Η αποψίλωση των δασών σε επαρχία της Ινδονησίας προκάλεσε αύξηση της θερμοκρασίας κατά σχεδόν 1 βαθμό Κελσίου μέσα σε 16 χρόνια, μια αλλαγή που αύξησε τη θνησιμότητα του πληθυσμού κατά 8%, εκτιμά μελέτη στην επιθεώρηση Lancet Planetary Health.

«Η ζέστη που προκαλείται από την αποψίλωση και την κλιματική αλλαγή σκοτώνει τους εργαζόμενους στις τροπικές χώρες» σχολίασε ο Νίκολας Γουλφ της μη κυβερνητικής οργάνωσης Nature Conservancy, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.

«Υπάρχει πραγματική έλλειψη σε μελέτες που λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις στους πιο ευάλωτους απέναντι στην κλιματική αλλαγή, οι οποίοι φέρουν και τη μικρότερη ευθύνη» επισήμανε.

Η ομάδα του βασίστηκε σε δημόσια στοιχεία για να δείξει πώς η καταστροφή 4.375 τετραγωνικών χιλιομέτρων δασών στο νησί Βόρνεο της Ινδονησίας προκάλεσε άνοδο των ανώτατων ημερήσιων θερμοκρασιών κατά 0,95 βαθμό Κελσίου από το 2002 ως το 2018.

Η άνοδος αυτή είναι «εκπληκτική», δήλωσε ο Γουλφ, ο οποίος υπενθύμισε η μέση θερμοκρασία του πλανήτη έχει αυξηθεί κατά πάνω από 1 βαθμό Κελσίου από την προβιομηχανική εποχή μέχρι σήμερα.

Η απώλεια του 17% της δασοκάλυψης στη Βόρνεο και η άνοδος της θερμοκρασίας προκάλεσαν 104 θανάτους και μείωσαν τις ώρες που μπορούσαν να εργάζονται οι άνθρωποι στο ύπαιθρο κατά 20 λεπτά, εκτιμά η μελέτη,

«Τα δάση εξαφανίζονται σε μία εβδομάδα ή έναν μήνα και ξαφνικά ζουν σε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα» είπε ο Γουλφ.

Βασιζόμενη σε μετεωρολογικά μοντέλα, η μελέτη εκτιμά ότι αν η παγκόσμια θερμοκρασία αυξηθεί κατά 3 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, ο αριθμός των νεκρών ενδέχεται να φτάσει σχεδόν τους 260 ετησίως.

Η Ινδονησία έχει ένα από τα τρία μεγαλύτερα τροπικά δάση του κόσμου και, παρά το γεγονός ότι η αποψίλωση έχει μειωθεί από το 2015, η γεωργία, η εκμετάλλευση των δασών και τα ορυχεία μειώνουν σημαντικά το μέγεθός τους.

Σύμφωνα με τη διαδικτυακή πλατφόρμα Global Forest Watch, η Ινδονησία μετρούσε το 2011 938 εκατομμύρια στρέμματα δάσους. Το 2020 η έκτασή τους μειώθηκε κατά 10%.

Τα δάση ενεργούν σαν «φυσικός κλιματισμός» υπενθύμισε ο Γουλφ, και πιθανόν είναι το καλύτερο στοίχημα για να προσαρμοστούν αυτές οι χώρες στην κλιματική αλλαγή. Αν η αναδάσωση είναι ένα ενδεχόμενο, «μια ακόμη καλύτερη επιλογή είναι να διατηρηθούν τα ήδη υπάρχοντα».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ / AFP