«Φωτιές» άναψε στο πολιτικό σκηνικό η δραματική, πλην ειλικρινής, παραδοχή του υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κατάσταση που έχει δημιουργήσει με το τσουνάμι του μεταναστευτικού /προσφυγικού στην Ελλάδα.

Το κλίμα είναι πλέον «εκρηκτικό και πέρα από κάθε δυνατότητα διαχείρισης», και η έκκλησή του προς τους Ευρωπαίους εταίρους να συμβάλλουν για την αντιμετώπιση του προβλήματος «γιατί αυτό δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης, ούτε κανόνων, αλλά ζήτημα πολιτισμού…», άναψε «φωτιές» στο πολιτικό σκηνικό.

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και προσωπικά ο κ. Τσίπρας) όσο και το ΚΙΝ.ΑΛ, επιτέθηκαν με σφοδρότητα στην κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό κατηγορώντας τον για «καταστροφική ανεπάρκεια» και ομολογία αδυναμίας και ανικανότητας για την αντιμετώπιση του προβλήματος το οποίο ως αντιπολίτευση χρησιμοποιούσε παραπειστικά και για καθαρά επικοινωνιακούς και ψηφοθηρικούς στόχους. Και, φυσικά, η οξεία αυτή κριτική της αντιπολίτευσης αντιμετωπίσθηκε με υψηλούς τόνους τόσο από τον ίδιο τον κ. Χρυσοχοΐδη όσο και από την ΝΔ…

Όπως σημείωναν αργά χθες πολιτικοί κύκλοι, η οξύτατη αυτή αντίδραση, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει ίσως τόσο να κάνει με τον τρόπο που διαχειρίζεται η κυβέρνηση ένα τεράστιο πρόβλημα που κληρονόμησε, και το οποίο διαρκώς διογκούται επικίνδυνα, όσο με την αμηχανία της αξιωματικής αντιπολίτευσης ν’ αποφασίσει την μετεκλογική στρατηγική της, εν όψει μάλιστα καίριων πολιτικών εξελίξεων το αμέσως επόμενο διάστημα, όπως η πορεία της προανακριτικής, η συνταγματική αναθεώρηση, εκλογικός νόμος και ψήφος αποδήμων, προεδρική εκλογή.

Γιατί, αυτά που είπε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη μιλώντας ενώπιον της επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, όχι μόνο αποτυπώνουν με δραματική ακρίβεια το τεράστιο πρόβλημα και θέτουν την Ευρώπη προ των ευθυνών της, αλλά δεν περιείχαν ούτε καν ψήγμα κριτικής στην πολιτική της απελθούσας κυβέρνησης. Και υπ’ αυτή την έννοια, σημείωναν οι ίδιοι κύκλοι, οι τοποθετήσεις Χρυσοχοΐδη σε ανώτατο ευρωπαϊκό θεσμικό επίπεδο «μπορούν και πρέπει να συγκροτήσουν τον πυρήνα μιας διακομματικής πολιτικής της χώρας…»