Γνώμες
Αν και δεν έχει πολύ καιρό που ξεκίνησε το τρέξιμο και τους αγώνες μακρινών αποστάσεων η Έλλη Τσώνη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου, σε σημείο να θεωρείται από τις πιο ανερχόμενες δρομείς στον χώρο τους αφού κάθε φορά καταφέρνει να βελτιώνει τις επιδόσεις της.
Στο patrasevents.gr μιλάει για την πορεία της στους αγώνες αυτούς και τι είναι αυτό που την κάνει να λατρεύει το τρέξιμο
Είσαι λογοθεραπεύτρια. Τι είναι αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το τρέξιμο και τις μεγάλες αποστάσεις;
Τα βασικότερα χαρακτηριστικά ενός λογοθεραπευτή πρέπει να είναι η υπομονή και η οργάνωση. Υπομονή για να μπορεί να συνεργαστεί με τους ρυθμούς του ασθενή και να φτάσουν μαζί τον στόχο που έχουν θέσει.
Επίσης, οφείλει να είναι οργανωτικός και να έχει την ικανότητα να ετοιμάζει στις συνεδρίες του διαφορετικό υλικό-άσκηση για κάθε ασθενή αφού κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά.
Αντίστοιχα λοιπόν και στο τρέξιμο τα δυο αυτά στοιχεία ενός χαρακτήρα είναι απαραίτητα διότι για να φτάσεις σε σημείο να τρέχεις μεγάλες αποστάσεις εκτός από ψυχή θέλει και την ικανότητα κάποιου να υπομένει σε δύσκολες συνθήκες με σκοπό την επίτευξη ενός στόχου.
Όσον αναφορά την οργάνωση θεωρώ πως είναι απαραίτητο στοιχείο ενός δρομέα διότι πρέπει πάντα να οργανώνει, είτε τις προπονήσεις του, είτε το πλάνο ενός αγώνα.
Μάλιστα, καθημερινά η οργάνωση πρέπει να είναι διαφορετική αντίστοιχα για κάθε ασθενή όπως προ ανέφερα, γιατί κάθε προπόνηση και κάθε αγώνας έχει τη δίκη του ιδιαιτερότητα και δεν μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο τρόπο.
Το ταξίδι στον λόγο είναι και αυτό ένας δρόμος και πώς θα τον παρομοίαζες αν ήταν ένας αγώνας;
Μεταφορικά μιλώντας το ταξίδι στο λόγο είναι όντως ένας αγώνας είτε αναφερόμαστε σε έναν ασθενή είτε σε κάποιον με φυσιολογικό λόγο-ομιλία. Ένας αγώνας για να δημιουργήσεις και να επιλέξεις εκείνη την στιγμή την κατάλληλη λέξη για να αρθρώσεις.
Επομένως, εάν και στην πραγματικότητα ήταν όντως ένας αγώνας θα τον παρομοίαζα με εκείνη την στιγμή όπου κατά την διάρκεια της διαδρομής νιώθεις πως τρέχεις με την ψυχή σου και όχι με τα πόδια σου με μοναδικό στόχο να αντικρίσεις την αψίδα, το βιώνουμε όλοι οι δρομείς! Έτσι λοιπόν και στο τομέα του λόγου, όταν ένας άνθρωπος δουλεύει με την ψυχή του μπορεί να καταφέρει πολλά!
Τι σκέφτεσαι πριν από το ξεκίνημα και τι απολαμβάνεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής;
Σαν Έλλη πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω έναν χρόνο-στόχο για κάθε αγώνα, αυτό μου δίνει κίνητρο να προσπαθώ καθημερινά. Βέβαια, μόλις σταθώ στην γραμμή της εκκίνησης στο κεφάλι μου γίνεται μια έκρηξη σκέψεων, μα πάντα όμως υπερισχύει αυτή που με ωθεί να κάνω τον σταυρό μου και να ευχηθώ να τερματίσω υγιής.
