Life-style
Μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε η Πατρινή ηθοποιός Λίλα Μπακλέση στην "Madam Figaro" και στην δημοσιογράφο Μάρω Παρασκευούδη, μιλώντας για το έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά "Οι κάτω από τα αστέρια" το οποίο έχει γράψει ο Πατρινός Τηλέμαχος Τσαρδάκας.
Μιλώντας για το έργο η Λίλα Μπακλέση την οποία θα δούμε και στην ταινία "Ευτυχία" που θα προβληθεί στους κινηματογράφους από τις 19 Δεκεμβρίου και μετά τόνισε για την παράσταση που διαπραγματεύεται τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων και τον έρωτα.
"Για μένα είναι μαγεία να ζήσουμε τη μαυρίλα της σχέσης, τη ρουτίνα που μπορεί να σε διαλύσει, γιατί μετά είναι κάτι συγκλονιστικό το να δίνεις τον εαυτό σου σε έναν άνθρωπο, αφού έχετε απογυμνωθεί και οι δύο.
Πολλές φορές εξιδανικεύουμε κάποιες καταστάσεις και λέμε "αν αυτό μας συνέβαινε θα ήταν τέλειο" Δεν θα ήταν τέλειο αλλά μπορεί και να ήταν... Θεωρώ ότι πρέπει να επιμένουμε αλλά πρέπει και να φεύγουμε".
Η ίδια έχει ταυτιστεί σε έναν βαθμό με την ηρωίδα του έργου τη Μενίτα. "Τη νιώθω και τη γνωρίζω πάρα πολύ καλά, αν και δεν έχω ζήσει κάτι παρόμοιο όπως εκείνη. Ξέρω ότι αγαπάει τα παιδιά της και είναι ευτυχισμένη με τον άντρα της.
Ξέρω επίσης ότι είναι μικροαστή και ότι θα ήθελε να μην είναι. Μερικές φορές η ζωή σε προλαβαίνει. Δεν τη λέω ελιτίστικα "μικροαστή" όμως εμείς οι ίδιοι συχνά εγκλωβίζουμε τον εαυτό μας στο τι θα πει ο κόσμος, κι αυτό μπορεί να συμβεί ακόμα κι αν έχει μεγαλώσει κάποιος σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο".
Όσο το αν την απασχολεί το τι θα που οι άλλοι για αυτή; "Με απασχολεί το τι θα πουν οι δικοί μου άνθρωποι, και επειδή έχω πολύ καλή σχέση με την οικογένειά μου δεν έχει προκύψει ποτέ κανένα θέμα. Από εκεί και πέρα δεν με απασχολεί. Εννοείται ότι πιστεύω πώς φέρω ευθύνη ως πολίτης αυτού του κόσμου με τις αποφάσεις που παίρνω.
Ακόμα και ο έρωτας, όλα στη ζωή είναι πολιτικά, όπως το πώς αντιδρούμε. Προσπαθώ να αντισταθώ στη λογική του μίσους απ΄όπου κι αν προέρχεται. Δεν μιλάω για τους ρατσιστές και τον φασισμό της κοινωνίας που είναι κι αυτό που με απασχολεί περισσότερο.
Αναφέρομαι και σε ανθρώπους που πίστευα ότι είναι πιο ελεύθεροι και που μπορεί να είναι πιο κοντά σε μένα στη ζωή, αλλά που τελικά μπορεί να μισήσουν εύκολα την αντίθετη άποψη. Προσπαθώ να είμαι πιο ανοιχτή στην σκέψη μου και σε αυτό με έχει βοηθήσει πολύ το Λονδίνο. Ευτυχώς, έχω φίλους εκεί και με φιλοξενούν συχνά".
