναφερθώ όμως μόνο στον έναν κι αυτό γιατί είναι ένας ρόλος πολύ μακριά από εμένα. Το έργο θίγει με έναν πολύ ενδιαφέροντα και έξυπνο τρόπο ακόμα και θέματα της ελληνικής οικογένειας στη δεκαετία του ’80 που φυσικά δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμα και σήμερα.
Η ενδοοικογενειακή βία για παράδειγμα είναι ένα από αυτά και με αυτό ακριβώς σχετίζεται και ο ρόλος μου, ο οποίος αποτέλεσε και μεγάλη πρόκληση για εμένα».
Το έργο είναι στο μοντέλο του bar theater, μια τάση που είναι ανερχόμενη στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. «Η τάση αυτή αποτελεί μία ενδιαφέρουσα και δυναμική εξέλιξη για το θέατρο ειδικά στην meta-covid περίοδο.
Αυτή η σύνδεση της θεατρικής παράστασης με το περιβάλλον ενός μπαρ δημιουργεί μια πιο διαδραστική εμπειρία για το κοινό. Αυτή η συνθήκη φέρνει το θεατή πιο κοντά, κάνοντας τον να νιώσει ίσως και πιο άνετα στο πως παρακολουθεί μία παράσταση».
