Στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της όλης διαδικασίας που απαιτείται για μία κατεδάφιση ενός ιδιόκτητη ακινήτου, κρέμονται πάνω από 800 ετοιμόρροπα κτίρια που βρίσκονται στην Πάτρα και έχουν χαρακτηριστεί κατεδαφιστέα από το ΤΑΣ.

Πρόκειται για κτίρια που έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές από τους μεγάλους σεισμούς που έχουν γίνει κατά καιρούς στην περιοχή, με τους ιδιοκτήτες τους να μην έχουν κατορθώσει να μπουν στον κατάλογο με τις αποζημιώσεις ή τα θέματα τους να εξετάζονται ακόμα από την αρμόδια επιτροπή.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό των ακινήτων αυτών είναι παρατημένα και εγκαταλειμμένα με τους ιδιοκτήτες τους να μην ενδιαφέρονται για την τύχη τους, μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα να τα φτιάξουν, αλλά ούτε και να τα κατεδαφίσουν.

Το νομικό καθεστώς για τις κατεδαφίσεις βαραίνει τους ιδιοκτήτες των ακινήτων και σύμφωνα με τον νόμο για να ξεκινήσει μια τέτοια διαδικασία από τον δήμο θα πρέπει πρώτα να γίνει σχετική καταγγελία από πολίτη.

Στη συνέχεια αυτή η καταγγελία που γίνεται στην αστυνομία θα πρέπει να πάει στην εισαγγελία που θα την εξετάσει και θα αποφασίσει αναλόγως.

Μόνο εφόσον πάρει το "πράσινο" φως από την εισαγγελία, αλλά και την αρμόδια επιτροπή της αποκεντρωμένης διοίκησης, έχει την δυνατότητα ο δήμος να παρέμβει και να προχωρήσει με δικά του συνεργεία στην κατεδάφιση.

Όλη αυτή η διαδικασία που δεν είναι εύκολο για να ξεκινήσει, αλλά και απαιτεί αρκετό χρόνο, μέσα από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που πάνε με αργούς ρυθμούς, έχει ως αποτέλεσμα να μην αλλάζει κάτι από αυτή την κατάσταση. 

Εγκυμονούν κινδύνους

Τα κτίρια αυτά που υπάρχουν διάσπαρτα σε διάφορα σημεία της Πάτρας (κυρίως στην Άνω πόλη, αλλά όχι μόνο σε αυτή) αποτελούν παγίδες και εγκυμονούν κινδύνους για τους διερχόμενους πεζούς και τους περαστικούς αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να πέσουν και να έχουμε τραυματισμούς.

Επιπλέον, ορισμένα από αυτά έχουν γίνει στέκια ναρκομανών και διακίνησης ναρκωτικών, αλλά και εστίες μόλυνσης για τις γειτονιές στις οποίες βρίσκονται, με τους κατοίκους της κάθε περιοχής να διαμαρτύρονται και να προσπαθούν να βρουν μια άκρη.

Άκρη που όμως στο "λαβύρινθο" της γραφειοκρατίας και στο γράμμα του νόμου δεν φαίνεται να υπάρχει.