Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να προχωρήσει σε οριζόντια μέτρα και να αποφασίσει ένα καθολικό lockdown, κλείνοντας για δεύτερη συνεχόμενη φορά τα καταστήματα μέσα σε λίγους μήνες.

Η άποψη αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι το καθολικό lockdown είναι καταστροφικό για κάθε μορφή της οικονομίας και ήδη έχει φέρει πληγές που δύσκολα θα επουλωθούν τους επόμενους μήνες.

Τι λύση όμως προτείνουν αυτοί που υποστηρίζουν μία τέτοια άποψη; Μέτρα που αφορούν κάθε περιοχή ξεχωριστά, ανάλογα με την υγειονομική της πορεία, με ταυτόχρονη απαγόρευση των μετακινήσεων, από νομό σε νομό. 

Με λίγα λόγια τοπικά lockdown αντίστοιχα με την επιδημιολογική πορεία της κάθε περιοχής, σε ένα μοντέλο σαν και αυτό που είχε προχωρήσει η Μαδρίτη, κατορθώνοντας να μειώσει τα κρούσματα.

Η άποψη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι δεν βρίσκονται όλες οι περιοχές της χώρας στην ίδια υγειονομική κατάσταση και ότι ορισμένες θα μπορούσαν να διατηρήσουν ένα μέρος της αγοράς τους ανοικτό, πάντα με μέτρα, κανόνες και αποστάσεις ασφαλείας.

Για παράδειγμα, μπορεί το επιδημιολογικό φορτίο της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας να ήταν αρκετό μεγάλο όταν αποφασίστηκε το καθολικό lockdown, όμως η αλήθεια είναι ότι η Αχαΐα έκλεισε με 20 -25 κρούσματα κατά μέσο όρο.

«Αυτό που έγινε με το καθολικό lockdown είναι μια καταστροφή για όλους μας» ανέφερε χαρακτηριστικά γνωστός Πατρινός επιχειρηματίας. «Μια λύση χωρίς καμία προοπτική. Τα τοπικά lockdown θα ήταν πράγματι μια λύση».

Ωστόσο, από την άλλη για να εφαρμοστούν τα τοπικά lockdown όπως έγινε στη Μαδρίτη χρειάζεται μία απαραίτητη προϋπόθεση. Ακριβής ιχνηλάτηση, δηλαδή, δεκάδες rapid test, αλλά και μοριακοί έλεγχοι και γρήγορα αποτελέσματα για να προλαβαίνουμε τις καταστάσεις.

Προφανώς δεν υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες από το ελληνικό κράτος και από το δημόσιο σύστημα υγείας…