Την στιγμή που η κυβέρνηση μοιάζει να εξετάζει, μέσω της επιτροπής των ειδικών, μέτρα χαλάρωσης του απαγορευτικού, η κοινωνία βιώνει τον δικό της Γολγοθά. Σειρά επαγγελματικών κλάδων βρίσκεται σε μια πρωτόγνωρη αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα, ενώ η παρατεταμένη απραξία, φαίνεται πως έχει επηρεάσει ψυχολογικά και σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής μάζας.

Και αυτό είναι απολύτως λογικό από την στιγμή που πλείστες ηλικιακές ομάδες «σπρώχνουν» την καθημερινότητα τους υπό το κυρίαρχο πρίσμα της θλίψης, της αβεβαιότητας και της παντελούς έλλειψης κινήτρων. Η κατάθλιψη φαίνεται πως έχει ξαναγίνει πολύ «της μόδας». Μάλιστα η επικαιρότητα δεν φαίνεται να βοηθά στο ελάχιστο στην αναστροφή αυτού του κλίματος. Υπερβολική τοξικότητα, διχαστικοί καυγάδες και υπέρμετρο προσωπικό συμφέρον, συνθέτουν ένα σκηνικό που επιτείνει την απογοήτευση. Την στιγμή που εμπεδώνεται και ένα κλίμα σοβαρής υποχώρησης κεκτημένων δημοκρατικών ελευθεριών.

Χαρακτηριστική περίπτωση οι νέοι, που βλέπουν ενώπιον τους να διαγράφεται μια ζοφερή πραγματικότητα, χωρίς πολλές εναλλακτικές διαφυγής. Ειδικότερα , πολλοί μαθητές είναι εκείνοι που μαρτυρούν την έλλειψη κινήτρων για αυτοβελτίωση, αλλά  και την υπερβολική  στασιμότητα σε μια καθημερινότητα που έχει ανατραπεί ριζικά, από όσα ήξεραν μέχρι τώρα. Βέβαια οι καρναβαλικές συγκεντρώσεις και τα «παράνομα πάρτι» των συνομηλίκων τους,  κάθε άλλο δείχνουν να αφουγκράζονται αυτόν τον προβληματισμό.

Από την άλλη, πολλοί είναι οι νέοι που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα «στάσιμα νερά» της τρέχουσας καθημερινότητας. Βάζουν σε αναστολή την ζωή τους αφού οι επαγγελματικές προτάσεις που είχαν -η εκείνες στις οποίες απευθύνθηκαν- τους έδωσαν την ίδια απάντηση: «Ας περιμένουμε την επαναφορά στους κανονικούς ρυθμούς». Διογκώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο συναισθήματα όπως αυτά της μονοτονίας, του έντονου στρες και της αίσθησης αχρηστίας. Μεταφέροντας τους από τις συνεντεύξεις για δουλειά, στις συνεδρίες για ψυχολογική υποστήριξη.

Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν για «μακρύ χειμώνα» στην οικονομία , όταν αυτή επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς. Το ζήτημα είναι ποιος θα έχει το κουράγιο την δεδομένη χρονική στιγμή, να παλέψει για να «ζεσταθεί».

Ο Διονύσης Γ. Γράψας είναι ιστορικός και εργάζεται στην δευτεροβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση.