Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Χάρης Ρώμας στο περιοδικό ΕΓΩ και τον δημοσιογράφο Θάνο Ξάνθο. Μέσα σε όλα, ο δημοφιλής καλλιτέχνης εστίασε στον επερχόμενο καλλιτεχνικό του θάνατο εκφράζοντας τη διάθεση να ακολουθήσει μια μακρόχρονη πολιτική διαδρομή.

Η σχέση σας με την υποκριτική, θα λέγατε πως είναι καρμική;

Βεβαίως και είναι καρμική, εφόσον όλος μου ο στενός οικογενειακός κύκλος ήθελε να ασχοληθώ με την ιατρική που σπούδασα, αλλά εγώ έβλεπα ότι ο δρόμος μου είναι άλλος και τον ακολούθησα. Θυμάμαι ότι από τα 12 μου χρόνια που παρακολούθησα την Οπερέτα του Γκομπρόβιτς στο Θέατρο Τέχνης, είπα μέσα μου ότι θέλω κι εγώ να κάνω αυτή τη δουλειά. Η επόμενη φορά ήταν στα 13 μου όταν με πήγαν οι γονείς μου να δω στο θέατρο Alhambra, το «Τάνγκο» του Σλάβομιρ Μρόζεκ με τον υπέροχο Νίκο Κούρκουλο. Η εσωτερική δόνηση που αισθάνθηκα ήταν τεράστια. Και τώρα πατάω εγώ σαν πρωταγωνιστής το σανίδι του θεάτρου Alhambra. Τι έχεις να πεις γι ‘αυτό;

Έχετε πει ποτέ: «Θέλω να πεθάνω πάνω στο σανίδι»;

Ο κάθε άνθρωπος διαμορφώνει τα θέλω του μέσα στον χρόνο. Εγώ δεν είμαι πεπεισμένος ότι θέλω να πεθάνω πάνω στο σανίδι. Ασχολήθηκα και με την πολιτική, βρήκα ότι μου ταιριάζει κι όπως ξέρουν όλοι, ασχολούμαι και με αυτό. Θα πεθάνω σαν καλλιτέχνης, όμως, δεν θα πεθάνω σαν πολιτικός. Δεν είναι ανάγκη όμως να γίνει αυτό πάνω στο σανίδι, σημασία έχει ότι θα αισθάνομαι καλλιτέχνης μέχρι και την τελευταία μου στιγμή.

Θεωρείτε τον εαυτό σας έναν καλό ηθοποιό;

Φυσικά και θεωρώ τον εαυτό μου έναν πολύ καλό ηθοποιό. Δικαίωμα είναι βέβαια του καθενός να έχει και αντίθετη άποψη. Θεμιτό αλλά δε με αφορά. Ξέρω ότι για πολλούς λόγους δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους. Εγώ είμαι από τους ευτυχείς που κατάφερα να αρέσω σε πολλούς. Μετά από τόσα χρόνια πορείας, λαμβάνω πολλά ενθουσιώδη μηνύματα από τον κόσμο για τη δουλειά μου. Είμαι μετριοπαθής όμως και δε το παίρνω πάνω μου, ούτε θα βγω να πω ότι είμαι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς μου, που έκανε παλιότερα άλλος συνάδελφος. Τι θα πει “καλύτερος”; Ο καθένας έχει κάποια πράγματα στα οποία λάμπει περισσότερο. Τους ρόλους που σφράγισα στην ελληνική τηλεόραση, «Διονύσης Δάγκας», «Κωνσταντίνος Κατακουζηνός», «Περίανδρος Πόποτας, Μίμης Μεταξάς», δεν μπορεί να φανταστεί εύκολα κάποιος, κάποιον άλλον ηθοποιό να τους κάνει.