Από την ημέρα της ανάληψης της θέσης του προέδρου του Δ.Σ. στην Ένωση Σωματείων Πετοσφαίρισης Πελοποννήσου το 2017, καταθέτω το πρόβλημα της έλλειψης κλειστών αθλητικών εγκαταστάσεων στην Πελοπόννησο και δημιουργία νέων εντός και των σχολικών συγκροτημάτων.

Για την Πάτρα και παρόλο που έχει τις περισσότερες κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις, δυστυχώς δεν επαρκούν να καλύψουν, τα αιτήματα προπονήσεων των σωματείων.

Ως άνθρωπος του αθλητισμού, δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός ότι η παρούσα πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού και η Κυβέρνηση, προχώρησε στην νομοθετική πρωτοβουλία για την ανέγερση γηπέδου Ελαφριάς Κατασκευής Προπονητηρίων (γήπεδα τύπου Μπαλονιού), ανεξάρτητα εάν υπάρχει περιθώριο στον συντελεστή Δόμησης.

Μέχρι σήμερα δυστυχώς πολλοί Δήμοι δεν το εκμεταλλεύτηκαν.   

Ενώ αντίθετα η ιδιωτική πρωτοβουλία ήδη προχωρά στην αξιοποίηση του νόμου και των δυνατοτήτων στο στήσιμο ενός γηπέδου, π.χ. μπάσκετ με λυόμενο στέγαστρο (μπαλόνι) στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου.

Πρόσφατο το παράδειγμα στις Σέρρες με το ξενοδοχειακό συγκρότημα Elpida Resort & Spa, όπου προχώρησε στην εγκατάσταση λυόμενου στεγάστρου στα ανοικτά γήπεδα μπάσκετ.

https://basketworld.net/protoporiako-gipedo-mpasket-airdome-basketball-hall-stis-serres/

 Η παραπάνω ενέργεια, θα πρέπει παράλληλα και να μας προβληματίσει, για όσους αρνούνται ότι ο αθλητισμός δεν πρέπει να ανοίξει το δρόμο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και εκμετάλλευσης.

Πολύ περισσότερο στην εκάστοτε Δημοτική Αρχή.

Οφείλουν οι Δήμοι και σε συνεργασία με τα κατ’ τόπους ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, να αξιοποιήσουν τον νόμο για εγκατάσταση λυόμενου στεγάστρου στα ανοικτά γήπεδα, «αποτρέποντας» τυχόν παράθυρο για ιδιωτικές αθλητικές ακαδημίες.

Και το δίκαιο ερώτημα που ο καθένας μας θα μπορούσε να διατυπώσει είναι, τα χρήματα που απαιτούνται που θα βρεθούν, όταν η πολιτεία και το υπουργείο αρνείται την χρηματοδότηση;    

Η απάντηση πολύ εύκολη.

Είτε από χορηγίες από την ιδιωτική πρωτοβουλία, είτε ο εκάστοτε Δήμος από τα έσοδα του.

Θα μπορούσε π.χ. ο εκάστοτε Δήμος, τα έσοδα που εισπράττει από τα πρόστιμα του Κ.Ο.Κ., να δίνονται για βελτίωση και ανέγερση αθλητικών εγκαταστάσεων Ελαφριάς Κατασκευής Προπονητηρίων.

Για την Πάτρα μόνο το ποσό αυτό από τα ανείσπρακτα πρόστιμα. είναι στα 20 εκατομμύρια ευρώ.

Ο καθένας μας καταλαβαίνει το μέγεθος των έργων και τις παρεμβάσεις που θα μπορούσε να έχει κάνει ο Δήμος.  

Θα μπορούσε ακόμη ένας μεγάλος Δήμος π.χ. όπως της Πάτρας, να έχει θεσμοθετήσει Αθλητικό Τέλος στου λογαριασμούς της ΔΕΥΑΠ 5€ ανά έτος, εξαιρούμενων όσοι έχουν ενταχθεί στα ειδικά τιμολόγια νερού, και με τα έσοδα αυτά, να ενισχύουν το έργο του Δήμου στην αθλητική τους πολιτική και παρέμβαση.

Δεν το πράττουν.

Όχι από ιδεοληψία.

Αλλά γιατί φοβάται τον «έλεγχο» από τους πολίτες, γιατί δεν θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι δεν έχουν χρήματα και να επιρρίπτουν τις ευθύνες αλλού.  

Συγκεκριμένα πόσα έργα στο αθλητισμό π.χ. στην Πάτρα θα είχαν πραγματοποιηθεί ανά έτος, με 500.000€ (100.000 χ 5€);

Γιατί αυτό το ποσό θα είχε εισπράξει ο Δήμος Πατρέων ανά έτος, εάν εφαρμόζει την παραπάνω πρότασή μου στα 100.000 υδρόμετρα, από τα 140.000 που έχει η ΔΕΥΑΠ.  

Δυστυχώς πολλές φορές η ιδεοληψία κάποιον, στερεί το δικαίωμα στην άθληση στην νέα γενιά.  

Προσωπικά χαίρομαι έστω και αργά, να υιοθετούν προτάσεις μου, αν και επικαλούνταν προσκόμματα κατά το παρελθόν, π.χ. για τη φιλοξενία αθλητικών αποστολών σε Δομή του Δήμου και αντιπρότειναν, τη μετατροπή των τεσσάρων μονοκατοικιών του Δήμου έναντι στου Λαδόπουλου σε Αθλητικούς Ξενώνες.