Ο καιρός έχει χαλάσει, μπαίνουμε σιγά – σιγά στον χειμώνα και το πρόβλημα της μη στέγασης για τους πάνω από 20 ανθρώπους που ζουν στους δρόμους, στις πλατείες και στις εισόδους των πολυκατοικιών, σε διάφορες περιοχές της Πάτρας, μεγαλώνει.

Όχι τόσο για αυτούς, αφού οι περισσότεροι βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι έχουν ανάγκη από βοήθεια, αλλά κυρίως για τους ανθρώπους των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου που θα πρέπει να πάνε στα στέκια τους, να τους βρουν και να τους πείσουν να τους φιλοξενήσουν στις δομές του κοινωνικού οργανισμού.

Σύμφωνα με τις υπηρεσίες του κοινωνικού οργανισμού υπάρχουν κοντά στους 25 ανθρώπους που αυτή τη στιγμή ζουν στους δρόμους σε διάφορες περιοχές της Πάτρας. Τα στέκια τους είναι γνωστά για τους ανθρώπους του δήμου.

Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στο κέντρο της Πάτρας, ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και όλοι ένα κοινό γνώρισμα. Αρνούνται να φιλοξενηθούν στις υπηρεσίες του κοινωνικού οργανισμού και προτιμούν να ζουν στους δρόμους. 

Αποτέλεσμα αυτού είναι η Στέγη Αστέγων, στην πολυκατοικία της Γούναρη, η δομή που δημιούργησε ο δήμος ύστερα από αγώνες και διεκδικήσεις για να μπορέσει να κάνει το σχέδιο του πραγματικότητα, να είναι σχεδόν άδεια από ανθρώπους, τη στιγμή που έχει την δυνατότητα για να φιλοξενήσει τουλάχιστον 70 άτομα.

Οι δρόμοι και οι πλατείες στις οποίες προτιμούν να ζουν οι άνθρωποι αυτοί, είναι βολικοί κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Όμως τον χειμώνα κινδυνεύουν από το κρύο, από τις βροχές και από τις απότομες αλλαγές του καιρού.

"Βαρύς" χειμώνας

Άλλωστε, έχουμε μπροστά μας έναν βαρύ χειμώνα όπως λένε οι εκτιμήσεις. Χρειάζεται να βρεθεί έτσι μια λύση για να προφυλαχτούν αυτοί οι άνθρωποι που ασφαλώς είναι τέτοια η κατάσταση τους που δεν μπορούν να κατανοήσουν τον κίνδυνο.

Μια από τις περιπτώσεις των ανθρώπων αυτών είναι και ο άνδρας που ζει εδώ και έναν μήνα τουλάχιστον στην είσοδο καταστήματος της Γούναρη που έχει ξενοικιαστεί. Όπως και αυτός που έχει σαν στέκι του πλέον την στοά της Γερμανού απέναντι από την πλατεία Αγίου Γεωργίου.

Και αρκετοί ακόμα που προφανώς δεν έχουν έναν δικό τους άνθρωπο για να τους βοηθήσει. Ζουν, άλλωστε, τόσους μήνες στους δρόμους που οι περισσότεροι έχουν γίνει γνωστοί στους Πατρινούς.