Μια ιστορία για τον νεανικό έρωτα και την απογοήτευση, τις χαμένες ευκαιρίες και την άπιαστη φλόγα του πάθους.
«Η Μαντόνα με το γούνινο παλτό» είναι το σημαντικότερο έργο του Σαμπαχατίν Αλί, Τούρκου συγγραφέα που, πριν από τον τραγικό και μυστηριώδη θάνατό του, κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε για τις πολιτικές του ιδέες. Το μυθιστόρημα πρωτοδημοσιεύθηκε στα τουρκικά στις αρχές της δεκαετίας του 1940, χωρίς να σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, το βιβλίο εξελίσσεται σε best-seller στην Τουρκία, γίνεται παγκοσμίως γνωστό χάρη στη μετάφρασή του στα αγγλικά και σε πάμπολλες άλλες γλώσσες, και προκαλεί κύμα ενθουσιωδών δημοσιευμάτων διεθνώς.
Η ιστορία αναφέρεται στην Μαρία Πούντερ, Γερμανοεβραία από την Τσεχία, και τονΡαΐφ, Τούρκο μετανάστη, που συναντιούνται στο Βερολίνο του Μεσοπολέμου και ζουν έναν μοναδικό έρωτα με απρόσμενη κατάληξη. Πρόκειται για μια πραγματικά συγκινητική ιστορία αγάπης που ούτε για μια στιγμή δεν ξεπέφτει στο μελό.Η θεατρική διασκευή της Έφης Βενιανάκη είναι ευφυής- ένας μικρός άθλος κατά την γνώμη μου).Δημιουργεί μια αφηγηματική ροή με συνεχείς εναλλαγές τόπου, χρόνου, ηρώων, χωρίς κενά, αριστοτεχνικά δεμένη που κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος.
Πολύ ουσιαστική και εύστοχη η σκηνοθεσία της Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, που καθοδηγεί τους ηθοποιούς σε λιτές και ταυτόχρονα πολύ δυνατές ερμηνείες, ενορχηστρώνει δεξιοτεχνικά την κάτω από την επιφάνεια συσσωρευμένη δραματουργική δράση, αναδεικνύοντας, έτσι, όλο τον πλούτο και τη δύναμη του κειμένου. Η σκηνοθεσία της διάβασε σωστά τις σιωπές, τις παύσεις, την ηχώ των λέξεων και φρόντισε επιμελέστατα την εκφορά του λόγου, αποκαλύπτοντας, με λεπτές κινήσεις, τη σημασία αυτών που δεν λέγονται.
O Γιώργος Λυτζέρης, με τα απλά κι έξυπνα σκηνικά του, που μεταλλάσσονται εύκολα χωρίς να διακοπεί η συνεκτικότητα της παράστασης, αφήνει το έργο ν' αναπνέει στον χώρο. Οι προβολές πάνω στα λευκά σκηνικά των τόπων που διαδραματιζόταν η κάθε σκηνή σε ταξίδευαν νοερά και δημιουργούσαν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα.
Εντυπωσιακή, ενθουσιώδης και δυναμική η χορογραφία της Ματίνας Κωστιάνη, η οποία έχει και την επιμέλεια της κίνησης.
Η πρωτότυπη μουσική του Κώστα Νικολόπουλου ακουμπάει πάνω σε κάθε βλέμμα, σε κάθε κίνηση, σε κάθε σιωπή, συνδράμει στην εξέλιξη της ιστορίας και ενισχύει τον ρυθμό της. Ο Ανδρέας Γυφτάκης, μουσικός επί σκηνής, ζωντανεύει τα όνειρα, τις αμηχανίες, το πάθος με κάθε πλήκτρο του.
Ο Φώτης Καράλης με καταπληκτική σωματική και ερμηνευτική εκφραστικότητα και γεμάτη σφρίγος χορευτική κίνηση περνάει από ρόλο σε ρόλο αξιοθαύμαστα(ερμηνεύει τον αφηγητή-συνάδελφο του Ραΐφ, αλλά και κάποια βοηθητικά πρόσωπα).
