Είναι αλήθεια ότι τίποτα πλέον σε πλαίσιο της εξαθλίωσης, της μιζέριας και όλων όσων συμβαίνουν γύρω μας τίποτα δεν κάνει αίσθηση.

Έχουμε συνηθίσει πλέον ως πόλη τη φτώχεια και την δυστυχία του άλλου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο άστεγος που κοιμόταν στην στοά του νεοκλασικού κτιρίου απέναντι από την πλατεία Αγίου Γεωργίου, ανάμεσα σε ένα ξενοδοχείο και σε ένα κατάστημα εστίασης.

Κι με αυτό δεν κατηγορούμε ασφαλώς ούτε το ξενοδοχεία, ούτε το κατάστημα, αλλά ούτε και τον δύσμοιρο αυτόν άνθρωπο που βρήκε ένα μέρος για να κοιμηθεί.  Την πόλη και η νοοτροπία που πλέον διέπει τους πολίτες της, κατηγορούμε.

Γιατί το κακό δεν είναι η φτώχεια που βλέπουμε γύρω μας. Το κακό είναι η φτώχεια που έχει μπει μέσα μας και δείχνουμε να έχουμε προσαρμοστεί όλοι με αυτές τις καταστάσεις και τις εικόνες.

(Η φωτογραφία είναι του Ανδρέα Αποσκίτη).