Έφυγε από την ζωήν σχεδόν σε λησμονημένην κατάσταση στην Ελλάδα. Για τυχόν ενδιαφέρον γεγονός γύρω από το όνομά του οι Τηλεοράσεις και τα Ραδιόφωνα αφιέρωναν ολίγα δευτερόλεπτα! Από την προηγουμένη Τρίτην έως χθες που ετάφη, ήλθε στην δημοσιότητα όλη η ζωή του. Τηλεοράσεις και Ραδιόφωνα χωρίς να υστερεί και ο Τύπος αφιέρωναν εικοσάλεπτα στα δελτία ειδήσεων και δη ορισμένα σαν πρώτη είδηση. Μάθαμε για τα παιδικά του χρόνια, για την διάκρισή του ως Ολυμπιονίκης, για έρωτες με κοινές θνητές, για ορκωμοσία της χούντας, για απόπειρα ανατροπής της χούντας, για έκπτωση και για αφαίρεση της περιουσίας και της Ελληνικής Ιθαγενείας. Όταν ήταν εν ζωή αυτά ήταν αδιανόητον να δημοσιοποιηθούν! Πως άλλαξε η τακτική;;

Η κυβέρνηση απεφάσισε να ταφεί ως ιδιώτης και όχι δημοσία δαπάνη ούτε ως αρχηγός κράτους. Δημοσία δαπάνη έχω την γνώμην ότι δεν θα το εδέχετο η οικογένειά του. Στους με τιμές αρχηγού Κράτους θανόντες μεταφέρεται η σορός τους σε κιλλίβαντα πυροβόλου όπλου. Αυτό δεν το επέτρεψε η κυβέρνηση αλλά την απαγόρευση πήραν στα χέρια τους οι πολίτες. Έτσι την σορόν μετέφεραν τα παιδιά και εγγόνια του κάτι το οποίον βλέπομεν για πρώτην φοράν. Η Εκκλησία κατά την εξόδειον τελετήν εφήρμοσε το βυζαντινόν τελετουργικόν, Δεν το πράττει αυτό σε κάθε θνητόν. Άρα υπήρξε διάκριση. Αντί δε να ψαλεί « υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αδελφού ημών Κωνσταντίνου» όπως λέγεται σε όλους τους θανόντες είπαν «υπέρ του Κωνσταντίνου βασιλέως ημών γενομένου». Αν αντί γενομένου δεν θα ήταν γραμματικώς και νοηματικώς ορθότερον το «υπάρξαντος»;; Επίσης η πολιτεία δεν διέθεσε μουσικήν όπως συμβαίνει. στους τιμωμένους ως αρχηγούς κρατών. Και εδώ αντικατέστησαν την μουσικήν οι πολίτες. Το κράτος διέθεσε ισχυράν αστυνομικήν δύναμη. Ήταν μόνον για λόγους ασφαλείας των ξένων επισήμων ή κάλυπτε αφανώς και κρατικήν συμβολήν στον θανόντα;;;; Απλώς ερωτώμεν.

Κατά την τελετήν παιδιά και εγγόνια του ήταν πέριξ της σορού. Στο άκουσμα «Αιωνία αυτού η μνήμη», αυτομάτως αυτοί όλοι γονάτισαν έως ότου σταμάτησε ο ιερέας την ευχήν. Η κίνηση αυτή είναι εξόχως σημαντική γιατί δηλοί ευγένειαν και σεβασμόν στους γονείς αλλά και στους μεγαλυτέρους. Σήμερα τόση ευγένεια δεν υπάρχει στην νεολαίαν μας. Οικογένεια, Σχολείον, Εκκλησία διδάσκουν τα δέοντα στους νέους; Μάλλον όχι. Τόση ευγένεια είναι ….ξεπερασμένη! Προ ήμερών ενώ ευρισκόμουν καθ΄ οδόν εκινείτο ομάδα νεαρών και ο μικρότερος κάτω των δέκα μου είπε.

Που πας γέρο;
Το καλημέρα έχει χαθεί και μεταξύ μεγαλυτέρων!

Η λέξη ιδιώτης εκτός από την συνήθη έννοιαν έχει και άλλην, του βλακός, ηλιθίου, ανοήτου. Ιδιωτεία σημαίνει ανοησίαν. Βλακείαν. Καλόν και ορθόν θα ήτο η κυβέρνηση να είχε αναφέρει ότι θα ταφεί «ως κοινός θνητός».

Η λέξη επικήδειος γράφεται με -ει- και όχι με -ι-. Η κρατική τηλεόραση το είχε με -ι- καθώς και μεγάλη ιστοσελίδα.

Από το 1974 που περιήλθε το Τατόϊ στο Κράτος δεν είδαμεν σπουδαίες αλλαγές. Προ διετίας κάηκε μέγα μέρος. Τα καμένα δένδρα έμεναν όρθια! Και ήλθε η θανή για να καθαριστούν κάπως και υπάρξει ευπρόσωπος παρουσία!! Γιατί δεν τα έκοβαν και να τα πωλήσουν ή να τα δώσουν σε πτωχούς προς θέρμανση;;

Την ημέραν της εξοδείου ακολουθίας συνεδρίασε το ΚΥΣΕΑ για να εκλέξει αρχηγούς στις Ένοπλες Δυνάμεις. Θα διερωτηθείτε. Έπρεπε να σταματήσει κάθε κρατική λειτουργία λόγω της θανής;;; Φυσικά ΟΧΙ. Όμως επιβεβλημένον ήτο ο Πρωθυπουργός να ευρίσκετο κάπου και να εξέφραζε το «Ως ευ παρέστητε» στους επισήμους επισκέπτες. Κάπου έπρεπε να δείξει την παρουσίαν του. Δεν ήταν αναγκαίον να παραστεί στην Εκκλησίαν. Η παρουσία του όμως ήταν επιβεβλημένη. Θα μου πείτε «ψύλλους στ’ άχερα ζητάς»! Δεν το ζητώ εγώ αλλά το πρωτόκολλον!

Και εν κατακλειδι να επισημάνομεν ότι το παρόν δεν έχει φιλοβασιλικήν χροιάν ούτε κατά κεραίαν, αλλά φιλεκπαιδευτικήν.