Like
Εντυπωσίασε το κοινό της Πάτρας και αναμένεται να εντυπωσιάσει ακόμα περισσότερο το κοινό της Αχαΐας, στις γειτονιές και στα χωριά που θα παιχθεί η παράσταση του Άρματος Θέσπιδος, «Ελευθερία, ο Ύμνος των Ελλήνων».
Πρόκειται για μια παράσταση που ανεβαίνει στη σκηνή από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας και τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και την Περιφερειακή Ένωση Δήμων, με αφορμή τη συμπλήρωση των 200 ετών από την Επανάσταση του ’21.
Ο Χρήστος Στρέπκος, ο σκηνοθέτης που είχε και τη σύλληψη της όλης ιδέας για την υλοποίηση αυτής της παράστασης, στηρίχτηκε σε δύο κείμενα του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολομού για την έξοδο του Μεσολογγίου, το «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» και το «Ύμνος στην Ελευθερία», σε συνδυασμό με ιστορικά ντοκουμέντα για το γεγονός αυτό που αποτέλεσε ένα σύμβολο για την Επανάσταση και τον φιλελληνισμό, κυρίως στα απομνημονεύματα του οπλαρχηγού Σπυρομήλιου.
«Αυτό που προσπάθησα να πετύχω μέσα από αυτή την παράσταση ήταν να ζωντανέψω εικόνες μέσα από το καθεστώς της πολιορκίας, μεταφέροντας τον θεατή στο σκηνικό που διαδραματιζόταν πίσω από τα τείχη του Μεσολογγίου» τονίζει μιλώντας στο patrasevents.gr ο σκηνοθέτης Χρήστος Στρέπκος.
«Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε έναν λαό υποδουλωμένο που αν εξαιρέσεις τους Σουλιώτες που ήταν εκεί, δεν είχε ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι ψαράδες και αγρότες, ζώντας απλά, κάτω από το καθεστώς μίας αυτοκρατορίας που αν και βρισκόταν στη παρακμή της, ήταν ιδιαίτερα σκληρή, όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλους τους χριστιανούς.
Εκείνοι που είχαν προνόμια ήταν μόνο οι μουσουλμάνοι, οι υπόλοιποι ήταν υπόδουλοι, ανεξαρτήτου εθνικότητας. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι του Μεσολογγίου, όχι μόνο δεν παραδόθηκαν, αλλά βρήκαν το σθένος και τη δύναμη να κάνουν την ηρωική έξοδο η οποία έμεινε σαν ένα ξεχωριστό γεγονός όχι μόνο για την Επανάσταση, αλλά στην ιστορία της παγκόσμιας ανθρωπότητας».
Το σθένος των ψαράδων και οι σύγχρονοι ραψωδοί
Ένα γεγονός ηρωικό που σίγουρα παρά τον θρήνο που έφερε στο υπόλοιπο της χώρας, έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ψυχική δύναμη στους επαναστατημένους Έλληνες για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
«Σκεφτείτε πόση δύναμη χρειαζόταν από αυτούς τους ανθρώπους που επί μέρες δεν είχαν να φάνε, δεν είχαν νερό να πιούν, να αντισταθούν με αυτόν τον τρόπο, σε ένα πολυπληθή και οργανωμένο στρατό, όπως ήταν αυτός της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η παράσταση λοιπόν, χωρίς να έχει καμία δόση εθνικιστική, αποτελεί έναν φόρο τιμής σε αυτούς τους Έλληνες και προσπαθεί να περάσει έναν μήνυμα στους σύγχρονους απογόνους τους ότι η ελευθερία δεν είναι κάτι το αυτονόητο, έτσι όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόμαστε εμείς στην καθημερινότητα μας.
Η ελευθερία θέλει πάντα τον δικό της αγώνα, δίνοντας μέσα από αυτόν τον αγώνα την δυνατότητα να διεκδικείς το δίκιο σου, αλλά και το δίκαιο των συνανθρώπων σου».
Ο ίδιος δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στους πέντε ηθοποιούς της παράστασης στους Βασίλη Κόκκαλη, Αλέξανδρο Κουκιά, Φοίβο Μαρκιανό, Βασίλη Τριχά και Λένα Νάτση που αναδεικνύουν πάνω στη σκηνή όλα όσα θέλει να περάσει αυτός ως σκηνοθέτης στο κοινό.
«Είναι πέντε νέα παιδιά που αγαπούν αυτό που κάνουν και που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό στη σκηνή, μεταφέροντας μας στο κλίμα της πολιορκίας. Για μένα τιμούν τη λέξη ηθοποιός, έχοντας δουλέψει σκληρά στις πρόβες, δείχνοντας πάνω στη σκηνή πραγματικοί σύγχρονοι ραψωδοί».
Το Άρμα Θέσπιδος και η επαφή με τον κόσμο
Η πρεμιέρα της παράστασης έγινε στο Ρωμαϊκό Ωδείο. Ο σκηνοθέτης όμως που συνεργάζεται για έκτη συνεχόμενη χρονιά με το Άρμα Θέσπιδος ανυπομονεί για τη στιγμή που θα ξεκινήσουν οι παραστάσεις από χωριό σε χωριό από γειτονιά σε γειτονιά.
«Το Άρμα Θέσπιδος είναι ένας ξεχωριστός θεατρικός φορέας που για μένα είναι μοναδικός γιατί προσφέρει την δυνατότητα στον ηθοποιό να βγει έξω από το θέατρο.
Η στιγμή που σε χειροκροτεί το κοινό ενός απομακρυσμένου χωριού σε μια πλατεία ή στο προαύλιο ενός σχολείου, είναι ανεπανάληπτη, δεν συγκρίνεται με καμία.
Είναι τουλάχιστον συγκινητικό για μένα το χειροκρότημα αυτού του κόσμου…».
