Γύρω στις 264 οικογένειες, όσα είναι και τα σχολεία της Πάτρας, απασχολούνται στα σχολικά κυλικεία, έχοντας έρθει σε δεινή οικονομική θέση από το διάστημα της πανδημίας και μετά.

Τα σχολικά κυλικεία έκλεισαν κατά το διάστημα της πανδημίας και στη συνέχεια όταν για λίγο άνοιξαν τα σχολεία, άνοιξαν και αυτά με ειδικούς κανόνες και με περιορισμένα προϊόντα για διάθεση.

Επί της ουσίας τα σχολικά κυλικεία είναι κλειστά από τον μήνα Μάρτιο έως και τον Σεπτέμβρη, δηλαδή για σχεδόν μισό χρόνο.

Μένοντας σε απραξία όλο αυτό το διάστημα οι επαγγελματίες που ζουν και τις οικογένειες τους από αυτό το επάγγελμα βλέπουν τα πράγματα να μην εξελίσσονται καλά, ενώ αρκετοί υποστηρίζουν ότι τη νέα χρονιά, με τους περιορισμούς που θα εξακολουθούν  να ισχύουν, δεν θα είναι και πάλι τα πράγματα τόσο καλά για αυτούς.

Προβλέπουν μείωση του τζίρου τους κάτι που σε συνδυασμό με όλη αυτή τη ζημιά που έχει προηγηθεί το περασμένο εξάμηνο θα είναι καταστροφικό για αυτούς.

Τα προβλήματα αυτά οδήγησαν τους σχολικούς κυλικιάρχες στο να προχωρήσουν στη σύσταση σωματείου και μάλιστα είχαν συγκέντρωση το περασμένο Σάββατο, στον χώρο του Εσπέρου, στην πλατεία Γεωργίου, για να κάνουν μια συζήτηση από κοινού και να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο των διεκδικήσεων τους.

Όπως έλεγαν όλο αυτό το διάστημα το σύνολο των χρημάτων που πάρει ως βοήθεια από το κράτος φτάνει τα 1.800 ευρώ. Όμως από αυτά τα χρήματα τα 1.200 έχουν δοθεί σε ασφαλιστικές εισφορές.

Κατά συνέπεια του έμεινε ως εισόδημα το ποσό των 600 ευρώ για έξι μήνες. Χρήματα που ασφαλώς δεν φτάνουν για να ζήσουν ούτε οι  οικογένειες τους, αλλά ούτε και οι ίδιοι. Οπότε ζητείται λύση (και) για τα σχολικά κυλικεία….