Γνώμες
Η Γαβριέλλα Χαραλαμπίδη είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει αναδείξει το ελληνικό τένις και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που έγινε περιζήτητη από τα σημαντικότερα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Ξεκινώντας έτσι από τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Tulsa παίρνοντας εκεί πλήρη υποτροφία, πήρε μεταγραφή επίσης με πλήρη υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα όπου και συνεχίζει τις σπουδές της πάνω στους υπολογιστές, μένοντας στην πόλη του Ρίνο.
Στο patrasevents.gr μιλάει πλέον ως μια από τις σπουδάστριες του Πανεπιστημίου της Νεβάδα, για το τένις, για την ομάδα της, για τις σπουδές της, για τη ζωή της στο Ρίνο και για τα σχέδια που έχει πάνω στην επιστημονική και επαγγελματική της πορεία.
1. Τι σπουδάζεις στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα και για ποιο λόγο άλλαξες και έφυγες από αυτό της Tulsa;
Σπουδάζω computer science and engineering, που είναι το αντίστοιχο της πολυτεχνικής σχολής Μηχανικών Η/Υ και πληροφορικής. Στη Tulsa δε μου άρεσε και δε μου ταίριαζε ο τρόπος που λειτουργούσε η ομάδα και ο προπονητής. Επίσης η πόλη, παρόλο που δεν είναι πολύ μικρή, δεν έχει πράγματα να κάνεις. Κατά τα άλλα το campus είναι όμορφο και οι σχέσεις με τις συμπαίκτριες μου ήταν πολύ καλές.
2. Οι υποτροφίες που σου έχουν δοθεί από πού προέρχονται και είναι τελικά τα πράγματα όπως τα περίμενες για έναν σπουδαστή στις ΗΠΑ;
Είχα λάβει πάρα πολλές προτάσεις για αθλητικές υποτροφίες ειδικά τη πρώτη φορά που έψαχνα για πανεπιστήμιο, καθώς είχα πετύχει αρκετά καλό ranking και αποτελέσματα.
Κάποια από τα πανεπιστήμια που επικοινωνούσα ήταν το University of Buffalo, DePaul University, University of Houston, LA Tech, New Mexico State και πολλά ακόμα. H εμπειρία δεν είναι ακριβώς αυτό που περίμενα και αναφέρομαι κυρίως στο αθλητικό κομμάτι. Καλώς ή κακώς αυτό που αντιλαμβάνεται κάποιος ως θεατής είναι οι χαρές, οι νίκες, οι πανηγυρισμοί κλπ.
Ο κόσμος δεν γνωρίζει για τηv καθημερινότητα, τις δυσκολίες και τις υποχρεώσεις ενός student- athlete σε D1 πανεπιστήμιο. Οι προπονήσεις είναι εξαντλητικές και σε πολλές περιπτώσεις ο χειρισμός των αθλητών από προπονητές δεν είναι όπως τους αρμόζει, λαμβάνοντας υπόψιν και τις παράλληλες ακαδημαϊκές υποχρεώσεις.
3. Ποια θεωρείς ότι είναι η βασική διαφορά από τα πανεπιστήμια της χώρας μας ως προς την νοοτροπία και την κατεύθυνση που δίνουν στους σπουδαστές τους;
Αυτή είναι μία πολυδιάστατη ερώτηση. Υπάρχει ένας διαχωρισμός μεταξύ του πανεπιστημίου κάθε αυτού, και των αθλητικών του πανεπιστημίου. Μιας και τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα δεν έχουν αθλητικά θα αναφερθώ μονάχα στο ακαδημαϊκό κομμάτι.
Επίσης να αναφέρω ότι έχω και την εμπειρία φοίτησης ενός χρόνου σε πανεπιστήμιο της Ελλάδας στη σχολή Μηχανικών Η/Υ και πληροφορικής Πάτρας στην οποία είχα εισαχθεί μέσω Πανελληνίων Εξετάσεων, οπότε μπορώ να το συγκρίνω κιόλας. Στον ακαδημαϊκό τομέα έχω μόνο να πω τα καλύτερα για τις σπουδές της Αμερικής.
Το προφανές θα ήταν να ξεκινήσω από τις υποδομές, οι οποίες είναι ότι θα περίμενε κανείς. Τα κτήρια είναι πεντακάθαρα, υπάρχουν υπεραρκετά εργαστήρια και τεχνολογία διαθέσιμη ακόμα και για ενοικίαση μέσω του πανεπιστημίου (π.χ. κάμερες, προτζέκτορες, ηχεία κλπ.).
