Like
Πόσο όμορφα είναι τα δύο συντριβάνια της πλατείας Γεωργίου, στην Πάτρα.
Αν τα παρατηρήσει κανείς έχουν μια αρμονική και μια αισθητική που ξεκινάει από τα μπρούτζινα λιοντάρια, τους φτερωτούς γρύπες - συμβολίζουν τους φύλακες της πόλης - και καταλήγει στο βοσκό - σάτυρο, τον Σείληνο που παίζει τον αυλό του.
Στο άλλο συντριβάνι της πλατείας Γεωργίου υπάρχει η Νύφη, η Πηγή με τον αμφορέα με το νερό που κρατάει στα χέρια της που περνάει και αυτή τα δικά της μηνύματα.
Λίγα όμως από τα παραπάνω μηνύματα, τον διάλογο μεταξύ των δύο συντριβανιών, την αρμονική και την αισθητική τους, έχει την δυνατότητα να δει και να θαυμάζει από κοντά ο περαστικός.
Αιτία για αυτό η σημερινή κατάσταση των δύο αυτών μνημείων που βρίσκονται στην καρδιά της Πάτρας. Κι το ερώτημα δεν μπορεί να είναι άλλο από το κοινότυπο: Τι κάνει η πόλη για να επαναφέρει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα δύο αυτά συντριβάνια;
Τι κάνει η πόλη για να ζωντανέψει τα δυο αυτά μνημεία της, να τα αναδείξει και μαζί με αυτά να επαναφέρει στην καθημερινότητα της τους μύθους που συνδέονται μαζί τους;
(Η φωτογραφία είναι της anna.maria.kirg.)
