Η Ειρήνη Παπαδοπούλου διανύει την πιο... cool φάση της ζωής της.

Η 35χρονη τραγουδίστρια σε συνέντευξή της μίλησε για τον σύντροφό της, Αλέξανδρο Πασχαλάκη και για το αν κάνουν σκέψεις για το μέλλον.

Τη δημιουργικότητα τη βρίσκεις ή τη διοχετεύεις και σε άλλους τομείς εκτός από τη μουσική;

Φυσικά. Τη βγάζω σε διάφορους τομείς της ζωής μου και της καθημερινότητάς μου. Και το διάστημα της καραντίνας το έβγαλα στην κουζίνα. Για την ακρίβεια, εκείνη την περίοδο ανακάλυψα την κουζίνα.

Και ανακάλυψα πως, παρότι πίστευα πως δεν το έχω καθόλου με τη μαγειρική -δεν είχα το χρόνο παλιότερα ή ίσως και τη διάθεση να αφιερώσω χρόνο-, οτιδήποτε κάνεις με αγάπη και μεράκι πετυχαίνει πάντα.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το ότι έχεις μια ισορροπημένη προσωπική ζωή;

Υπάρχουν άνθρωποι που επικεντρώνονται στη δουλειά τους και η προσωπική τους ζωή έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Προσωπικά, αν δεν υπάρχουν συναισθήματα σε ό,τι κάνω, νιώθω πως δεν υπάρχει νόημα. Η συναισθηματική μου κατάσταση πάντα έπαιζε πολύ μεγάλο ρόλο. Ίσως και να είναι ίδιον των καλλιτεχνών να βιώνουμε έντονα όλα τα συναισθήματα, ώστε να μπορούμε να τα εκφράσουμε βιωματικά μέσα από τη μουσική.

Άλλωστε έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι, πριν καν ονειρευτώ πως θα γίνω τραγουδίστρια: ήταν ο τρόπος με τον οποίο εξέφραζα όσα ένιωθα, είτε τραγουδώντας είτε γράφοντάς τα σε ένα χαρτί.

Βαθύτερη επιθυμία μου ήταν πάντα αυτά τα δύο κομμάτια, το επαγγελματικό και το προσωπικό, να συνυπάρχουν με ισορροπία - κάτι ιδιαίτερα δύσκολο σε κάθε επαγγελματικό τομέα. Είναι σημαντικό να έχεις έναν συνοδοιπόρο ο οποίος να σε κατανοεί και να σε ενθαρρύνει.

Αγαπάς και αγαπιέσαι σε αυτήν τη φάση της ζωής σου;

Δόξα τω Θεώ! Είμαι ευγνώμων για όλα όσα ζω. Είμαι καλά συναισθηματικά, είμαι γεμάτη. Είμαι πολύ συναισθηματική ως άνθρωπος και όλα τα μεταφράζω σε συναίσθημα - γι’ αυτό και έχω την υπερβολή μέσα μου, είτε θετικά είτε αρνητικά. Το ίδιο ισχύει και για τις αντιδράσεις μου, είμαι υπερβολική και στις χαρές και στις λύπες. Διανύω, ωστόσο, μια περίοδο από την οποία απουσιάζουν οι προσωπικές λύπες.

Είμαι πολύ καλά, αγαπώ και αγαπιέμαι και εννοείται πως ο Αλέξανδρος είναι ο άνθρωπός μου. Κι είναι δίπλα μου πάντα 100%, όπως είμαι κι εγώ - και ιδιαίτερα σε αυτή την κομβική φάση που περνάει ο ίδιος σε ό,τι αφορά την αθλητική καριέρα του και το επαγγελματικό του μέλλον. Πιστεύω ολόψυχα στον Αλέξανδρο, θέλω πάντα το καλύτερο για εκείνον - και πιστεύω επίσης πως όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχουν λύσεις.

Κάνετε σκέψεις για το μέλλον;

Γενικά η ζωή με έχει μάθει να απολαμβάνω το τώρα, γιατί το αύριο δεν γνωρίζουμε τι θα μας φέρει - περίμενε κανείς πως θα ζούσαμε μια πανδημία; Ωστόσο υπάρχει μια αμοιβαία διάθεση και επιθυμία για κοινό μέλλον, μια πορεία στη ζωή χέρι-χέρι. Και όταν είμαι με έναν άνθρωπο, είμαι εκεί, επενδύω συναισθηματικά.

Πηγή:Hello