Υπάρχει ακόμα και σινεμά. Το γυμναστήριο του πανεπιστημίου έχει 4 ορόφους με σύγχρονο εξοπλισμό, γήπεδα μπάσκετ, εσωτερικό στίβο και πολλά άλλα. Η λίστα είναι ατελείωτη και προφανώς στο επίπεδο αυτό οι διαφορές είναι τεράστιες συγκριτικά με τα Ελληνικά δεδομένα
Όλοι οι καθηγητές που είχα μέχρι τώρα είναι πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν και να αφιερώσουν χρόνο σε άτομα που το χρειάζονται. Υπάρχει γενικά ένα κλίμα υποστήριξης και οι καθηγητές θέλουν να πετύχεις, και το δείχνουν, ειδικά όταν βλέπουν έναν φοιτητή που καταβάλλει σημαντική προσπάθεια. Μία πολύ μεγάλη διαφορά από την Ελλάδα είναι κάποιες άλλες ευκαιρίες που δίνονται μέσω του πανεπιστημίου.
Υπάρχει το honors college στο οποίο έχω γίνει αποδεκτή, και είναι ουσιαστικά για τους φοιτητές που θέλουν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Υπάρχουν πολλά clubs τα οποία διαχειρίζονται φοιτητές. Εγώ ανήκω στο club που λέγεται SWE (Society of Women Engineers). Υπάρχουν career fairs που είναι ουσιαστικά events όπου διάφοροι εργοδότες έρχονται διαφημίζοντας τις εταιρίες τους και ψάχνοντας για πιθανούς εργαζόμενους.
Ωστόσο αξίζει να αναφέρω ότι παρόλο που οι ευκαιρίες είναι εκεί, πρέπει κάποιος να είναι πρόθυμος να ψάξει, να εμπλακεί και να αφιερώσει χρόνο & κόπο. Δεν δίνεται τίποτα απλόχερα αλλά η εμπειρία μου μέχρι στιγμή λέει ότι άμα προσπαθείς, ανταμείβεσαι.
4. Τι ειδικότητες έχεις αποφασίσει να ακολουθήσεις και πάνω σε τι θα κάνεις master;
Το πεδίο που με ενδιαφέρει είναι τα δεδομένα. Συγκεκριμένα ενδιαφέρομαι είτε για ανάλυση δεδομένων είτε για επιστήμη δεδομένων το οποίο συμπεριλαμβάνει machine learning, artificial intelligence κλπ. Προς το παρόν έχω αποφασίσει ότι θέλω να βγω στην αγορά εργασίας αφού αποφοιτήσω και να ζήσω τη ζωή εκτός πανεπιστημίου.
Ο τομέας μου έχει αρκετή ζήτηση και οι απόφοιτοι με το πτυχίο μου έχουν αρκετές ευκαιρίες ακόμα και χωρίς masters. Είμαι αρκετά σίγουρη ότι θα κάνω κάποιο master στο μέλλον αλλά δεν είναι κάτι που θα επιδιώξω αμέσως μετά την αποφοίτηση.
5. Πώς είναι η ζωή για μια Ελληνίδα φοιτήτρια σε ένα από τα κορυφαία Πανεπιστήμια της Αμερικής;
Αναφερόμενη ξεκάθαρα στο πανεπιστημιακό και όχι αθλητικό κομμάτι, η ζωή στο πανεπιστήμιο είναι υπέροχη. Γίνονται δραστηριότητες μέσα στο πανεπιστήμιο και υπάρχει πολύς κόσμος.
Το Reno είναι μια μετρίου μεγέθους πόλη και δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα πράγματα που μπορείς να κάνεις εκτός πανεπιστημίου αλλά με το πρόγραμμα μου το οποίο εμπεριέχει ακαδημαϊκές και αθλητικές υποχρεώσεις, δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο έτσι και αλλιώς.
6. Έχεις κάνει φιλίες; Σε έχουν αποδεχθεί τα μέλη της υπόλοιπης ακαδημαϊκής κοινότητας;
Έχω κάνει πάρα πολλές φιλίες. Ο κόσμος εδώ είναι απίστευτα κοινωνικός. Το πανεπιστήμιο μου έχει ένα πολύ ευρύ σώμα φοιτητών (εθνικότητες, θρησκείες κλπ.) και έχω γνωρίσει άτομα από διαφορετικά μέρη, με διαφορετικές κουλτούρες και αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια αυτής της εμπειρίας.
7. Τι σκοπεύεις να κάνεις μετά το τέλος των σπουδών σου στις ΗΠΑ. Θα επιστρέψεις Ελλάδα; Το έχεις σκεφτεί;
Μόλις τελειώσω τις σπουδές μου θέλω να μετακομίσω σε μία μεγαλύτερη πόλη στην Αμερική. Δεν σκοπεύω να επιστρέψω στην Ελλάδα στο άμεσο μέλλον.
