Πάνω από τρεις μήνες είναι έχουν ανοίξει τα εμπορικά μαγαζιά της Πάτρας, μετά το παρατεταμένο lockdown της πανδημίας, όμως, η κίνηση παραμένει όλο αυτό το διάστημα υποτονική.
Σταθερά υποτονική, χωρίς να υπάρχει μία ανάκαμψη της καμπύλης, λες και αν η εμπορική αγορά ήταν οργανισμός, μάλλον θα τον περνούσαν για νεκρό.
Νεκρή όμως δεν είναι η αγορά, όσο έχει στις τάξεις της δεκάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που παρά τις δυσκολίες, διατηρούνται όρθιες, θα μένει ζωντανή. Έστω και υποτονικά ζωντανή.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου της Πάτρας Κώστας Ζαφειρόπουλος, η εμπορική κίνηση στα καταστήματα της πόλης, από την μέρα που άνοιξαν αυτά, ήταν αρκετά κάτω από τις αντίστοιχες περιόδους των εποχών πριν από την πανδημία.
«Το ποσοστό της πτώσης μπορώ να πω ότι ξεκινάει από το 30% και φτάνει έως και το 50%, ανάλογα με το είδος που εμπορεύεται η επιχείρηση και την κάθε περίοδο.
Μιλάω βέβαια συγκριτικά με το 2019. Το 2020 έτσι όπως εξελίχτηκε ήταν σαν μην υπήρχε για τα καταστήματα, το ελάχιστο διάστημα που ήταν ανοικτά».
Η εποχή της πανδημίας είναι δεδομένο ότι άλλαξε όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για το εμπόριο και έφερε μία κρίση για το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων, βάζοντας της σε ένα τούνελ από το οποίο κανείς δεν ξέρει όταν βγουν που θα τις οδηγήσει.
«Ακόμα είμαστε μέσα σε αυτό το τούνελ, ανεξάρτητα αν τα καταστήματα μας είναι ανοικτά. Αυτό είναι εμφανές από την εμπορική κίνηση στα μαγαζιά που είναι σταθερά υποτονική, χωρίς να υπάρχουν διαστήματα που να δείχνει να ανακάμπτει.
Ακόμα και την περίοδο του Πάσχα η μικρή τόνωση που παρατηρήθηκε αφορούσε κυρίως τα καταστήματα με παιδικά ρούχα ή τα μαγαζιά ρουχισμού και υποδημάτων. Όλα τα άλλα τα είδη του λιανικού εμπορίου δεν ένιωσαν καν αυτή τη τόνωση.
Είμαστε σταθερά σε ένα υποτονικό επίπεδο και η αβεβαιότητα που έχει φέρει στον εμπορικό κόσμο, αλλά και στους καταναλωτές η πανδημία, έχει ενισχύσει την κατάσταση αυτή ακόμα περισσότερο».
Πάντως, ελπίδα για τους εμπόρους είναι οι θερινές εκπτώσεις που ξεκινούν στις 15 Ιουλίου. «Πιστεύουμε ότι θα υπάρξει μία τόνωση της κίνησης τότε. Τουλάχιστον αυτό ελπίζουμε. Η ελπίδα άλλωστε πεθαίνει τελευταία» καταλήγει ο κ. Ζαφειρόπουλος.