Ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του και πρωταγωνιστής της δημοφιλούς σειράς Το Κόκκινο Ποτάμι, ο Αργύρης Πανταζάρας είναι πιο ευαίσθητος και ρομαντικός από ό,τι φανταστήκαμε. Στη συνέντευξη που δίνει στο περιοδικό Omikron της Κύπρου, ο Αργύρης Πανταζάρας εξομολογείται για τον έρωτα, στον Αλέξανδρο Πρίφτη.

Όταν πήρες το βραβείο «Δημήτρης Χορν» μίλησες για την ανάγκη να αλλάξει με έναν τρόπο ο κόσμος. Προς ποια κατεύθυνση θα ήθελες να αλλάξει ο κόσμος;

Να βελτιωθεί, εννοώ. Το θέμα δεν είναι η αλλαγή, αλλά η βελτίωση. Και ο Χίτλερ, να αλλάξει τον κόσμο ήθελε… Η αλλαγή που όλοι πρέπει να επιθυμούμε, έχει να κάνει με τη σύμπνοια, την αποδοχή, την κατανόηση και με τον σεβασμό προς τον άλλον. Αυτές οι «αρετές» θα μας κάνανε ακαταμάχητους και ευτυχισμένους. Αυτό, για μένα, είναι επαναστατικό για την εποχή μας.

Έχεις υπάρξει επαναστάτης στη ζωή σου; Έστω και στιγμιαία;

Δεν ξέρω… Ο καθένας οφείλει να επαναστατεί μέσα του! Δεν ξέρω, αλήθεια… Ίσως το να μπορείς να «αισθάνεσαι» και να «νιώθεις» μέσα σε μια εποχή απάθειας, ίσως αυτό να μας κάνει επαναστάτες.

Ο έρωτας είναι μία επανάσταση;

Ναι, σίγουρα!

Τι διάσταση έχει στη ζωή σου; Δίνεις χώρο στον έρωτα;

Μάλλον γεννήθηκα ερωτευμένος… Για μένα, έρωτας είναι η ανάγκη τού να γνωρίσεις τον εαυτό σου, στην καλύτερη εκδοχή του, μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου. Ο έρωτας σού μαθαίνει να σέβεσαι, να θαυμάζεις, να παραδίνεσαι.

Αυτό σε ολοκληρώνει ως άνθρωπο;

Η ολοκλήρωση έρχεται μέσα από τη συμπόρευση και τη συνεχόμενη εξέλιξη. Ναι, αυτό πιστεύω πως με ολοκληρώνει: η συνεχόμενη εξέλιξη η οποία όμως, πρόσεξε, δεν προσβάλλει ποτέ τον άλλον άνθρωπο, αλλά ούτε και τον εαυτό μας.

Τον έρωτα τον τοποθετείς σε πρώτη προτεραιότητα; Πιο πάνω κι από τα επαγγελματικά σου;

Ο έρωτας με ρίχνει στην ίδια τη δουλειά, σε αυτές τις τολμηρές εκστρατείες. Στη τέχνη μας μαθαίνουμε πώς γίνεται η ζωή γιορτή! Ο έρωτας επίσης είναι και το μοναδικό πράγμα, η μόνη αιτία, που θα με έκανε να τα παρατήσω όλα. Θα παρατούσα τα πάντα για τον έρωτα. Γιατί όχι; (γελάμε).

Με αυτά τα πιστεύω, εξακολουθείς να νιώθεις 30άρης της εποχής σου; Είναι σπάνιο αυτό που λες…

Μα, γιατί; Ο Χάρι εγκατέλειψε ολόκληρο βασίλειο της Αγγλίας για έναν έρωτα και δεν θα τα άφηνα εγώ; (γελά). Θα έλεγα ότι είμαστε όλοι συντονισμένοι στη σωστή εποχή. Είναι πολύ όμορφο και πολύ αγνό να βλέπεις τον πρίγκιπα του μεγαλύτερου βασιλείου στον κόσμο, να τα παρατάει όλα και να ακολουθεί τον έρωτά του σε μία άλλη χώρα. Συγκινητικό είναι. Ακόμα κι αν στο τέλος η ιστορία γράψει ότι «κακώς έκανε, δεν άξιζε τον κόπο». Σημασία έχει πώς φερόμαστε τη δεδομένη στιγμή. Έχει να κάνει με τι θυσίες επιλέγουμε να κάνουμε. Αυτό μας ορίζει τελικά.

Τον εαυτό σου τον βλέπεις στο μέλλον οικογενειάρχη; Παντρεμένο, για παράδειγμα, με παιδιά, να σε αποκαλούν «μπαμπά»;

Μπαμπά, ε; (γελά). Αν το θέλει κι ο θεός, που λένε…

Πιστεύεις; Είσαι θρήσκος;

Έχω πίστη!

Μοναχικότητα έχεις;

Μου αρέσουν οι άνθρωποι! Μ’ αρέσουν οι σκέψεις, οι διάλογοι, οι τρέλες και ό,τι κάνει τον άνθρωπο να ανοίγει την καρδιά του. Μαθαίνω πολλά από τον κόσμο. Ίσως γι’ αυτό κάνω κι αυτή τη δουλειά, για να είμαι σε συνεχή διάλογο με τους ανθρώπους. Αν θες να γνωρίσεις τον κόσμο πρέπει να ζεις μέσα σε αυτόν και να συνομιλείς μαζί του.