O χώρος πολιτισμού σύγχρονης τέχνης ''Tatiana Dimou | Artists'', Τσαμαδού 24 στην Πάτρα,παρουσιάζει το έργο της Δανάης Στράτου «Νήματα Μνήμης–Revisited»και σας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσης το Σάββατο 18 Μαρτίου στις 19:00. Η παρουσίαση περιλαμβάνειφωτογραφικό υλικό και προβολή από την εικαστική εγκατάσταση, που πραγματοποιήθηκε το 2020 , στο εργοστάσιο της πρώην Πειραϊκής Πατραϊκής, στην Πάτρα.
HΔανάη Στράτου είναι μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες Ελληνίδες εικαστικούς με διεθνή εμβέλεια,ευρύ και πολύπλευρο έργο. Εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας, γλυπτά,φωτογραφίες αλλά καιμοναδικά βίντεο μετηνπροσωπικήτης γραφήβρίσκονταιτόσο σειδιωτικές συλλογές όσο και σε δημόσιους χώρους τηςΕλλάδας, τωνΗνωμένωνΠολιτειών, τηςΓαλλίας, τηςΜεγάληςΒρετανίας καιτηςΑιγύπτου.
Ο τρόπος πουαντιλαμβάνεταιτονκόσμοη Δανάη Στράτου είναισαν δύο παράλληλες πραγματικότητες. Ο κόσμος εντός μας και ο κόσμος έξωαπό εμάς, όπουοιαισθήσεις μας καλούνται να δημιουργήσουν τη γέφυραμεταξύ αυτώντων δύο κόσμων.Το μεγαλύτερομέρος της δουλειάς της έχειτηνμορφή μεγάλωνεγκαταστάσεων (περιηγητικής κλίμακας), καθώςεπιδιώκει την βιωματική εμπλοκή των «θεατών» στα έργα της. Για να πετύχειαυτή τηνβιωματική εμπειρία του θεατή μέσαστο έργο της, συχνά χρησιμοποιεί γεωμετρικούςρυθμούςκαιεπαναλαμβανόμενηκίνηση, δηλαδή τον παλμό καιτηνεπανάληψηπουαποτελούν βασικάσυστατικά της ζωής.
Η ίδια έχειαναφέρει ότι « …ο ρυθμός καιηεπανάληψηβοηθούνστο άνοιγμακαιστηνπροετοιμασία τουνουγιατηναόρατησύνδεσητουσυνειδητού καιυποσυνείδητουπεδίου. Γενικότερατησχέσημετηντέχνημουτηναντιλαμβάνομαισαν έναταξίδι. Έναταξίδιεμβάθυνσης, προς έναντόπο, οοποίος μουαποκαλύπτεταισιγά-σιγά μέσααπό τηνπορείαμουπρος αυτόν. …»
Οτρόποςδιαχείρισης των υλικών που χρησιμοποιεί στηρίζεται κυρίως σε μία αφαιρετική «γλώσσα». Δουλεύει με διαφορετικάμέσα όπως η ψηφιακή τεχνολογία, ο ήχος, τοβίντεο, ηφωτογραφία,τομέταλλο ή ακόμη και φυσικά υλικά όπως τοχώμαήτονερό, καθώς η κάθειδέαπου μεταμορφώνεται σε έργο την οδηγεί στο υλικό που θα χρησιμοποιήσει.
