Τα συνεργεία του δήμου έχουν καθαρίσει πάμπολλες φορές τον κήπο του ιδρύματος του Σκαγιοπουλείου. Ούτε μία, ούτε δύο, από το 2015 και μετά.

Όταν όμως ο δήμος δεν έχει προσωπικό και μη έχοντας την αρμοδιότητα για τον χώρο, ο κήπος εγκαταλείπεται και έτσι φτάνοντας στην άνοιξη η εικόνα που συναντάμε είναι αυτή: Χόρτα που θυμίζουνε ζούγκλα, σπασμένα παγκάκια, εγκατάλειψη και παρακμή. Όχι μόνο φέτος. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή.

Καθαρίζεται ο χώρος από τα συνεργεία του δήμου (κυρίως όταν πιάνουν δουλειά οι οκταμηνίτες της κοινωφελούς), ο κήπος ομορφαίνει κάπως, αλλά κάτω από αυτά τα δεδομένα δεν μπορούμε να μιλάμε για αξιοποίηση του.

Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο: Η αξιοποίηση ενός χώρου που θα μπορούσε να αποτελεί το στολίδι για μία περιοχή και να αναδειχθεί μέσα από διάφορες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, εφόσον γίνει μία αντίστοιχη μελέτη.

Οπότε ποιο είναι το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνει η πόλη για την αξιοποίηση του κήπου (ή του πάρκου αν προτιμάτε) του Σκαγιοπουλείου; Να τον διεκδικήσει και να αποκτήσει το δικαίωμα να τον διαχειριστεί από τη στιγμή που οι τωρινοί αρμόδιοι (το ίδρυμα δηλαδή) δεν έχει την δυνατότητα για να ενεργήσει προς μία τέτοια κατεύθυνση.

Στη συνέχεια μέσα από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος ή κάποιον άλλο φορέα να εντάξει την αναδιαμόρφωση και την ανάδειξη του κήπου, σε ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα για να γίνει ένα έργο που θα μείνει στην πόλη.

Ένας χώρος αναψυχής που θα έχουν την δυνατότητα να χαίρονται οι δημότες της Πάτρας και γιατί όχι και επισκέπτες της πόλης.

Είναι ένας χώρος που έχει πολλά περιθώρια ανάδειξης και αυτό έχει φανεί και μέσα από τις εκδηλώσεις που διοργανώνει ο δήμος και ο πολιτιστικός οργανισμός κάθε καλοκαίρι στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.

Ένας χώρος που πριν από δύο και τρεις δεκαετίες ήταν φροντισμένος και περιποιημένος, έχοντας μεγαλώσει γενιές παιδιών, ενώ αποτελούσε τον κύριο προορισμό των σχολικών περιπάτων πολλών σχολείων της Πάτρας. 

Ας όψεται όμως η αδιαφορία που επέδειξε το κράτος απέναντι στα ιδρύματα και στις μονάδες κοινωνικής πρόνοιας, μέσα στις οποίες εντάσσεται και το ορφανοτροφείο του Σκαγιοπουλείου. Γιατί το σκηνικό που συναντάμε στον κήπο του ιδρύματος αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι αυτό.

Τώρα τι κάνουμε; Η Πάτρα πρέπει να διεκδικήσει αυτόν τον χώρο και να προχωρήσει στην αξιοποίηση του. Διάθεση να υπάρχει και όραμα. Για την ώρα όμως ο κήπος του Σκαγιοπουλείου μάλλον έχει «μαραθεί». Ή καλύτερα έχει μετατραπεί σε μία ζούγκλα εντός πόλεως…

(Οι φωτογραφίες είναι του Ανδρέα Αποσκίτη).