Πέθανε σε ηλικία 93 ετών ο Χρήστος Λέντζος, ο άνθρωπος που έφτιαχνε για δεκαετίες τον πιο διάσημο φραπέ της Αθήνας, στο θρυλικό μαγαζί του στο Παγκράτι.

Ο Χρήστος Λέντζος έγινε πασίγνωστος για τον φραπέ που σέρβιρε στο μαγαζί του που βρισκόταν απέναντι από το Άλσος Παγκρατίου ως ζαχαροπλαστείο πολυτελείας το 1964 και παρέμεινε ανοιχτό έως το 2014 που έκλεισε.

Η συνταγή του φραπέ παρέμενε επτασφράγιστο μυστικό για χρόνια, με τις φήμες να θέλουν να αποτελείται από κρέμα γάλακτος, αβγό, μπέικιν πάουντερ, ακόμα και μαρέγκα.

Καφέ και ζάχαρη «μπερδεύονταν» γλυκά σε ένα μεγάλο γυάλινο μπλέντερ, με αποτέλεσμα μία πλούσια και κρεμώδη υφή του φραπέ, που έγινε ξακουστός.

«Οι υπόλοιποι τσιγκουνεύονται τη δόση. Ετοιμάζω ένα γλυκό μείγμα και για τον μέτριο προσθέτω έξτρα καφέ από πάνω», είχε πει ο Χρήστος Λέντζος.

Το 1982, ο Μανώλης Ρασούλης και ο Χρήστος Νικολόπουλος έδωσαν στον Δημήτρη Κοντογιάννη το διαχρονικό τραγούδι: «Καθόμουνα στου Λέντζου»

Η εντελώς τυχαία ανακάλυψη του φραπέ το 1957

Μπορεί ο Λέντζος να έφτιαχνε το διάσημο φραπέ του με τη μυστική συνταγή, αλλά δεν ήταν και ο εφευρέτης του.

Το 1957, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Δρίτσας, αντιπρόσωπος τότε της εταιρίας Nestle στην Ελλάδα, είχε δημιουργήσει ένα παιδικό ρόφημα με βάση τη σοκολάτα με πολύ απλό τρόπο παρασκευής: Γάλα, σοκολάτα σε σκόνη και χτύπημα σε σέικερ. Στο περίπετρο της έκθεσης έκανε και την σχετική παρουσίαση στον κόσμο που περνούσε.

Ένας από τους υπαλλήλους της εταιρείας, ο Δημήτρης Βακόνδιος, σε κάποιο διάλειμμα θέλησε να φτιάξει καφέ. Είχε στη διάθεσή του τον στιγμιαίο καφέ της εταιρείας και ζάχαρη αλλά δεν είχε εκεί ζεστό νερό ούτε και κουτάλι για να τα ανακατέψει.

Έτσι προσπάθησε να φτιάξει τον καφέ όπως έκανε ο εργοδότης του με το σοκολατούχο ρόφημα, αντικαθιστώντας τη σοκολάτα με καφέ. Έριξε κρύο νερό, καφέ και ζάχαρη στο σέικερ και χτύπησε γερά. Ο πρώτος φραπέ ήταν γεγονός. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.