Ο Βασίλης Τριανταφύλλου στον ρόλο του αμήχανου, άπειρου και τρυφερού νέου Ραΐφ, που καθηλώνεται από την ομορφιά και την προσωπικότητα της Μαρίας,ενσαρκώνει το πάθος του έρωτα, την λαχτάρα, τον φόβο, την απώλεια, την εκμηδένιση με μοναδικό τρόπο. Η ερμηνεία του διαπνέεται από ευαισθησία, συστολή, τρωτότητα αλλά και δύναμη. Απλός και φυσικός στο παίξιμο του, με στέρεα σκηνική παρουσία.
Η Βίκυ Διαμαντοπούλου – στον ρόλο της Μαρία Πούντερ - με την υπέροχη ευθραυστότητά της και το χειμαρρώδες ταλέντο της αποκαλύπτει μια δυναμική νέα γυναίκα, που όσο κι αν μοιάζει να ξέρει τι θέλει, οι εσωτερικές της αγωνίες και αναζητήσεις την οδηγούν σε έναν γοητευτικό αλλά επώδυνο κυνισμό. Η ηθοποιός ανέδειξε την ευμετάβλητη ψυχοσύνθεση και τις ψυχολογικές διακυμάνσεις της Μαρίας. Έπαιξε με την έκφραση, την χειρονομία, τα μάτια, διαγράφοντας έναν αδιάκοπο κύκλο συναισθηματικών μεταπτώσεων. Επιπλέον, η εξαίσια χορευτική της κίνηση μας παρέσυρε στογεμάτοπάθος και ερωτισμό νυχτερινό κόσμο των κλαμπ, όπου δουλεύει η Μαρία Πούντερ.
Η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη έφτιαξε μια σπουδαία παράσταση με ευαισθησία, επιδεξιότητα, μαεστρία και σεβασμό στον ψυχισμό και στις ρωγμές των ηρώων. Διάβασε το κείμενο με ποιητικότητα και ενσυναίσθηση, με ρεαλισμό αλλά και με ψήγματαμαγείας. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να αποτυπωθεί ένας έρωτας χωρίς μαγεία; Ο έρωτας και η αγάπη, αυτό το ανεξάντλητο, αέναο μοτίβο με τις ασταμάτητες ταλαντεύσεις του, ξεδιπλώνεταισυνυφασμένο άρρηκτα με υπαρξιακές αγωνίες και αναζητήσεις.Συγκινητική παράσταση, γεμάτη πάθος, νοσταλγία και μελαγχολία.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Πρωτότυπη μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Λυτζέρης
Επιμέλεια κίνησης-Χορογραφία: Ματίνα Κωστιάνη
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπακωνσταντίνου
Φωτογραφίες: Πέτρος Μακρής
Ηθοποιοί:
Βίκυ Διαμαντοπούλου
Φώτης Καράλης
Βασίλης Τριανταφύλλου
Παίζει ζωντανά ο μουσικός: Ανδρέας Γυφτάκης
Συμπαραγωγή ομάδα Anima και Alhambra Art Theater
Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος, 12 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ, πολυτεκνικό, άνω των 65), 10 ευρώ ομαδικό (15 άτομα και πάνω), 8 ευρώ ατέλειες (ηθοποιοί, φοιτητές δραματικής)
Παραστάσεις: Παρασκευή 7 & Σάββατο 8 Απριλίου στις 21:15
Προπώλησηεισιτηρίων : https://www.viva.gr/tickets /theater/ i-mantona-me-to-gounino-palto
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2610 46 10 50
Η παράσταση επιχορηγείται από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Η παράσταση παίχτηκε στο θέατρο Επίκεντρο+
Διεύθυνση: Νόρμαν 16 και, Αγίου Διονυσίου 36, Πάτρα 262 23
Τηλέφωνο: 261 046 1050