Από την αύξηση του βάρους και τον επιπολασμό της παχυσαρκίας μέχρι την καταστροφή της οδοντοστοιχίας, οι περισσότερες από τις βλαβερές συνέπειες της ζάχαρης είναι λίγο πολύ γνωστές, όπως και οι συστάσεις για τον περιορισμό της. Μια ακόμα τέτοια συνέπεια αναδεικνύεται από νεότερη μελέτη, κάνοντας μια σημαντική επισήμανση για την υγεία του εντέρου.
Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Cellular and Molecular Gastroenterology and Hepatology, η κατανάλωση υπερβολικής ζάχαρης διαταράσσει τα κύτταρα που συντηρούν το παχύ έντερο υγιές.
"Τα Ιδιοπαθή Φλεγμονώδη Νοσήματα του Εντέρου (ΙΦΝΕ) εμφανίζονται όλο και συχνότερα σε όλο τον κόσμο και αυξάνονται ταχύτατα στις χώρες του δυτικού κόσμου όπου ακολουθούνται διατροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Για τους ασθενείς με ΙΦΝΕ, η υψηλή κατανάλωση σακχάρων θα πρέπει να αποφεύγεται", τονίζει ο επικεφαλής συγγραφέας δρ. Timothy Hand, αναπληρωτής καθηγητής παιδιατρικής και ανοσολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πίτσμπουργκ και στο αντίστοιχο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων.
Οι επικίνδυνες επιδράσεις της ζάχαρης
Για να διερευνήσουν τον αντίκτυπο της ζάχαρης στο έντερο, οι ερευνητές επέλεξαν να διενεργήσουν μερικά πειράματα σε ποντίκια. Τα πειραματόζωα χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία ομάδα τράφηκε κανονικά, ενώ η άλλη με μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη. Στη συνέχεια, για να μιμηθούν τα συμπτώματα της ΙΦΝΕ, εξέθεσαν τα ποντίκια στην ουσία DSS, η οποία βλάπτει το παχύ έντερο.
Ένα από τα πιο σοκαριστικά πράγματα που παρατήρησαν είναι το γεγονός ότι τα ποντίκια που κατανάλωναν τη ζάχαρη πέθαναν μέσα σε εννέα ημέρες. Αντίθετα, τα ζώα που τρέφονταν κανονικά έζησαν μέχρι το τέλος του πειράματος των 14 ημερών.
Αναζητώντας απαντήσεις γι’ αυτή την αναπάντεχη τροπή των δεδομένων, η ερευνητική ομάδα εστίασε στο εσωτερικό του παχέος εντέρου. Συνήθως, το παχύ έντερο επενδύεται με ένα στρώμα επιθηλιακών κυττάρων και ονομάζονται κρύπτες. Αυτά αναπληρώνονται συχνά από βλαστικά κύτταρα, που διαιρούνται, για να διατηρείται το παχύ έντερο υγιές, μια διαδικασία ανανέωσης που συμβαίνει κάθε πέντε ημέρες.
Όπως διαπίστωσαν, η προστατευτική επένδυση των κυττάρων εξαφανίστηκε εντελώς σε ορισμένα ζώα, γεμίζοντας το παχύ έντερο με αίμα και κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Με λίγα λόγια, η ζάχαρη είχε άμεσο αντίκτυπο στο παχύ έντερο, χωρίς να υπάρχει κάποια συσχέτιση με το μικροβίωμα του εντέρου, όπως θεωρούσε αρχικά η επιστημονική ομάδα.
Για να συγκρίνουν τα εργαστηριακά ευρήματα με το ανθρώπινο παχύ έντερο, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν καλλιέργειες εντέρου σε μέγεθος παπαρουνόσπορου που μπορούσαν να αναπτυχθούν στο εργαστήριο. Συμπέραναν ότι όσο αυξάνονταν οι συγκεντρώσεις της ζάχαρης, αναπτύσσονταν λιγότερες καλλιέργειες κυττάρων, γεγονός που υποδηλώνει ότι η ζάχαρη εμποδίζει την κυτταρική διάσπαση.
"Παρατηρήσαμε ότι τα βλαστικά κύτταρα διαιρούνταν πολύ πιο αργά με την παρουσία της ζάχαρης, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διορθώσουν τη βλάβη στο παχύ έντερο. Το άλλο παράδοξο που προσέξαμε ήταν ότι ο μεταβολισμός των κυττάρων ήταν διαφορετικός. Αυτά τα κύτταρα συνήθως προτιμούν να χρησιμοποιούν λιπαρά οξέα, αλλά αφού αναπτύχθηκαν σε συνθήκες υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, φάνηκε να εγκλωβίζονται στη χρήση ζάχαρης", εξηγεί ο δρ. Hand.
Εν τέλει, ο δρ. Hand εκτιμά ότι τα συγκεκριμένα ευρήματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κλειδί για την ενίσχυση των υφιστάμενων συσχετισμών μεταξύ των σακχαρούχων προϊόντων και των χειρότερων αποτελεσμάτων της ΙΦΝΕ.
Πηγή: ygeiamou.gr