Μέχρι τα τέλη Μαρτίου η Λένα Παπαληγούρα πρωταγωνιστεί στη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια», τη διασκευή του μυθιστορήματος του Στρατή Μυριβήλη που υπογράφει, όπως και τη σκηνοθεσία, ο Πέτρος Ζούλιας, και παίζεται στο Θέατρο Βέμπο.

«Εντυπωσιάστηκα όταν ο Πέτρος μου μίλησε για την παράσταση γιατί είναι πολύ δύσκολο να διασκευάσεις ένα τέτοιο έργο», λέει η Λένα στο Marie Claire.

Η παράσταση παρακολουθεί την απαγορευμένη ερωτική σχέση του ανθυπολοχαγού Λεωνή Δρίβία (Κωνσταντίνος Ασπιώτης) με τη νεαρή χήρα του αδελφικού του φίλου Σαπφώ Βρανά (την υποδύεται η Λένα) με φόντο την επαρχιακή ζωή στη Μυτιλήνη του Μεσοπολέμου μετά τη μικρασιατική τραγωδία.

«Ξαναδιάβασα το βιβλίο και εστίασα στην πλοκή και πρόσωπα, που είναι πολύ μπροστά από την εποχή τους – ειδικά χαρακτήρας της Σαπφούς αν σκεφτείς ότι είναι γραμμένος 90 νια πριν και από άνδρα! Με εντυπωσίασε η μάχη της Σαπφούς του Λεωνή με τα θέλω και τα πρέπει του ερωτά τους».

Σήμερα, όπως και στην εποχή της «Δασκάλας με τα χρυσά μάτια», η μητέρα περιμένουμε να μείνει στο σπίτι με το άρρωστο παιδί της, όχι ο πατέρας.

«Στη γενιά μου αυτό κάπως αλλάζει. Βλέπω πατεράδες που δεν είναι απόντες παρόλο που δουλεύουν όλη μέρα. Σίγουρα αυτό ισχύει στις παλιότερες γενιές, και επειδή η κοινωνία μας αποτελείται από πολλές γενιές λέει πως είναι υποχρέωση της μητέρας, αυτό είναι το αποδεκτό και το σωστό».

Πώς αλλάζει κανείς το «σωστό» στην κοινωνία;

«Οι γυναίκες δουλεύουμε, ο χρόνος μοιράζεται. Κι εμείς οι γυναίκες πόσο χώρο και πόση πρωτοβουλία δίνουμε; Ας μην τα ρίχνουμε όλα στους άλλους - στους άντρες, στην κοινωνία. Αυτό είναι εύκολο. Θέλει και από εμάς να προσπαθήσουμε να συμπεριλάβουμε τον άντρα, να μιλάμε για οικογένειες, για μια μάνα με τα παιδιά της»

Η Ελληνίδα μάνα αναπαράγει πολλά στερεότυπα. Θα κάνεις το γιο σου φεμινιστή;

«Σίγουρα οι γυναίκες που μεγαλώνουμε αγόρια έχουμε ευθύνη, αλλά και οι άνδρες πρέπει να είναι πρότυπο για το παιδί τους: να μάθει από αυτούς να σέβεται και να βοηθάει, να καταλαβαίνει ότι μοιράζονται οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις. Κι αυτό δεν το λέω επειδή ακούγεται σωστό, αλλά γιατί έτσι τα ζευγάρια είναι πιο ευτυχισμένα. Και νιώθω πολύ τυχερή γιατί κάπως έτσι είμαστε στη οικογένεια μου, με τον άντρα μου. Από την πρώτη στιγμή ήταν σα να γνωριζόμαστε πολύ καιρό».

Εσύ είσαι μία καλλιτέχνις και εκείνος ένας τεχνοκράτης, σωστά;

«Κοίταξε, δεν είναι τεχνοκράτης, η ψυχή του είναι καλλιτεχνις. Κάνουμε πολύ διαφορετικές δουλειές. Τώρα μάλιστα που έχουμε παιδί βολεύει κάπως που έχουμε διαφορετικά ωράρια γιατί είναι πάντα κάποιος με το παιδί. Και όταν δεν είναι ένας από εμάς. Είναι η μητέρα μου, η οποία είναι ηρωίδα, καταπληκτική γιαγιά και της βγάζω το καπέλο», λέει η ηθοποιός.