“ΑΝΤΙΟ, ΠΑΙΔΙΑ – AU REVOIR, LES ENFANTS 
Σκηνοθεσία- Σενάριο: Λουί Μαλ
Ηθοποιοί: Γκασπάρ Μανές, Ραφαέλ Φεϊτό, Φιλίπ Μοριέ Ζενού.
Φωτογραφία: Ρενάτο Μπέρτα
Μοντάζ: Εμανουέλ Κάστρο
Μουσική: Φραντς Σούμπερτ, Καμίγ Σεν-Σανς.
Χώρα: Γαλία, Δ. Γερμανία, Ιταλία (Α/Μ)
Διάρκεια: 104΄ 

Πρώτη προβολή:     7.00 μμ.
Δεύτερη προβολή:   9.30 μμ. 

Διακρίσεις:  28 Βραβεία και 13 Υποψηφιότητες

Academy Awards, USA 1988, Υποψήφιο για 2 Όσκαρ, Σεναρίου και καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
BAFTA Awards 1989, Βραβείο Σκηνοθεσίας και 2 υποψηφιότητες, καλύτερης ταινίας, Σεναρίου, Ξενόγλωσσης ταινίας.
Bodil Awards 1989, Βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας.
Chicago Film Critics Association Awards 1989, Βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας
César Awards, France 1988, 7 Βραβεία και 2 Υποψηφιότητες, Καλύτερης Ταινίας, Σκηνογραφίας, Σεναρίουυ,  Φωτογραφίας, Παραγωγής, Μοντάζ και Ήχου.  
David di Donatello Awards 1988, 3 Βραβεία στον Λουί Μαλ, Καλύτερης ξένης ταινίας, Σκηνοθεσία και Σεναρίου.
European Film Awards 1988, Βραβείο Σεναρίου
Faro Island Film Festival 1987, Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στον Λουί Μαλ.
Guild of German Art House Cinemas 1989, Βραβείο καλύτερης ταινίας
Italian National Syndicate of Film Journalists 1988, Βραβείο καλύτερης ξένης σκηνοθεσίας
London Critics Circle Film Awards 1990, Βραβείο Ξενόγλωσσης ταινίας της χρονιάς.
Los Angeles Film Critics Association Awards 1987, Βραβείο Ξενόγλωσσης ταινίας
National Board of Review, USA 1987, Βραβείο Top Foreign Films
Prix Louis Delluc 1987, Βραβείο στον Λοθί Μαλ.
SESC Film Festival, Brazil 1989,  Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας
 Venice Film Festival 1987, Χρυσό Λιοντάρι και 4 ακόμη Βραβεία στον Λουί Μαλ.,  
Μια αριστουργηματική ταινία.  Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία και δυο οσκαρικές υποψηφιότητες για μια συναρπαστική, βγαλμένη από τη ζωή του σκηνοθέτη, ιστορία φιλίας και ενηλικίωσης. Υποδειγματικά γραμμένη και σκηνοθετημένη με αβίαστη, αφοπλιστική φυσικότητα. 

H αντιπολεμική, συγκινητική αυτοβιογραφική ταινία του Λουί Μαλ από το 1987 που του χάρισε το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας. Σε επανέκδοση με νέες ψηφιακές κόπιες.

Σαν να πηγαίνεις ταξίδι και να γυρίζεις σπίτι: μετά από μια σειρά από περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένες ταινίες (με τελευταία το εισπρακτικά απογοητευτικό, τότε, αμερικανικό «Alamo Bay»), ο Λουί Μαλ επέστρεψε όχι μόνο σε γαλλικό έδαφος, αλλά και στις πολύ προσωπικές του αναμνήσεις, για να κάνει μια αριστουργηματική ταινία πικρής ενηλικίωσης ενός αγοριού κι ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού.

Ο ήρωας είναι ο μικρός Ζουλιέν, οικότροφος σ' ένα Χριστιανικό σχολείο, γιος μιας ευκατάστατης οικογένειας δεξιών απογοητευμένων από τον Πετέν, στη Γαλλία της ναζιστικής κατοχής, το 1943. Στο σχολείο του Ζουλιέν έρχεται ένας «καινούριος», ο Ζαν, συνεσταλμένος, πιανίστας κι αστέρι στην αριθμητική. Ο Ζουλιέν κι ο Ζαν γίνονται γρήγορα φίλοι, όχι πριν ο Ζουλιέν συνειδητοποιήσει ότι ο Ζαν είναι ένα εβραιόπουλο που, όπως και άλλα, ο διευθυντής του σχολείου, ο Πατέρας Ζαν, έχει δεχτεί να κρύψει και διασώσει. Η φιλία των δυο αγοριών θα δυναμώσει, όσο ο κόσμος των ενηλίκων τούς επιφυλάσσει ένα τραγικό τέλος.

