Like
Για να μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα από τα παιδιά που μας επισκέφτηκαν το περασμένο τριήμερο και του έδωσαν να καταλάβει, κάνοντας τα πάντα στο κέντρο της Πάτρας.
Φαινομενικά βλέποντας να βουτάνε στα συντριβάνια, να ανεβαίνουν πάνω στις κολώνες ηλεκτροφωτισμού, να προσπαθούν να ξεκολλήσουν τα δέντρα, πέφτουν όλα μαζί κάτω από το πιόμα, αλλά να κάνουν εμετό στο δρόμο και άλλα να χορεύουν σαν τρελά με μια μπουκάλα στο χέρι, θα νόμιζες ότι ήρθαν από την χώρα των βαρβάρων για να σε φάνε χωρίς καν αυτά να το καταλάβουν. Όμως είναι καλά παιδιά και θα το καταλάβαινες αυτό αν τα πλησίαζες και τους μιλούσες.
Ευγενικά, σε έσπρωχναν για να περάσουν, χωρίς καν να σου μιλήσουν, ενώ ορισμένα από αυτά είχαν και την πλάκα τους με τις καρναβαλικές αμφιέσεις που φορούσαν (άλλα ντυμένα προφυλακτικά, αλλά φορώντας καπέλα που στο έλεγαν ντόμπρα "ψάχνω για να γαμ.... και άλλα πολλά) οι οποίες δεν είχαν καμία σχέση με το Πατρινό Καρναβάλι, αλλά τί σημασία έχει αυτό;
Το μόνο που ήθελαν τα παιδιά ήταν να διασκεδάσουν και να τα δώσουν όλα στην πόλη του καρναβαλιού. Αυτό τους είπαν και για αυτό ήρθανε στην Πάτρα. Κι αφού το γλέντησαν με το που ξημέρωνε πολλά από αυτά έφυγαν απευθείας, παίρνοντας το λεωφορεία.
Την επομένη, την Καθαρά Δευτέρα, έχοντας ξενερώσει έδειξαν τα πραγματικό τους πρόσωπο. Πήγαν για καφέ, για φαγητό, για βόλτα στην Πάτρα, χωρίς να σκαρφαλώσουν ούτε σε δέντρα, ούτε σε στύλους, χωρίς να σπάσουν τζαμαρίες, ούτε μπάστακες.
Σαν να μην έγινε τίποτα το προηγούμενο τριήμερο. Κι ύστερα τα παιδιά θα έφευγαν για να έρθουν πάλι του χρόνου στο επόμενο καρναβάλι. Κι εμείς φυσικά, εδώ θα είμαστε και θα τα περιμένουμε. Καρναβάλι θα έχουμε...