Είναι το πιο σημαντικό για εμένα. Κατά την διάρκεια κάθε διαδρομής προσπαθώ να αποθηκεύσω στην φωτογραφική μου μνήμη εικόνες από τα τοπία της. Μου αρέσει να βλέπω καινούργια μέρη και ειδικότερα τρέχοντας. Αυτό όμως που απολαμβάνω ιδιαίτερα και δεν πρέπει να το παραλείψω είναι το χειροκρότημα και η εμψύχωση του κόσμου σε όλο το μήκος της διαδρομής, είναι αυτό που σε ωθεί και σε κάνει να νιώθεις ευγνώμων!
Τι σου έχει προσφέρει το τρέξιμο στις δυσκολίες της καθημερινότητας και στην ζωή γενικότερα;
Το τρέξιμο για μένα είναι ψυχοθεραπεία. Τρέχοντας καθαρίζει το κεφάλι μου από τις καθημερινές δυσκολίες και στο τέλος κάθε προπόνησης με διακατέχει ένα συναίσθημα ευεξίας και ηρεμίας. Όποτε εάν έπρεπε σε μια πρόταση να περιγράψω τι μου προσφέρει το τρέξιμο αυτή θα ήταν «Το τρέξιμο ηρεμεί την ψυχή μου».
Και άλλωστε τι καλύτερο από το να είναι ήρεμη η ψυχή ενός ανθρώπου; Στην γενίκευση του θέματος, εκτός των παραπάνω που ανέφερα, η υγεία του σώματος που σου προσφέρει το τρέξιμο είναι εξίσου ιδιαίτερα σημαντική.
Πόσες ώρες χρειάζεται να προπονείσαι και που προπονείσαι συνήθως;
Στις προπονήσεις μου αφιερώνω περίπου 2 ώρες καθημερινά, είτε αυτό θα αφορά προπόνηση τρεξίματος είτε ενδυνάμωσης. Συνήθως πραγματοποιώ τις προπονήσεις μου στο Παμπελοποννησιακό στάδιο αλλά πολλές φορές επιλέγω να τρέχω παραλιακά, για παράδειγμα στην Πλαζ, στα Βραχνέικα, στο Νοτιο πάρκο. Απολαμβάνω να τρέχω δίπλα στην θάλασσα!
Πες μου έναν αγώνα που έχεις πάρει μέρος και η διαδρομή του σε ενθουσίασε και γιατί;
Δεν μπορώ να είμαι ιδιαίτερα αντικειμενική σε αυτή την απάντηση που θα δώσω διότι έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στο Run Lake, τον αγώνα που γίνεται στα Ιωάννινα.
Είναι ο αγαπημένος μου αγώνας γιατί εκτός από την πολύ όμορφη δίπλα στην λίμνη διαδρομή που μας προσφέρει, έχω συνδυάσει αυτό τον αγώνα ως αφετηρία για εμένα, αφού ήταν ένας από τους πρώτους αγώνες που πήρα μέρος. Τέλος, οφείλω να αναφέρω πως έχω γεννηθεί στα Ιωάννινα επομένως έχω ένα συναισθηματικό δέσιμο με αυτή την πόλη και κάθε χρόνο ανυπομονώ να τρέξω εκεί!
Η Πάτρα είναι μία πόλη που κάνει πλέον δρομικά event. Πιστεύεις ότι έχει κτίσει μια παράδοση;
Θα ήταν κρίμα μια πόλη σαν την Πάτρα με τόσο ωραίες διαδρομές, παραλιακές, μέσα στην πόλη αλλά και σε βουνό να μην τις αξιοποιούσε. Τα τελευταία χρόνια τα δρομικά event έχουν αναπτυχθεί αρκετά και στην πόλη μας και πιστεύω πως υπάρχουν αθλητές που θέτουν ως στόχο τους αγώνες της Πάτρας και τους προσμένουν κάθε χρόνο. Επομένως αυτό θεωρείται παράδοση!
