Την περίοδον που εξερράγη η Ελληνική Επανάσταση, ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν εξέχουσα μορφή της Ευρώπης και υπηρετούσε στην Αυλήν του Αλεξάνδρου τους Ρωσίας. Ήταν ανήρ με μεγίστην φήμην για την πολιτικήν του δεινότητα αλλά και για τις προσωπικές αρετές και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Η εξέγερση της Επαναστάσεως στην Μολδοβλαχίαν τον βρήκε στην Λουμπλιάναν όπου οι βασιλείς των Ευρωπαϊκών Αυλών συζητούσαν για τις πολιτικές καταστάσεις και τις εξεγέρσεις των Λαών στα πλαίσια της Ιεράς Συμμαχίας. Ήταν σύμβουλος του Βασιλέως Αλεξάνδρου της Ρωσίας ο οποίος είχε την άποψη να μη θιγεί η οθωμανία! Μετά την λήξη της συσκέψεως η οποία κράτησε τρεις μήνες επέστρεψαν. Ο Καποδίστριας έμεινε ολίγον καιρόν κοντά στον Αλέξανδρον και ακολούθως έφυγε μακράν της Ρωσίας ιδιωτεύων, απολαμβάνων όμως την εύνοιαν, την υπόληψιν και την προστασίαν του Βασιλέως. Εν τω μεταξύ πέθανε ο Αλέξανδρος και τον διεδέχθη ο Νικόλαος. Τότε ο Καποδίστριας ξεκίνησε να μεταβεί στην Πετρούπολη και να του υποβάλει τα σέβη του.

Καθ’ οδόν τον συνήντησε αντιπροσωπεία από την Ελλάδα για να του επιδώσει το ψήφισμα της Τροιζήνος που τον αναγόρευε Κυβερνήτην της Ελλάδος. Νικόλαος και Καποδίστριας είχαν τις αυτές απόψεις ως προς την οθωμανίαν. Ήσαν εναντίον της. Και οι δεσμοί του Καποδίστρια με την νέαν Ηγεσίαν είχαν την έκταση με την προηγουμένην. Όμως αυτό δεν κράτησε πολύ. Ο Καποδίστριας δέχθηκε το ψήφισμα της Τροιζήνος . Το ανεκοίνωσε στον Βασιλέα ο οποίος εχάρη αλλά τον ήθελε κοντά του.

Το διάστημα εκείνο η Ελλάδα διεπραγματεύετο για εξεύρεση χρημάτων. Ο Καποδίστριας δεν ήταν δυνατόν να είναι αμέτοχος. Εξέθεσε στον Βασιλέα την όλην κατάσταση και εξασφάλισε 200.000 φράγκα, προερχόμενα από συσσωρευμένους τόκους σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Ρωσίας. Επίσης από τους φιλέλληνας και ομοθρήσκους Ρώσους εξασφάλισε 400.000 ρούβλια και ο ίδιος έβαλε 50.000 για ενίσχυση του Κρατικού Ελληνικού Ταμείου.

Έφυγε από την Ρωσία στις 16 Ιουλίου και μέσω Βερολίνου έφθασε στο Λονδίνον την 1ην Αυγούστου 1827. Ως υπηρετήσας πιστώς την Ρωσίαν, αντετάχθη πολλάκις προς τις θέσεις άλλων Αυλών, πολλές από τις οποίες ήσαν και επίζηλες της Ρωσίας. Μία τέτοια Αυλή ήταν και η Αγγλική, τις θέσεις της οποίας πολλάκις είχε κατακρίνει ο Καποδίστριας μέσω Ρωσίας. Αλλά αν και πέρασαν πολλά έτη φαίνεται ότι στην αγγλικήν πολιτικήν σκήνην το υποχθόνιον «μίσος» υπήρχε και δεν απεσβέσθη. Για τον λόγον αυτόν τα σχέδιά του στο Λονδίνον δεν ευωδόθησαν.

