Η θεατρική ομάδα Αιγίου ΜονόΛογοι και η θεατρική ομάδα εργαζομένων του Πανεπιστημίου Πάτρας (Θ.Ο.Ε.Π.Π.) 
εγκαινιάζουν την καλλιτεχνική τους συνεργασία με το ανέβασμα του κοινωνικού έργου του Άλμπερτ Γκέρνυ « Η τραπεζαρία», σε σκηνοθεσία Διονύση Βούλτσου.
Οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν από την Πάτρα και θα συνεχιστούν στο Αίγιο. Θα δοθούν πέντε παραστάσεις στο θεατράκι «Μελίνα Μερκούρη», στο κτίριο Βιολογίας του Πανεπιστήμιου Πάτρας, στις 17, 18, 23, 24 και 25 Νοεμβρίου στις 8.00 το βράδυ. Λόγω μικρής χωρητικότητας του θεάτρου θα γίνονται κρατήσεις θέσεων στα τηλέφωνα 2610997722 και 6944457270. Γενική είσοδος: 8 ευρώ.
Η μετάφραση του έργου ανήκει στη Θάλεια Σκαρλάτου. Τη σκηνοθεσία και την επιμέλεια μουσικής υπογράφει ο Διονύσης Βούλτσος. Τα σκηνικά και τα κοστούμια ανέλαβαν να φροντίσουν τα μέλη και των δύο ομάδων. Την εποπτεία του στους φωτισμούς πρόσφερε ο Νίκος Σωτηρόπουλος. Βοηθός σκηνοθέτη είναι η Ρομίνα Δούλου. Την τραπεζαρία κατασκεύασαν ο Ανδρέας Κοντόπουλος και ο Νεκτάριος Πουλιάσης. 
Την πλειάδα των ρόλων ερμηνεύει ο δωδεκαμελής θίασος, που τον αποτελούν οι: Γκολόης Αντώνης, Δούλου Ρομίνα, Κατραβάς Χαράλαμπος, Κοντόπουλος Ανδρέας, Κοντοπούλου Μαντούλα, Κωστάκη Μαριάννα, Λουίζου Μαρία, Μεσσάρη Δανάη, Ντρίζης Χάρης, Παπαδόπουλος Βασίλης, Σημαιόπουλος Βασίλης και Στεφανάτου Ιωάννα. 

Δυό λόγια του σκηνοθέτη για το έργο

«Η τραπεζαρία» είναι ένα αριστουργηματικό σπονδυλωτό έργο, που αποτελείται από δεκαοκτώ ιστορίες, βαθιά ανθρώπινες και καθημερινές. Αφορούν τον άνθρωπο… της διπλανής πόρτας, ενδεχομένως τον καθένα μας. Άλλοτε με κέφι, άλλοτε με συγκίνηση, εξυφαίνονται ρεαλιστικά περιστατικά καθ΄ όλη τη διάρκεια του έργου, όλα, γύρω από την τραπεζαρία. 
Τώρα που οι θεσμοί του γάμου και της οικογένειας πλήττονται όλο και πιο πολύ και αποσαθρώνεται η αξία της εστίασης στη Ζωή, μέσα από τον οικογενειακό πυρήνα, «η τραπεζαρία» του Άλμπερτ Γκέρνυ έρχεται να φωτίσει με καυστικό χιούμορ και χωρίς ηθικολογίες το πολυδιάστατο της αναζήτησης του σύγχρονου ανθρώπου.
Η τραπεζαρία δεν είναι απλά ένα έπιπλο ή ένας χώρος συνάθροισης. Είναι ο συμβολικός άξονας του έργου, που δέχεται άλλοτε φροντίδα και σεβασμό και άλλοτε βαθιά κριτική και απόρριψη.
Η επιλογή του έργου σηματοδοτεί τις καλλιτεχνικές προτεραιότητες των δύο ομάδων που συμπράττουν, και έγινε με σκοπό να αναδειχθεί, ότι στις περίπλοκες ημέρες που διανύουμε, όχι μόνο στον τόπο μας αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, η μείζων ένδεια, είναι μάλλον η ένδεια ανθρώπινων πόρων! Όλοι οι ήρωες του έργου, παρ΄ ότι κινούνται στον ίδιο χώρο, στην ίδια στέγη, στην ίδια εστία, δεν …εστιάζουν από κοινού στα προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Φαντάζει «η τραπεζαρία» του Γκέρνυ σαν ένας ιδιωτικός πύργος Βαβέλ, με λαμπρές αποχρώσεις πολυγλωσσίας και αλλογλωσσίας.
«Η τραπεζαρία» απευθύνεται σε οικογενειάρχες και εργένηδες, σε συμβιούντες και διαζευγμένους, σε μικρούς και μεγάλους, σε ερωτευμένους και μη, σε ρεαλιστές και ρομαντικούς, σε μελαγχολικούς και περιχαρείς, σε μοδάτους και ντεμοντέ.
«Η τραπεζαρία» είναι η… χαμένη πατρίδα για όλους τους Οδυσσείς της Ζωής. Είτε τη νοσταλγεί κανείς είτε όχι!