Like
Δεν είναι μόνο τα νησιά η τουριστική βιομηχανία της χώρας.
Σύμφωνοι. Μπορεί οι βάσεις του ελληνικού τουρισμού να στηρίζονται στους ξένους επισκέπτες που κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι τις Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη ή και τα Επτάνησα, όμως ο ελληνικός τουρισμός δεν σταματάει εκεί.
Υπάρχουν και ηπειρωτικοί προορισμοί που έχουν δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση και έχουν κάνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια, παίρνοντας ένα σημαντικό κομμάτι από την τουριστική πίτα και κυρίως δείχνοντας μία δυναμική για το μέλλον.
Μη κοιτάτε που στην Αχαΐα είμαστε ακόμα αρκετά πίσω στο ζήτημα της τουρισμού, αλλά και γενικότερα της προσέγγισης επισκεπτών. Κι φυσικά δεν θα αναφερθούμε στο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της Χαλκιδικής που βουλιάζει και αυτό το καλοκαίρι από κόσμο, Έλληνες και ξένους.
Υπάρχει το παράδειγμα δύο ακόμα πόλεων, αρκετά μικρότερων από την Πάτρα, που όμως έχουν κατορθώσει και έχουν πάρει ζωή μέσα από τον τουρισμό, δίνοντας ανάσες στις τοπικές οικονομίες τους, έλκοντας νέες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
Αναφερόμαστε φυσικά στην Καλαμάτα και στην Πρέβεζα. Η Καλαμάτα και γενικότερα η Μεσσηνία θεωρείται ένα από τα ανερχόμενα τουριστικά μέρη για vips προσωπικότητες.
Το ότι έχουμε δει να πηγαίνει στη Μεσσηνία τον Ρονάλντο ή ότι τα αδέλφια Αντετοκούνμπο προχώρησαν σε μία επένδυση, συμμετέχοντας κατά μία έννοια στα project του Costa Navarino για την δημιουργία του Rolling Greens, λέει πολλά.
Το διεθνές εκτόπισμα του Costa Navarino (από εκεί άρχισαν όλα για την Μεσσηνία) έχει αναβαθμίσει τουριστικά και οικονομικά όλη την περιοχή.
Στην Πρέβεζα όμως; Τι ήταν αυτό που την εκτόπισε και από εκεί που την γνωρίζαμε για τις κάργιες (βλέπε Καρυωτάκη), την έχουμε μάθει σαν ένα μέρος που αποτελεί πόλο έλξης ξένων, αλλά κυρίως Ελλήνων επισκεπτών.
Πράγματι ξέρουμε αρκετούς Πατρινούς που έχουν κλείσει για να πάνε διακοπές στην Πρέβεζα και στην ευρύτερη εκεί περιοχή. Στην Πρέβεζα λοιπόν όλα ξεκίνησαν από την κοινοπραξία που έγινε για την αναβάθμιση της μαρίνας της πόλης τους σε τουριστική.
Η πόλη απέκτησε έτσι μία σύγχρονη μαρίνα, με σύγχρονες υποδομές και υπηρεσίες, το λιμάνι πήρε ζωή, γέμισε από σκάφη και γιοτ και σταδιακά ζωή ξεκίνησε να παίρνει και ο αστικός ιστός της Πρέβεζας, με καινούργια μαγαζιά, επιχειρήσεις εστίασης και ξενοδοχεία να ξεφυτρώνουν από το… πουθενά.
Εμείς εδώ στην Πάτρα έχουμε μείνει με τις… κάργιες και το μαντίλι το «καλαματιανό». Όσο σε επίπεδο περιφέρειας; Πάλι καλά που υπάρχει δίπλα μας η Ηλεία με τις χρυσαφένιες αμμουδιές της και σώζει κάπως τα προσχήματα.
Στην Πάτρα όμως θα υπάρξει αυτό το εκτόπισμα που έκανε την αρχή στην Καλαμάτα και στην Πρέβεζα; Κι αν ναι (έτσι ελπίζουμε) ποιο θα είναι αυτό; Ιδού το ερώτημα.
