Αν οι προηγούμενες φάτνες που είχαν στηθεί στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα τις μέρες των Χριστουγέννων ήταν εντυπωσιακές και είχαν προκαλέσει αίσθηση, τότε η φετινή θα αποτελέσει θέμα συζήτησης σε όλη την πόλη, τόσο για τα μηνύματα που καταφέρνει να περνάει, όσο και για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και την αισθητική της. 

Η φάτνη του Καθολικού Ναού του Αγίου Ανδρέα είναι έτοιμη και ας διαβάσουμε το κείμενο του Γιάννη Γκιούστου που αναφέρεται σε αυτή και στα μηνύματα που περνάει, για αυτά που θέλει να δείξει, αλλά και την έμπνευση που είχαν οι καλλιτέχνες που τη δημιούργησαν.

Αποδεικνύει πάντως για ακόμα μία φορά ότι η καθολική κοινότητα της Πάτρας έχει μέσα της μια καλλιτεχνική φύση, παράδοση χρόνων, μέσα από το πέρασμα των αιώνων, που συνεχίζεται και παραμένει ζωντανή, βγάζοντας έτσι την ξεχωριστή δυναμική της.

Το κείμενο έχει ως εξής: "Η φετινή φάτνη απεικονίζει τη διάδοση του χριστιανικού μηνύματος μέσα στο χρόνο. Ο Ιησούς γεννιέται στη Βηθλεέμ, οι Απόστολοι και μαθητές του, όμως, καθώς και οι διάδοχοί τους, μεταφέρουν το μήνυμα της ενανθρώπισης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Από τους Αγίους Τόπους ξεκινάει η γέφυρα του χρόνου η οποία συμβολίζει το πέρασμα 2.000 ετών και φθάνει μέχρι τη σύγχρονη Πάτρα. Η γέφυρα είναι κατασκευασμένη με χαρακτηριστικά υλικά της εποχής του Ιησού αλλά και μεταγενέστερων εποχών, για να καταλήξει στην εντυπωσιακή -της εποχής μας- γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου.

Πάνω στη γέφυρα του χρόνου διακρίνουμε τους κορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, καθώς και τους υπόλοιπους μαθητές του Ιησού, οι οποίοι ξεκινούν για να ευαγγελίσουν όλο τον κόσμο. Για τον ίδιο λόγο καταφθάνει με πλοιάριο στην Πάτρα ο ψαράς Αγ. Ανδρέας, για να γίνει «ψαράς ανθρώπων».


ΦΑΤΝΗ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΤΡΩΝ 2019


Στη σύγχρονη απεικόνιση της πόλης οι κάτοικοί της καταφθάνουν να τον υποδεχθούν, να αφήσουν δηλαδή το χριστουγεννιάτικο μήνυμα να πλημμυρίσει την καρδιά τους.

Αλήθεια, τι νόημα έχει να εορτάζουμε τη γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ, που συνέβη δύο χιλιάδες χρόνια πριν, εάν εμείς, οι άνθρωποι της εποχής μας, δεν αφήνουμε το χριστουγεννιάτικο μήνυμα να μπει στην καρδιά μας;

Όπως θυμόμαστε, ο Ιωσήφ έψαχνε απεγνωσμένα να βρει δωμάτιο σε κάποιο πανδοχείο, γιατί η σύζυγός του Μαρία θα γεννούσε από στιγμή σε στιγμή. Πουθενά, όμως, δεν υπήρχε χώρος για να γεννηθεί ο Ιησούς, γιατί όλοι οι τόποι ήταν γεμάτοι.

Εκείνο το βράδυ στη Βηθλεέμ, μόνο η φτωχική φάτνη είπε «ναι», την ώρα που όλα τα άλλα μέρη έλεγαν «όχι». Και ο Χριστός, που είναι ταπεινός, δεν περιφρόνησε τη φάτνη αλλά μπήκε μέσα της για να γεννηθεί.


Την ίδια ερώτηση απευθύνει ο Ιησούς και σ’ εμάς, σήμερα: «έχεις για μένα λίγο χώρο στην καρδιά σου να μπω;»

Πολύ συχνά θέλουμε να πούμε το «ναι», οι υποχρεώσεις όμως της ζωής (επαγγελματικές, οικογενειακές και άλλες) μας έχουν κάνει να τρέχουμε τόσο πολύ, ώστε πάνω στη βιασύνη μας δυστυχώς ξεχνάμε ν’ αφήνουμε λίγο χώρο στην καρδιά μας, να δίνουμε λίγο χρόνο απ’ τη ζωή μας στον Ιησού. Έτσι, όταν έρχεται και χτυπάει την πόρτα μας, είμαστε γεμάτοι και τον διώχνουμε, όπως ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ.

Η φετινή φάτνη, λοιπόν, αναδεικνύει την αναστροφή του σύγχρονου ανθρώπου ενάντια σ’αυτή την τάση. Ίσως μέσα στις φιγούρες του σκηνικού ν’ αναγνωρίσετε τον εαυτό σας. Ίσως ήρθε η ώρα ν’ αφήσουμε επιτέλους τον Κύριο να μπει στην καρδιά μας, να κάνουμε αυτό το βήμα που από καιρό θέλαμε, αλλά πάντοτε το αναβάλλαμε. Έφθασε πλέον η ώρα. Χρόνια πολλά!". 

(Οι φωτογραφίες και το βίντεο είναι του Γιάννη Γκιούστου. Συντελεστές για την δημιουργία της φάτνης ήταν οι Υβέτ Κωσταντοπούλου, Δεμαρτίνος Ιωσήφ , Μιζικύρη Κωνσταντίνα , Απατάγγελος Ιωσήφ  και Κρότσης Μιχαήλ. Επίβλεψη ο π. Γεώργιος Ντάγκας).