Στην δουλειά της Δανάης Στράτου θα διακρίνουμε επιρροές τόσοαπό τακυκλαδίτικα αγάλματαόσο από καλλιτέχνες της μοντερνικότηταςBrancusi, Giacometti, Rothko, Donald Judd, Walter de Maria, Richard Serra, αλλά και πιο σύγχρονους καλλιτέχνες όπως ο Richard Long, o Anish Kapoor, η Sherin Neshatή o Bansky.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ έκθεσης “Νήματα Μνήμης – Reviseted”
Επιμέλεια Έκθεσης: Κλεομένης Κωστόπουλος
Φωτογραφία: Γιώργης Γερόλυμπος, Δανάη Στράτου
Βίντεο: Δανάη Στράτου με Βασίλη Κουντούρη (s19 studio)
Επεξεργασία εικόνων & Εκτύπωση: Βίκυ Λεμονή – PhotolabAthens
Τόπος διεξαγωγής
TDArtist, Τσαμαδού 24 Πάτρα
Διάρκεια έκθεσης
18 Μαρτίου - 28 Απριλίου, 2023
Ωράριο Λειτουργίας
Δ: 9:00 – 14:30
Τ: 9:00 – 14:00 | 18:00 – 21:00
Τ: 9:00 – 14:30 Π: 9:00 – 14:00 | 18:00 – 21:00 Π: 9:00 – 14:00 | 18:00 – 21:00 | Σ: 9:00 –14:30
Κ: κλειστά
Είσοδος : Ελεύθερη | Τηλέφωνο Επικοινωνίας: +30 261 400 2113Χορηγοί έκθεσης
Καϊμακάς Μεταφορική
AchaiaClauss
Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το έργο “Νήματα Μνήμης”,πραγματοποιήθηκε το 2020 στοεργοστάσιο της πρώην Πειραϊκής Πατραϊκής στην Πάτρα, στοπλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «Πάτρα, πόλη των Εργοστασίων, του Ρεμπέτικου και του Καραγκιόζη». Πρόκειται για μίαοπτικοακουστικήεγκατάστασηόπου μέσωτης καλλιτεχνικής πράξης επιδίωξενα επαναφέρει σε «ζωή» το Εργοστάσιο της πρώην Πειραϊκής Πατραϊκής, στην Πάτρα.
ΗΔανάη Στράτου σε έναν απ’ τους κεντρικούς χώρους παραγωγής του πρώην Εργοστασίου, δημιούργησε μια οπτικοακουστική εικαστική εγκατάσταση με πρόθεση ναεπανα-κατοικήσειτα Κλωστήρια Β. Με σκοπό να εγείρει την μνήμη του Εργοστασίου σε λειτουργία, αναδιατύπωσε τον «χώρο» με την χρήση ακατέργαστου αλατιού στα ίχνη των μηχανημάτων που προϋπήρχαν εκεί, επανάφερε την «ακοή» δημιουργώνταςένα «ηχητικό τοπίο» συντεθειμένο από τους ήχους των μηχανών της κλωστοϋφαντουργίας εν λειτουργία, καθώς χρησιμοποίησε και ντοκουμέντα από αφηγήσεις ή περιγραφές πρώην εργαζόμενων τουεργοστασίου.
Με την βοήθεια ενός παλαιού μηχανολογικού σχεδίου, τα «ίχνη» των μηχανημάτων επανήλθαν στοέδαφοςως κάτοψη που προσδιορίζει την τότε διάταξη που είχαν οι μηχανές στον χώρο των Κλωστηρίων Β. Το αλάτι ως υλικό, επιλέχθηκε ώστε να επισημάνει με τρόπο σαφή αλλά και εύθραυστο τις θέσεις των μηχανών. Από την μία το αλάτι στο παρελθόν, κατά τη λειτουργία του εργοστασίου, ήταν ένα υλικό που χρησιμοποιούνταν στη διαδικασία παραγωγής, από την άλλη σήμερα με φυσικό τρόποεισβάλει στο χώρο λόγω της μακροχρόνιας εγκατάλειψης. Το «ηχητικό τοπίο» επανάφερε στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο τον ήχο των μηχανών της κλωστοϋφαντουργίας εν λειτουργία(κλωστηρίων καιαργαλειών). Ο ρυθμικός ήχος των μηχανών συνυπήρχαν με τις αφηγήσεις πρώην εργαζόμενων τουεργοστασίου καθώς και του Θεόδωρου Στράτου, γιού του ιδρυτή της Πειραϊκής – Πατραϊκής Σταμούλη Στράτου, ο οποίος επίσης είχε ενεργό ρόλο στην διοίκηση της εταιρίας.
Η αποτύπωση της γραμμικής διάταξης των μηχανών, ο ήχος τους εν λειτουργία και οι ανθρώπινες αφηγήσεις που αναδύονταν αχνά, ζωντάνευε τη μνήμη και ενεργοποιούσε τον χώρο ως ένα εφήμερο ίχνος από το παρελθόν σε ανθρώπινη διάσταση.
