Η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία https://www.koinotopia.gr στο πλαίσιο των δράσεων για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της διαφορετικότητας διοργάνωσε με επιτυχία σεμινάριο «Δείξε μου το φύλο σου να σου πω ποιος είσαι» για την αντιμετώπιση των έμφυλων στερεότυπων με θεατροπαιδαγωγικές τεχνικές το Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Μαρτίου στον πολυχώρο της Κοινο_Τοπίας με εμψυχώτριες τις υποστηρίκτριες του συλλόγου και κατά γενική ομολογία εξαιρετικές Ιωάννα Μιχοπούλου και Δήμητρα Καμαρινού.

Στόχοι του σεμιναρίου ήταν να κατανοήσουμε καλύτερα τις υπόγειες διαδρομές μέσα από τις οποίες δημιουργούνται τα έμφυλα στερεότυπα, τις προεκτάσεις τους στη ζωή μας και να βιώσουμε τεχνικές που συμβάλλουν στην ενδυνάμωση και στην καλλιέργεια πιο ισότιμων σχέσεων. Επειδή οι συμμετέχουσες ήταν κυρίως γυναίκες επικεντρωθήκαμε στα έμφυλα στερεότυπα για αυτές.

Την πρώτη μέρα εξερευνήσαμε πόσο βαθιά εσωτερικευμένα είναι τα έμφυλα στερεότυπα, παρότι σήμερα πιστεύουμε ότι οι σχέσεις είναι ισότιμες και οι γυναίκες έχουν κατακτήσει πολλά. Αναλύοντας τα πρότυπα ομορφιάς και ένα χαρακτηριστικό παραμύθι διαπιστώσαμε πού μας κατευθύνουν οι δεκάδες επιταγές ομορφιάς που υπάρχουν για τις γυναίκες (σε σχέση με ελάχιστες για τους άνδρες) και πώς «αθώα» μέσα, όπως ένα παραμύθι, καλλιεργούν πρότυπα συμπεριφοράς και αξίες από την παιδική μας ηλικία. Κατανοήσαμε πού τοποθετείται η αξία μιας γυναίκας και πόσο υπόγεια σήμερα κτίζεται ο σεξισμός και η αντικειμενοποίηση των γυναικών.

Εξετάσαμε πόσο δύσκολο είναι για τις γυναίκες να βρουν τη φωνή τους και κάθε μία μας κατανόησε πώς μέσα από τα βιώματά της δομήθηκε η ισχύς της φωνής της.

Με τις τεχνικές του Θεάτρου του Καταπιεσμένου είδαμε πόσο βαθιά ριζωμένα είναι τα έμφυλα στερεότυπα για τις υποχρεώσεις των συντρόφων, πώς και γιατί δυσκολευόμαστε να επικοινωνήσουμε αποτελεσματικά τις ανάγκες μας και να δημιουργήσουμε περισσότερο ισότιμες σχέσεις. Γι’ αυτό εξερευνήσαμε στην πράξη πιο αποτελεσματικούς τρόπους διαλόγου, την ενδυνάμωση και τη διεκδίκηση της ισοτιμίας και τεχνικές της Μη-Βίαιης Επικοινωνίας.

Τη δεύτερη μέρα μιλήσαμε για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ και μέσα από την τεχνική των παγωμένων εικόνων και της δυναμοποίησής τους βιώσαμε την εμπειρία του να είσαι διαφορετικός και εξετάσαμε το ζήτημα της ευθύνης των τρίτων. Ακούσαμε ένα πρωτότυπο παραμύθι («Ο κορονοϋιός που δεν αγάπησε κορονοκόρη» της Ιωάννας Μιχοπούλου) για το δικαίωμα στην αγάπη ανεξαρτήτως φύλου και ταμπέλας.

Μελετήσαμε το υλικό στην έκθεση «Κτίζοντας την κουλτούρα βιασμού» που είχαν δημιουργήσει οι εμψυχώτριες με εξώφυλλα ανδρικών και γυναικείων περιοδικών, στίχους τραγουδιών τραπ, σχολιασμούς στα social media, τίτλους ειδήσεων που κανονικοποιούν βίαιες και εγκληματικές συμπεριφορές κατά των γυναικών και διαφημίσεις. Κατανοήσαμε πώς συντηρείται η κουλτούρα του βιασμού και δικαιολογείται η βία κατά των γυναικών.

Στον αντίποδα αυτού μάθαμε στην πράξη τι σημαίνει συναίνεση και με βιωματικές ασκήσεις εξασκηθήκαμε για το πώς μπορούμε να την εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας (σε σχέση με το σώμα μας): Πώς ζητάω αυτό που θέλω και τι σημαίνει για μένα το όχι; Πώς λέω όχι και πώς δέχομαι το όχι;

Εφαρμόσαμε τον Δυαδικό Διαλογισμό και στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης προσδιορίσαμε τις ανάγκες, τα δικαιώματά και τις ικανότητές μας που μπορούν να οδηγήσουν στην εκπλήρωση των στόχων μας.

Κυρίως απολαύσαμε ένα απόλυτα συμμετοχικό σεμινάριο, που κτιζόταν βήμα-βήμα μέσα από βιωματικές δραστηριότητες στο προσωπικό επίπεδο και στο επίπεδο των ομάδων. Η πρωτοτυπία του ήταν στο ότι παράλληλα με το καθρέφτισμα του τι συμβαίνει σήμερα, δοκιμάζαμε και λύσεις εφικτές και ταιριαστές για τις προσωπικότητές μας. Στο ότι η εκπαίδευση δε γινόταν μέσα από πληροφόρηση, αλλά μέσα από προσωπική έκφραση, μοίρασμα και δουλειά σε ομάδες. Στο ότι δουλεύαμε παράλληλα με το νου και την έκφραση συναισθημάτων με λόγια, αλλά και με το σώμα. Βυθιστήκαμε μέσα μας, βρήκαμε την εσωτερική φωνή μας, την εκφράσαμε. Χορέψαμε, μοιραστήκαμε ιδέες, παίξαμε, αυτοσχεδιάσαμε.

Στο τέλος διατυπώθηκε το αίτημα σεμιναρίου και για άνδρες, ώστε να δοθεί έμφαση στα έμφυλα στερεότυπα που τους εγκλωβίζουν σε δυσλειτουργικές συμπεριφορές και για γονείς.