Αρκετοί είναι οι διερχόμενοι επισκέπτες το φετινό καλοκαίρι στην Πάτρα που κατεβαίνουν από τα καράβια της γραμμής και έρχονται από το νέο λιμάνι προς το κέντρο της πόλης.

Οι διερχόμενοι οδηγοί από την Ακτή Δυμαίων τους βλέπουνε με τις τσάντες και τα σακουβαγιάζ στο χέρι να περπατούν μέσα στον ήλιο και στον καύσωνα, κάτω από 40 βαθμούς Κελσίου, χωρίς καμία σκιά (δεν υπάρχουν δέντρα) και μέσα στην ταλαιπωρία.

Οι περισσότεροι από τους τουρίστες αυτούς που κατεβαίνουν από τα πλοία της γραμμής Πάτρα – Ιταλία είναι νέα παιδιά, όμως, ανάμεσα τους υπάρχουν και ηλικιωμένοι που όπως είναι λογικό δυσκολεύονται να κάνουν αυτή την διαδρομή με τα πόδια και τις τσάντες στα χέρια.

Κι το ερώτημα που προκύπτει αυτόματα είναι το εξής: Αφού οι αρμόδιοι – όποιοι και αν είναι αυτοί – βλέπουν ότι υπάρχει κόσμος και ειδικότερα ξένοι επισκέπτες που έρχονται έστω και για λίγες ώρες στην Πάτρα, περνώντας από εδώ για να πάνε στον προορισμό τους.

Τόσο δύσκολο είναι να βάλουν ένα λεωφορείο, ειδικά από το νέο λιμάνι προς το κέντρο της πόλης, για να μεταφέρει όλους αυτούς τους φορτωμένους με βαλίτσες τουρίστες προς την Πάτρα;

Κι οι άνθρωποι δεν θα ταλαιπωρούνται και η τοπική οικονομία θα ευνοηθεί από αυτή την κίνηση (κάτι μπορεί να αφήσουν στα μαγαζιά), αλλά και μια καλύτερη εικόνα θα σχηματίσει ο ξένος κόσμος για το πώς αντιμετωπίζει η πόλη το όλο θέμα του τουρισμού.

Έτσι δεν είναι;