Κάτι παραπάνω από πεσμένη είναι η κίνηση στις λαϊκές αγορές της Πάτρας, με τους παραγωγούς – αγρότες, αλλά και τους εμπόρους που κάθε πρωί στήνουν τους πάγκους τους, να δείχνουν απαισιόδοξοι για τη συνέχεια του επαγγέλματος τους.
Κι όλα αυτά σε ένα μήνα που παραδοσιακά, όπως ο Νοέμβριος, που παραδοσιακά ήταν καλός για τις λαϊκές αγορές και τους πάγκους των πωλητών. Πλέον τα πράγματα φαίνεται ότι έχουν αλλάξει, παρά τις καλές τιμές που διατηρούν στα είδη που δίνουν.
Όπως λένε από την μια ο κόσμος είναι διστακτικός στις αγορές του, παίρνοντας τα απολύτως απαραίτητα και αυτά με «ρέγουλο». Οι ντομάτες, οι πατάτες και τα κηπευτικά είναι στις πρώτες προτιμήσεις, ενώ τα φρούτα τα αγοράζουν αραιά και που, ακόμα και όταν οι τιμές τους είναι χαμηλές.
Από την άλλη, σύμφωνα πάντα με τους επαγγελματίες των λαϊκών, ο κόσμος που έρχεται στις λαϊκές είναι λιγότερος σε σύγκριση με τα χρόνια της πανδημίας. Ποια είναι η ερμηνεία που δίνουν;
Πέρα από τους βασικούς ανταγωνιστές των λαϊκών που είναι τα σούπερ μάρκετ και τα μίνι μάρκετ τα οποία πήραν πόντους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και μετά από αυτή, υπάρχει και ένας τρίτος.
Το έτοιμο φαγητό. Ο κόσμος, με βάση πάντα το σκεπτικό τους, έχει πάψει να μαγειρεύει κάθε μέρα, λόγω δουλειάς, λόγω ακρίβειας της ενέργειας και των ανατιμήσεων ακόμα και των βασικών ειδών, επιλέγοντας έτσι τουλάχιστον δύο με τρεις φορές την εβδομάδα το έτοιμο φαγητό. Και ένα σπίτι που δεν μαγειρεύει συχνά, δεν πάει ή δεν αγοράζει στις λαϊκές.
Οι νοοτροπίες του κόσμου έχουν αλλάξει πλέον. Ορισμένοι μάλιστα από τους επαγγελματίες που ζούσαν από τις λαϊκές αγορές έχουν βρει και άλλες δουλειές να κάνουν, ξέροντας πλέον και έχοντας συνειδητοποιήσει ότι ο κλάδος αυτός είναι για να τους προσφέρει ένα συμπληρωματικό εισόδημα. Κι όχι για να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειες τους.