Κάνεις και ορεινό τρέξιμο από ότι έχω δει. Ποια είναι η διαφορά για έναν δρομέα;
Το τρέξιμο και η φύση είναι οι αδυναμίες μου συνεπώς όταν τρέχω στο βουνό με γεμίζει και με ευχαριστεί. Υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ του τρεξίματος στο βουνό και στο δρόμο.
Βασική διαφορά είναι ότι το τρέξιμο στο βουνό ή στο χώμα γενικότερα, έχει λιγότερους τραυματισμούς, λόγω του ότι το έδαφος είναι πιο μαλακό σε σχέση με την άσφαλτο. Βέβαια, απαιτεί από τον δρομέα ιδιαίτερη προσοχή στο μονοπάτι ή στο δασικό δρόμο διότι είναι πολύ εύκολο να πέσεις.
Ακόμα, το τρέξιμο στο βουνό αυξάνει την δύναμη και την αντοχή, λόγο των αλλαγών στις ανηφόρες και κατηφόρες αλλά και στο ασταθές terrain. Αντίθετα, το τρέξιμο στην άσφαλτο έχει μεγαλύτερη ένταση και προσπάθεια για να κρατηθεί ο μέγιστος ρυθμός πράγμα που βοηθάει την αντοχή του δρομέα στην προετοιμασία του για έναν αγώνα βουνού.
Τέλος, ένα ακόμα θετικό με το επίπεδο τρέξιμο είναι ότι χρειαζόμαστε πολύ λιγότερο χρόνο για να κάνουμε την προπόνηση μας. Συμπερασματικά και τα δυο είδη τρεξίματος μας δίνουν πολλά. Είναι ωραίο να τα εναλλάσσουμε και να αποφεύγουμε την μονοτονία στην προπόνηση μας.
Είχες μια συμμετοχή σε μια θεατρική παράσταση. Πες μου για την εμπειρία αυτή;
Φέρνοντας στο μυαλό μου αυτή την εμπειρία τα συναισθήματα μου είναι πολλά. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα, με οδήγησε στο να ανακαλύψω μια ακόμα πλευρά του εαυτού μου. Μοναδικό θα χαρακτήριζα το συναίσθημα όταν ανέβηκα πρώτη φορά στην σκηνή και αντίκρισα το πλήθος των θεατών.
Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να γίνω μέλος της θεατρικής ομάδας «Ιδρώμενα» και να βιώσω την εμπειρία του θεάτρου. Δεν πρέπει να παραλείψω το γεγονός πως τα περισσότερα μέλη αυτής της θεατρικής ομάδας είναι δρομείς, εξού και το όνομα «Ιδρώμενα», από το Ιδρώτας και το δρώμενα!
Ποιοι είναι δίπλα σου να στηρίζουν και ποιος είναι ο επόμενος σου στόχος;
Δίπλα μου έχω ανθρώπους που με αγαπάνε και νιώθω πολύ ευγνώμων για αυτό. Η οικογένεια μου με στηρίζει σε ότι στόχο και εάν θέσω. Είμαι όμως πολύ τυχερή που έχω στην ζωή μου κάποια άτομα τα οποία στέκονται πλάι μου σαν οικογένεια και στους περισσότερούς αγώνες είναι εκεί για να με εμψυχώνουν και να με χειροκροτούν τόσο στην εκκίνηση όσο και στον τερματισμό μου.
Δεν θα αναφέρω τα ονόματα τους, ξέρουν εκείνοι. Θέτω καθημερινά μικρούς στόχους και προσπαθώ να τους καταφέρω, δεν επιλέγω να μιλάω για έναν μεγάλο στόχο γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη. Στόχος μου είναι να είμαι υγιής και να μπορώ να πραγματοποιώ τις προπονήσεις μου καθημερινά, όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους με το πέρασμα του χρόνου και την προσπάθεια μου.