Άξιος δε προσοχής είναι και ο τρόπος με τον οποίον τον εδέχθη ο Βασιλέας Γεώργιος Δ΄. Όταν έφθασε στον Λονδίνον ο Καποδίστριας θέλησε να υποβάλλει τα σέβη του στον Βασιλέα και να τον ενημερώσει για την κατάσταση του νέου Ελληνικού Κράτους. Ανέμενε πολλές ημέρες αφ’ ης υπέβαλε το αίτημα. Τελικώς ειδοποιήθη να μεταβεί στα ανάκτορα και να εισέλθει στην πινακοθήκην. Το έπραξε. Περίμενε ώραν πολλήν μόνος εν μέσω ανηρτημένων πινάκων!!! Κάποιαν στιγμήν άνοιξε μία θύρα και εισήλθε άτομον υψηλού αναστήματος με ιδιωτικήν και ατιμέλητην ενδυμασίαν. Παρατηρούσε τους πίνακες της αιθούσης και εκινείτο βραδέως, ώσπου σε κάποιαν στιγμήν σταμάτησε κοντά στον Καποδίστριαν. Ο Καποδίστρας εκ του αναστήματος αλλά και εκ του προσώπου αντελήφθη ότι ήτο ο βασιλεύς. Άλλωστε τον είχε ιδεί όταν με τον Αλέξανδρον ευρέθη στην Αγγλίαν. Απορών εντόνως ο Καποδίστριας για την ασυνήθιστην αυτήν στάση συναντήσεως περίμενε το «αποβησόμενον» (το μέλλον να επακολουθήση) όρθιος, άφωνος και ακίνητος. Έμεινε «στήλη άλατος! για όσα έβλεπεν εντός ανακτορικού χώρου και σε εποχήν αυστηρού πρωτοκόλλου. Προχώρησε ολίγον ο βασιλεύς και σταμάτησε πλησίον όπου ήτο όρθιος ο Καποδίστριας και αντί καλωσορίσματος τον «χαιρέτισε» ως εξής.

Ah! Vous etes ici monsieur le conte! Je suis bien aise de vous voir. Δηλαδή « Μπα! κι εσείς εδώ κύριε κόμη! Είμαι χαρούμενος που σας βλέπω».
Αυτά είπε και χωρίς να περιμένη απάντηση του γύρισε τα νώτα και έφυγε «χαζεύοντας» τους πίνακες! Αμέσως κάποιος εισήλθε στην πινακοθήκην και λέει υποτιμητικώς στον Καποδίστριαν.

Η συνέντευξή σας τελείωσε. Εξέλθετε και εισέλθετε στην άμαξάν σας!
Προσβολή μεγίστου μεγέθους. Απρέπεια και απόλυτη περιφρόνιση σε μίαν προσωπικότητα παγκοσμίου για την εποχήν κύρους, σε Κόμην, σε άνθρωπον αλλά προ πάντων σε Αρχηγόν Κράτους! Ασύλληπτον για την εποχήν και μάλιστα από πλευράς βασιλέως. Η ακρόαση έπρεπε να γίνει στον υπάρχοντα χώρον εντός των ανακτόρων για τις συνεντεύξεις, με το αυστηρόν εθιμικόν με την συνοδείαν ειδικού και όχι στην πινακοθήκην! Ο τρόπος μάλλον δεν ήταν τυχαίος, αλλά δείχνει ξεκάθαρα ότι ήθελε να «εκδικηθεί» τον Καποδίστριαν για τις θέσεις του εναντίον της Αγγλίας, αλλά και το ότι οι άγγλοι δεν χάνουν ευκαρίαν να φέρονται εχθρικώς κατά της Ελλάδος! κάτι που εφάνη από τα πρώτα έτη ενάρξεως του Ιερού Αγώνος! Τότε οι φιλοτουρκικές τους θέσεις ήσαν φανερές .Εξακολουθούν μέχρι και σήμερον.

Το περιστατικόν διηγήθη ο ίδιος ο Καποδίστριας στον Σπυρίδωνα Τρικούπην όστις και το εδημοποίησε στην Ιστορίαν του τόμος Δ΄ σελ. 233 και λίαν καλώς έπραξε. Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες δεν γνωρίζομεν ποίοι μας αγαπούν και ποίοι μας διώκουν και σε όλους είμεθα φίλοι, γι’ αυτό και δικαίως πάσχομεν.