Δεν έχει αλλάξει κάτι στις τιμές των πάγκων της λαϊκής αγοράς, με τους παραγωγούς και τους μικροπωλητές να έχουν απορροφήσει μέχρι ώρας τις όποιες αυξήσεις έχουν γίνει, ένεκα των συνθηκών και του πολέμου.

Ωστόσο, αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί είναι δύσκολο να αποφευχθούν οι αυξήσεις σε μαρούλια, πατάτες, ντομάτες και γενικότερα κηπευτικά, όχι τόσο λόγω του πολέμου, αλλά κυρίως εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης και του ύψους του μεταφορικού κόστους.

Άλλωστε, το κόστος παραγωγής και καλλιέργειας αναμένεται να γίνει πιο υψηλό, με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για τις τιμές των ειδών στο λιανικό εμπόριο και στις λαϊκές αγορές.

Πάντως, αυτό που ανησυχεί τους παραγωγούς και τους μικροπωλητές των λαϊκών αγορών είναι η ολοένα και μικρότερη αγοραστική δύναμη που υπάρχει μπροστά από τους πάγκους τους.

Ο κόσμος που πηγαίνει στις λαϊκές αγορές έχει λιγοστέψει και η κίνηση σε σύγκριση με τα χρόνια πριν από την πανδημία είναι σαφώς μικρότερη. 

Ακόμα όμως και αυτός ο κόσμος που συνεχίζει να πηγαίνει στις λαϊκές, ψωνίζει με μεγάλη φειδώ, συγκρατημένα, παίρνοντας τα απολύτως απαραίτητα.

«Εκεί που έβλεπες τις νοικοκυρές να επιστρέφουν από το σπίτι στις λαϊκές με γεμάτες τσάντες, τώρα βλέπεις να έχουν στα χέρια τους μόλις μια σακούλα ή άντε δύο με τα απαραίτητα που έχουν ψωνίσει» μας έλεγε παραγωγός που βρίσκεται καθημερινά στις λαϊκές.

Η παρατήρηση αυτή δείχνει το πόσο έχει κοστίσει στο μέσο νοικοκυριό, στους συνταξιούχους και στους μισθωτούς, τις βασικές κατηγορίες που ψωνίζουν από τις λαϊκές,  η ακρίβεια και το ύψος της ενέργειας.