Ο Τζωρτζ και η Μάργκαρετ είναι οι δυο χαρακτήρες του έργου. Πρόκειται για ένα συντηρητικό ανδρόγυνο που ζει στην Αμερική, ένας χειριστικός, άξεστος και βίαιος άνδρας και μια γυναίκα άβουλη και αδύναμη να αντισταθεί σε οτιδήποτε. Και οι δυο τους χαμένοι μέσα στα στερεότυπα που τους επιβάλλει η κοινωνία και το κράτος, φεύγουν από το σπίτι τους στο Γουαϊόμινγκ και πάνε στην Αριζόνα, κάτω από τον καυτό ήλιο της ομώνυμης ερήμου, για να συμμετέχουν στο κρατικό πρόγραμμα για την αναχαίτιση των Μεξικανών παράτυπων μεταναστών. Εκεί περιμένουν τους γείτονες-«εισβολείς» με εμφανείς προθέσεις – ο Τζορτζ είναι οπλισμένος με καραμπίνα και η Μαργκαρετ κρατά τα κιάλια για να εντοπίσει τους εχθρούς. Μακριά από την καθημερινή τους ρουτίνα, ο Τζωρτζ και η Μάργκαρετ βρίσκονται, εν τέλει, αντιμέτωποι όχι με τους «εισβολείς» της ερήμου, αλλά με την έρημο της σχέσης τους και της ζωής τους και τα πράγματα παίρνουν απρόβλεπτη τροπή.
Ο ισπανός συγγραφέας Χουάν Κάρλος Ρούμπιο τοποθετεί τη δράση στα σύνορα της Αμερικής με το Μεξικό. Σίγουρα τα όσα έχει περάσει το Μεξικό και οι ισπανόφωνοι πολίτες αφορούν άμεσα τον συγγραφέα, όμως, συμβολικά τα σύνορα του έργου εκπροσωπούν τα σύνορα όλου του κόσμου. Εξάλλου, βίαιη και ρατσιστική συμπεριφορά, όπως αυτή που επιδεικνύει ο Τζορτζ, υπάρχει παντού. Με το χιούμορ και την κωμική υπερβολή ο Ρούμπιο προσφέρει ανάσες στον θεατή και τον τοποθετεί σε μια απόσταση που του επιτρέπει να δει πιο καθαρά την ουσία του κειμένου, αποφεύγοντας τον μελοδραματισμό.
Ο Παντελής Δεντάκης στήνει μια παράσταση συγκινητική, ασταμάτητη, τρυφερή, αστεία και ανθρώπινη, γεμίζοντας τη σκηνή με δράση, χωρίς να την υπερφορτώνει. Ο ρυθμός της, αμείωτος και γρήγορος, κατέβαινε τόσο όσο όταν επιβαλλόταν και υψωνόταν χωρίς να γίνεται απότομος
και θορυβώδης. Τα χρώματά της παράστασης, ζωντανά, φωτεινά, αρμονικά δεμένα, έρχονταν σε αντίθεση με το δραματικό υπόβαθρο της ιστορίας. Οι εναλλαγές του φωτισμού «παίζουν» εμπνευσμένα με την ψυχολογική κατάσταση των χαρακτήρων. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να
γίνει στις εξαιρετικές αμφιέσεις των δύο ηθοποιών. Ο Τζορτζ με το καουμπόικο στιλ και η Μάργκαρετ με το κοντό τζιν παντελόνι και το ροζ καπέλο φαντάζουν σαν ζευγάρι από κωμική ταινία γουέστερν της δεκαετίας του 1950 – κάτι που υποδηλώνει πως το μυαλό τους είναι κολλημένο ακόμα εκεί.
Μεγάλο προσόν του έργου αποτελούν οι ηθοποιοί που δεν υπέρ- παίζουν και δε περιγράφουν τον ρόλο τους. Οι δύο τους, έχοντας σκηνική άνεση και δημιουργώντας πολύ καλή χημεία, αναπτύσσουν
ερμηνευτική οικειότητα, δίνοντας ρυθμό στην παράσταση. Ο Σταύρος Καραγιάννης χτίζει έναν χαρακτήρα, τόσο μέσα στο κείμενο, αναδεικνύοντας με τον πιο εύστοχο τρόπο τα στερεότυπα του
ανθρώπου που φοβάται να αλλάξει τα πιστεύω του και καταφεύγει σε ακραίες συμπεριφορές.
Η Νικολέτα Παπαδοπούλου βγάζει μια ήρεμη δύναμη μέσα από την έντονη εκφραστικότητα που διαθέτει. Με σωστές παύσεις και καθαρή άρθρωση, μεταμορφώνεται με ευκολία σε οποιαδήποτε ερμηνευτική συνθήκη. Καταφέρνει να βγάλει σταδιακά στο φως μια γυναίκα που την περιβάλλουν τα σκοτάδια και εξισορροπεί με ακρίβεια ανάμεσα στην κωμική ελαφρότητα και την συνείδηση της ευθύνης των πράξεων τους, αποφεύγοντας να μειώσει τον συγκεκριμένο ρόλο σε στερεοτυπικό.
Ήταν εκπληκτική η ευστροφία της, πως μπορούσε με μια φράση να εκφράσει συναισθήματα χαράς, λύπης, έκπληξης, οργής, αμηχανίας, απελπισίας κι ολόκληρη τη λεπτή κλίμακα μεταξύ αυτών. Μας έδωσε όλο το τραγικό νόημα της αλλοπρόσαλλης και ασυνεννόητης εποχής μας.
Σε μια εποχή επανάκαμψης και κυριαρχίας των στερεοτύπων, του φόβου για το διαφορετικό και της μισαλλοδοξίας, τα μηνύματα της παράστασης περνούν αβίαστα στους θεατές, χωρίς να τα εκβιάζει ή να κάνει κήρυγμα. Γίνονται εικόνες, παράπονο και εν τέλει βίωμα που συντροφεύει και καθοδηγεί. Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία για τις προκαταλήψεις και την πολιτισμική συμφιλίωση.

θέατρο «όροφως»
Όθωνος Αμαλίας 112, Πάτρα
Τρίτη 13 Δεκεμβρίου, 21:00

Εισιτήρια: 15 € (κανονικό), 12 € (φοιτητικό, άνεργοι, ΑΜΕΑ)
Προπώληση: ticketmaster.gr
Πληροφορίες: 2611 810 983 & 6939 835 990
Διάρκεια παράστασης: 60’
Συντελεστές παράστασης
Συγγραφέας: Juan Carlos Rubio
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Λουβάρη Φασόη
Σκηνικό: Νίκος Δεντάκης
Κοστούμια: Χρήστος Παρασκευόπουλος, Τόνια Πλατσά
Μουσική: Γιώργος Μυζήθρας
Φώτα: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Βίντεο: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Υπεύθυνος παραγωγής: Νίκος Κοσβυράς
Παραγωγή: Dinos Film
Παίζουν: Σταύρος Καραγιάννης, Νικολέτα Παπαδοπούλου