Μια μέρα ιστορική για τον Ελληνισμό

Που πρόταξε τα λεβέντικά του στήθια

Με αφοβιά και φρενήρη ενθουσιασμό

Και το περήφανο «Όχι» στον ουρανό.

Σκισμένο το τελεσίγραφο το ιταμό

Κι ο λαός στους δρόμους σαν τον ποταμό

Με τις ένδοξες γαλανόλευκες σημαίες

Να πλαταγίζουν της πατρίδας τον αχό.

Των ηρώων τα αγάλματα δακρυσμένα

Από συγκίνηση και διάχυτο θαυμασμό

Στις εκκλησίες τα καμπαναριά φλογισμένα

Όλοι σ’ έναν αγώνα δίκαιο και ιερό.

Στην τσέπη της μάνας το άγιο εικόνισμα

Και στα χείλη αέναα ο ύμνος ο εθνικός

Στην καρδιά γερό ανδρείας φτερούγισμα

Δεν θα περάσει ο ιταλικός ο φασισμός.