Επιλέγοντας το νατουραλισμό, τη συναισθηματική φόρτιση και την τρυφερότητα απέναντι στην παιδική καλοσύνη, ο Λουί Μαλ γράφει και σκηνοθετεί, αυτοβιογραφικά, ένα συναρπαστικό δράμα του Β' Παγκόσμιου, της παράνοιας της ανθρώπινης βίας και προδοσίας. Καθώς βυθίζεται με γνώση και ψυχραιμία στον κόσμο των παιδιών, κερδίζει τη δύναμη των ερωτήσεών τους απέναντι στον κόσμο των μεγάλων. Γυρισμένο το 1987, στη σοσιαλιστική Γαλλία του Μιτεράν, στις συζητήσεις για την κατάργηση του τείχους του Βερολίνου, σε μια εποχή που διατηρούσε ένα πρόσωπο ενωτικό, η ταινία υπενθυμίζει, βιωματικά, τους υποβόσκοντες κινδύνους, μ' ένα οριστικό «αντίο» στην ανθρωπιά, μ' ένα έκθαμβο βλέμμα απέναντι σ' ένα αξεπέραστο έγκλημα.

Λήδα Γαλανού

Στον Λουί Μαλ δεν άρεσε καθόλου να επαναλαμβάνεται. Δοκίμασε τις δυνάμεις του σε πολλά κινηματογραφικά στιλ και σε διαφορετικά θέματα, αποφασίζοντας μετά την εμπορική αποτυχία του αμερικανικού πολιτικοκοινωνικού δράματός του "Alamo Bay" να επιστρέψει στη Γαλλία και στην παιδική ηλικία του. Βασισμένος στα προσωπικά βιώματά του, μας μεταφέρει στην κατεχόμενη Γαλλία του 1944, όπου ο Ζουλιέν γίνεται φίλος με τον Ζαν Μπονέ, έναν νέο μαθητή του επαρχιακού καθολικού οικοτροφείου του. Μέχρι που το μυστικό του τελευταίου θα τους φέρει αντιμέτωπους με τη γύρω τους σκληρή πραγματικότητα.

Υποδειγματικά γραμμένο και σκηνοθετημένο με αβίαστη, αφοπλιστική φυσικότητα, το "Αντίο, Παιδιά" είναι μια συναρπαστική ιστορία φιλίας και ενηλικίωσης. Η περιγραφή της σχολικής καθημερινότητας δεν διαθέτει καμιά γραφικότητα ή ίχνος μελοδραματισμού, κι όμως είναι γεμάτη συναίσθημα. Ιστορικά όσο και ψυχολογικά ακριβής, ζωντανεύει έναν κόσμο ελπίδας και ματαιότητας, σκληρότητας και συμπόνοιας, βίας και τρυφερότητας. Ένα συγκινητικό αντίο στην εποχή της (πανευρωπαϊκής) αθωότητας, βραβευμένο με Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία και υποψήφιο για δύο Όσκαρ (ξενόγλωσσης ταινίας και πρωτότυπου σεναρίου).

Χρήστος Μήτσης

Louis Malle (1932–1995)
Γεννήθηκε στη Βόρεια Γαλλία και πέθανε στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ.  Ήταν απόγονος γάλλου αριστοκράτη που πλούτισε από το εμπόριο ζάχαρης στους Ναπολεόντιους πολέμους, ο οποιος με τις ταινίες του εξερευνούσε τη ζωή και τη σημασία της.  Η οικογένειά του αρχικά αποθάρρυνε το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο, τελικά όμως του επέτρεψε να σπουδάσει στο Ινστιτούτο Ανωτάτων Κινηματογραφικών Σπουδών, στο Παρίσι.  Για τις ταινίες του έχει προταθεί για 3 Όσκαρ, ενώ έχει κερδίσει άλλα 43 Βραβεία και 30 Υποψηφιότητες.    Φιλμογραφία:  1994 Vanya on 42nd Street, 1992 Μοιραίο πάθος, 1990 Ο Μιλού το Μάη, 1987 Αντίο, παιδιά, 1986 ...And the Pursuit of Happiness (TV Movie doc.), 1985 God's Country (TV Movie doc.), 1985 Alamo Bay, 1984 Crackers, 1981 Το δείπνο μου με τον Αντρέ, 1980 Ατλάντικ Σίτυ, 1978 Η κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης, 1977 Dominique Sanda ou Le rêve éveillé (TV Movie doc.), 1976 Close Up (Doc.short), 1975 Black Moon, 1974 Place de la République (Doc.), 1974 Humain, trop humain (Doc.), 1974 Lacombe Lucien, 1971 Το φύσημα της καρδιάς, 1969 L'Inde fantôme (TV Series doc.), 1969 Calcutta (Doc.), 1968 Ιστορίες μυστηρίου, 1967 Le voleur, 1965 Βίβα Μαρία, 1964 Bons baisers de Bangkok (TV Short doc.), 1963 Le feu follet, 1962 Vive le tour (Doc.short), 1962 Vie privée, 1960 Η Ζαζί στο μετρό, 1958 Οι ερασταί, 1958 Ασανσέρ για δολοφόνους, 1956 Le monde du silence (Doc.), 1955 La Fontaine-de-Vaucluse (Doc. short), 1954 Station 307 (Doc.short), 1954 Crazeologie (Short).