Η αγορά της Πάτρας επανέρχεται στη μερική κανονικότητα της και η νέα μέρα που προβάλει για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες θα είναι δύσκολη, όσο και διαφορετική.

Μια μέρα που η κοινωνία θα πρέπει να δείξει την αλληλεγγύη της, σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο, με τον έναν να βοηθάει τον άλλον, στηρίζοντάς τον σε κάθε βήμα και ο άλλος να βοηθάει τον επόμενο.  

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη, σε επίπεδο αγοράς και οικονομίας αφού από εκεί θα κριθεί το επόμενο βήμα και η μετάβαση σε αυτή την νέα πραγματικότητα;

Ο γείτονας θα ψωνίσει από το βιβλιοπωλείο της συνοικίας του, έτσι ώστε ο βιβλιοπώλης να πάρει ψάρια από τα ψαράδικο, ο ψαράς να αγοράσει τσιγάρα από το ψιλικατζίδικο, ο ψιλικατζής να πάρει φρούτα από το μανάβη και ο μανάβης ψωμί από το φούρνο που είναι κοντά του. Και πάει λέγοντας. 

Μόνο έτσι θα μπορέσει να φύγει κάποια στιγμή αυτό το σύννεφο της αβεβαιότητας που ήρθε για να σκεπάσει και πάλι την αγορά της Πάτρας, ύστερα από την οκταετή σχεδόν οικονομική κρίση που προηγήθηκε, με το ένα μαγαζί να κλείνει μετά το άλλο.

Το σύννεφο είναι σίγουρο ότι θα έχει ξεσπάσματα στην πορεία του χρόνου. Θα κλείσουν καταστήματα, ήδη υπάρχουν μαγαζιά που δεν θα κατορθώσουν να ανοίξουν.

«Φοβάμαι ότι θα δούμε μέσα στο καλοκαίρι να σκάνε μικρές βόμβες στην αγορά, με μαγαζιά να κλείνουν, μη αντέχοντας τις δυσκολίες» μας έλεγε τις προάλλες ο πρόεδρος των βιβλιοπωλείων Νίκος Καραπάνος.

Κι είναι αλήθεια αυτό το συναίσθημα του φόβου για νέα λουκέτα στην Πάτρα, με καταστήματα να κλείνουν, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά. Υπάρχει διάχυτο στην αγορά, όσο και αν προσπαθήσει να δει κανείς με αισιοδοξία την επόμενη μέρα.

Η πολιτεία θα πρέπει να σκύψει στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα που έχει γονατίσει, να της δώσει το χέρι και να τη βοηθήσει ώστε κάποια στιγμή να σηκωθεί. Όμως αυτό αρχίζει και τελειώνει από την αλληλεγγύη που θα δείξει ο καθένας μας…