8. Ως προς το τένις που πιστεύεις ότι σε έχουν βοηθήσει οι σπουδές σου και το Πανεπιστήμιο;
Οι σπουδές μου εδώ δεν με έχουν βοηθήσει με κάποιο τρόπο στο τένις. Οι προπονήσεις στο κολεγιακό επίπεδο, ακόμα και σε D1 πανεπιστήμιο δεν έχουν καμία σχέση με αυτές που έκανα στην Ελλάδα. Οι προπονητές εδώ βασίζονται στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα.
Επίσης πρέπει να αναφέρω ότι κατά κύριο λόγο η έννοια του προπονητή ως πτυχιούχου ΤΕΦΑΑ όπως στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Όλοι οι προπονητές είναι πρώην αθλητές πανεπιστημίων και ενδεχομένως χωρίς την ανάλογη επιστημονική κατάρτιση. Η σημαντικότερη διαφορά όμως έγκειται στις διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ αθλητών και προπονητών.
Είχα τη τύχη να έχω τον ίδιο προπονητή, τον Παναγιώτη Θεοδωρόπουλο, από όταν ήμουν 5 χρονών μέχρι πριν φύγω για Αμερική. Είναι ένα από τα κύρια άτομα που έπαιξε ρόλο στην επιτυχία μου όχι μόνο σαν προπονητής αλλά και σα στήριγμα κατά τις επιτυχίες, τους τραυματισμούς, τις αγωνίες… Κάτι τέτοιο είναι δυσεύρετο στην Ελλάδα και πόσο μάλλον στο κολεγιακό τένις.
Οι προπονητές εδώ μας έχουν για 4 χρόνια. Είναι τα άτομα που καθορίζουν τις υποτροφίες και μας δίνουν την ευκαιρία να σπουδάσουμε στην Αμερική δωρεάν. Μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια θα προσπαθήσουν να πάρουν ότι μπορούν από τους αθλητές και λογικά μετά δε θα τους ξαναδούν ποτέ στη ζωή τους. Είμαστε ουσιαστικά προϊόντα και όλο το σύστημα είναι μία επιχείρηση.
9. Τι γίνεται με τις προπονήσεις σου και τις συμμετοχές σου σε τουρνουά; Ποια είναι τα αγωνιστικά σου σχέδια για το επόμενο διάστημα;
Οι προπονήσεις είναι καθημερινές και οι αγώνες κατά το εαρινό εξάμηνο ατελείωτοι. Ωστόσο το ερχόμενο εξάμηνο δεν έχουμε πολλούς αγώνες.
10. Έχεις πάρει απόφαση μέσα από τις σπουδές σου και την εξέλιξη σου να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τένις; Υπάρχει πλέον το έδαφος για μια διεθνή καριέρα;
Δεν σκοπεύω να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τένις. Είχα κάποιες σκέψεις παλιότερα να το ακολουθήσω αλλά οι σπουδές μου ήταν πάντα η προτεραιότητα μου. Δεν πιστεύω ότι κάποιος που θέλει να ακολουθήσει διεθνή επαγγελματική καριέρα πρέπει να έρθει στην Αμερική.
11. Τι σου έχει λείψει περισσότερο από την Ελλάδα και τι αρνητικά είναι που δεν έχεις επιθυμήσει καθόλου και δεν υπάρχουν στην καθημερινότητα σου στην Νεβάδα;
Από την Ελλάδα μου έχει λείψει η οικογένεια, οι φίλοι, το σκυλάκι μου και η ζωή που υπάρχει στους δρόμους. Υπάρχει κίνηση, άνθρωποι για ψώνια, για καφέ, για φαΐ, για βόλτα. Εδώ το κέντρο είναι πολύ ήσυχο, τα εστιατόρια κλείνουν πολύ νωρίς και γενικότερα υπάρχει μια διαφορετική λογική διασκέδασης.
Αυτό το καλοκαίρι δεν ήρθα Ελλάδα καθώς είχα ένα internship (δουλειά σε μία εταιρία), οπότε αυτό ήταν ακόμα πιο έντονο, καθώς όλοι οι φίλοι μου έλειπαν από το Reno. Θα έλεγα ότι αυτό που μου λείπει από την Αμερική όταν έρχομαι Ελλάδα, είναι η κοινωνικότητα του κόσμου και ιδίως μέσα στα πλαίσια του πανεπιστημίου. Οι Αμερικάνοι (τουλάχιστον εδώ) και οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι καθημερινά είναι πολύ ευδιάθετοι, εύκολοι να κάνεις συζήτηση και πολύ ανοιχτόμυαλοι.
