Η σχολική χρονιά έληξε για τα παιδάκια των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων, κάνοντας τα περισσότερα από αυτά την γιορτή τους μαζί με τους δασκάλους τους και αποχαιρετώντας τους συμμαθητές τους για το καλοκαίρι.

Μια χρονιά όμως που έληξε, σχεδόν όπως ξεκίνησε, με πολλά κενά στην ειδική αγωγή, στα τμήματα ένταξης και στην παράλληλη στήριξη, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.

Παρά τις προσπάθειες που έγιναν από το υπουργείο και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση το μεγαλύτερο ποσοστό των κενών που υπήρχαν από την αρχή της σχολικής χρονιάς στα τμήματα ένταξης και στην παράλληλη στήριξη δεν καλύφτηκε.

Είναι ζήτημα αν μεσούσης της περιόδου καλύφτηκε το 10% με 15% των αρχικών κενών που υπήρχαν σε νηπιαγωγεία και δημοτικά στους τομείς αυτούς. Οι επιπλέον εκπαιδευτικοί που περίμεναν τα παιδιά για τους ευαίσθητους τομείς της παράλληλης στήριξης και των τμημάτων ένταξης δεν ήρθαν ποτέ, ενώ εκτός αυτού υπήρξαν για ακόμα μία χρονιά σημαντικές ελλείψεις στα παιδάκια που τους είχε οριστεί από το ΚΕΔΑΣΥ βοηθητικό προσωπικό.

Ακόμα πιο δύσκολα ήταν τα πράγματα για τα σχολεία με τμήματα ΖΕΠ (ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας, απευθύνονται κυρίως στα προσφυγόπουλα), αλλά και στα σχολεία της ειδικής αγωγής, σε όλη τη φάση και σε όλες τις βαθμίδες.

Όλα αυτά σε μια χρονιά που οι αιτήσεις των γονέων στα δύο ΚΕΔΑΣΥ της Πάτρας για να περάσουν από την επιτροπή που θα προτείνει και θα προσδιορίσει την λύση για τις μαθησιακές δυσκολίες που έχει το παιδί τους, γίνονταν με ρυθμούς βροχής.

Ελπίδα για τη νέα σχολική χρονιά το κράτος να δώσει μεγαλύτερο βάρος στον τομέα των μαθησιακών δυσκολιών και στην ειδική αγωγή.